My kind of love. H.S

Part 55

"Δεν υπάρχει περίπτωση." Απάντησα ελαφρώς εκνευρισμένη για το ότι ήθελε να τους αντιμετωπίσει μόνος του και εντελώς φοβισμένη για το τι θα ακολουθούσε.

"Σε παρακαλώ. Εσύ θα πας μεσα απο την πισω πόρτα εγώ θα τους κανονίσω."

"Είναι πέντε και είσαι ένας πως θα τους κανονίσεις; Πάμε να φύγουμε και γυρίζουμε πιο μετά. Ίσως έχουν φύγει μέχρι τότε." Απάντησα σαστισμένη ενώ ξανά έβαζα την ζώνη μου.

Κράτησε απαλά το χέρι μου πριν προλάβω να την κουμπώσω και με το άλλο χέρι σήκωσε επίσης απαλά το πρόσωπο μου για να τον κοιτάξω.

"Δεν φεύγω από εδώ για αυτά τα ηλιθια. Δεν τους φοβάμαι Amelia και δεν πρόκειται να πάθω τίποτα. Θα δεις, όλα θα πάνε καλά, αρκεί να πας σπίτι."

"Μα θα σε χτυπήσουν!" Είπα στενοχωρήμενη. Δεν θέλω να τον χτυπάνε, δεν θέλω να πονάει.

"Θα τους χτυπήσω και εγώ." Είπε χαμογελαστά.

Έβαλε το χέρι του στο χερούλι για να ανοίξει την πόρτα.

"Harry, μην ανοίξεις την πόρτα." Διέταξα.

"Μωρό μου σε παρακαλώ! Απλά πήγαινε μέσα." Γύρισε προς το μέρος μου το κεφάλι του χωρίς να με κοιτάξει.

"Μα γιατί δεν με ακούς ποτέ;" ρώτησα ενώ βγήκα έξω. Με έπιασε από την μέση και με πήγε λίγο πιο πέρα από το αμάξι για να μπορέσω να μπω από την πίσω πόρτα.

"Θα πάω αλλά σε παρακαλώ αν δεν κάνουν κάποια κίνηση μην τους χτυπήσεις."

"Θα σε δω σε λίγο." Απάντησε αδιάφορα και πήγε μπροστά. Φίλησε το μέτωπο μου πριν φύγει. Εγώ έτρεξα μέσα ενώ είχα πεθάνει από το άγχος μου. Άκουσα φωνές μετά από περίπου 5 λεπτά. Πήγα μέχρι το παράθυρο της κουζίνας και κοίταξα εκεί που στεκόταν πριν τα παιδιά. Χριστέ μου, ο Harry ήταν κάτω και τον χτυπούσαν. Πήρα γρήγορα το τηλέφωνο και βγήκα έξω. Έβαλα το κινητό στο αυτί μου χωρίς να καλέσω κάποιον απλά για να τους κάνω να φύγουν.

"Αστυνομία γρήγορα! Μερικά αγόρια χτυπούν κάποιον..." Φώναξα για να με ακούσουν. Άρχισαν να τρέχουν και να απομακρύνονται από τον Harry. Έτρεξα κοντά του. Τον είχαν πάει στον πίσω κήπο του σπιτιού μέχρι να βγω έξω. Τον πλησίασα και είχε λίγο αίμα πάνω από το φρύδι και κρατούσε την κοιλιά του.

"Γαμώτο Harry στο είπα!" Τον σήκωσα και τον μετέφερα σιγά μέσα επειδή πονούσε.

"Πήρες όντως την αστυνομία;" είπε μέσα από τα δόντια του.