Dziewczyna o smutnych oczach [Ponad Połowa Rozdziałów Usunięta Z Publikacji]

Na zawsze?

                           *Lika*

Szczerze? Myślałam że po tym, jak powiem Damonowi prawdę, to mnie zostawi. Tymczasem zaskoczył mnie mówiąc że przebrniemy przez to razem. Cały czas biłam się z myślami jak ja mu to powiem a gdy już to powiedziałam, wszystkie moje zmartwienia odeszły na dalszy plan. Nie boję się już a przynajmniej aż tak, gdy wiem że Damon będzie ze mną. Nie wiem, jak to będzie w wieku 20 lat stracić wzrok tymczasem będąc kłopotem dla kogoś. Siedzę właściwie obok Damona który oglądał TV. Spojrzałam na niego i powiedziałam przerywając mu na chwilę film
-Będę dla ciebie problemem.
Spojrzał na mnie zdziwionym spojrzeniem.
-Tak myślisz?- spytał.
Kiwnęłam głową twierdząco.
-Teraz ja ci powiem jak ja to widzę. Los kładzie nam kolejną kłodę pod nogi tymczasem ja mam w dłoni siekierę i dobre buty do skakania, wiesz?- powiedział- Będę z tobą zawsze, zrozum to-uśmiechnął się z tym swoim uśmiechem, który uwielbiałam. Przytuliłam się do niego i kładąc mu głowę na ramieniu wyszeptałam
-Na zawsze?
-Na zawsze i wszędzie- powiedział.