TM2 - 18

6.7K 248 10
                                    

Everything seems empty, seems incomplete. Bree is in my parents house and i feel so alone.

At mula ng araw na ipinalipat ko siya bilang utility ay biglang may nagbago, ilang araw ko siyang sinusundan at kahit wala akong makuhang dahilan ay nakatingin lang ako sa kanya mula sa malayo. I tried to avoid her, ni hindi ko siya pinapansin, i acted like she didn't exist. But how can I? Kung sa simpleng tagpo lang namin ay kumakabog ang dibdib ko? Kung sa simpleng rinig ko lang sa boses niya ay naalala ko bigla ang mainit niyang balat?

Paano ko ba malilimutan ang bawat ungol niya kahit wala naman akong ginagawa. Kahit pilit kong kalimutan ang gabing yon ay patuloy pa rin ang siksik noon sa isip ko. She is really something.

She always screams Ella's presence and i like it. I miss it. I need it.

Alam kong si Lorvin ang kasama  niya sa tanghalian at yung lalaking tiga squaters naman ang kasama niya sa gabi. Alam kong lumalabas din sila ni Bree paminsan minsan.

I really don't know  kung ano siya sa akin, basta she changed everything. She changed me in just a number of days.

----

I don't feel good today, masakit ang lalamunan at ulo ko. Nang uminom ako nang malamig na beer kaninang umaga ay akala ko magiging okay na ang pakiramdam ko, pero mas lumala pa. I hate sick people, i hate being sick. It reminds me of where i used to be before.

Company is in a big trouble. Leeches, competitors are everywhere and ready to drag us down. Olivia Cazepien owner of the Auto Gear Machinery, one of the best competitor in time, they're really a head ache.

Olivia, ang taong minsang naging parte nang buhay ko.

------

Papauwi na sana ako ng tanghali para magpahinga nang madaanan ko siya sa harap nang kotse ni Lorvin. Alam kong hinihintay niya ang pinsan ko, iiwasan ko siya. Yun ang bumuong plano sa isip ko pero nang magtama ang mata namin ay bumilis ulit ang pintig nang puso ko. May kung anong meron sa kaniya ngayon at gusto kong marinig ang boses niya. Gusto kong makita ang ngiti niya.

''Sir Iba..''

The way she speaks my name, i felt more sad. Did i really missed her that much? I was about to ignore her pero may parang magnet siyang dala na humihigop sa akin.

We ended up into the rooftop. Maiinit doon kaya mas lalong naging hindi maganda ang pakiramdam ko. But the food is good, her smiles calms my being. That's why i offered her a dinner there.

Boung maghapon akong may gawa sa opisina. Gusto kong mahanapan agad nang sulusyon ang pagbaba nang orders at pag alis nang mga big clients. I make a calls in Hong Kong and Singapore clients at kumalma naman ako nang namamalagi pa rin ang mga demands nila.

Natigil lang ako ng kumalam ang sikmura ko and seven thirty, when i check the time. Noon ko naalala ang dinner sa roof top.

She was shouting when i got there. Lihim pa akong napangiti sa mga pinagsasabi and when she was looking at the stars, her voice was about to cry. It reminds me again of Ella, she love's stars too.

I interrupt her and yes, now she's crying and my heart melt.

Tahimik lang siya habang kumakain lang din ako. She's quite so i decided i finnish quickly the meal.

Nilalamig ako at mas lalong sumasakit ang aking ulo, i hate this. Naramdaman ko ang kaniyang mainit na palad sa aking noo and she called me Iba. Bakit ba palagi nalang si Ella ang nakikita ko sa kaniya. Lumayo ako ng bahagya sa kaniya at nagpatiunang lumakad pero napamura ako nang nakaramdam ako nang hilo at pinagpapawisan ako nang malamig.

Sa opisina na ako dumeretso dahil hindi ko na kaya at umiikot pa ang paningin ko. Ilang hakbang nalang at mararating ko na ang loob but everything came black.

Wala na akong ibang nasa isip kundi ang mukha ni Rafaella. Ang maganda niyang mukha habang pinupunasan niya ako. She here and she's mumbling something i don't really care.

I called her name. Damn it! She's here and i can't do anything to see her face clearly. Hinila ko siya nang boung lakas at dinala sa aking dibdib. Pilit ko pa ang sariling yakapin ang babaeng matagal ko nang inaasam na makita muli.

''Ella--''

I cupped her face kissed her savagely. I've just missed her so much. Boung pagmamahal ko siyang hinalikan. I am turned on. Mas lalong uminit ang pakiramdam ko at kailangang mawala ito.

I undress her, she let me kissed her naked body. I sucked breast at ungol ang sagot niya. Sa lagay ko ay para akong isang sanggol na sabik sa gatas ng nanay. Hindi ko mapigilan ang aking sarili, she was groaning now but in pleasure.

''Iba..''

Binalikan ko ang labi niya at dahan dahang hinubad ang huling natitirang saplot niya sa katawan. Oh my god, perfect view as it is. I undress myself too. I explore my hand in her nakedness until i found her sacred part. She's wet and warm, ang sarap pasukin. Ang sarap tikman at sambahin.

I did, i travelled my mouth into her body. Naramdaman kong sinasabunot niya ako, she even pressed her fingger nails in my back and it made me wild. It made me more like it. Para akong nawawala sa sarili at gustong gusto ko ang amoy bawat sulok nang kaniyang balat. She's like a drug in my every god damn nerve!

I taste her down there, she's really wet. Ungol siya nang ungol habang ginagawa ko iyon at parang masarap na kanta iyon sa aking pandinig. Mas ginanahan ko pang ginawa iyon and i know she really like it.

''Dios ko! Iba!  --- Iba --- tang ina! -- ipasok mo na!''

Tirik na tirik ang kaniyang mata. Binalikan ko nang halik ang kaniyang labi. And place my self into her. Nanginginig pa ang kaniyang mga labi habang nakapikit. She's waiting for it so i did.

''Oh! Aray! Putangina! --- agh!''

She's a virgin??!

——

Sabihin Mo Sa Akin (Tell Me Bk. 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon