Sabihin Mo Sa Akin (Tell Me Bk. 2)

TM2 - 32

''We need to talk, Sean. It is not about business, i wanna tell you something important, about Ella and I,before. 8pm, same place. See you.''

Pero wala naman siyang sinabi tungkol sa asawa ko ng magkita kami sa lugar na yun. She was just talking about her son and her life. And I just walked out. Kahit kailan talaga wala akong mahihita sa babaeng yun.

I got home at eight thirty. Every where seems silence, wala ding katao tao sa kwarto. May nakahanda naman nang pagkain sa kusina pero napakatahimik. And when i'm trying to dialled Youmie's number ay nasa ibabaw lang nang table ang tumunog. Napag iwananniya siguro iyon bago umalis.

Bigla akong nakadama ng kaba. Nang tawagan ko naman si Bree ay hindi niya din daw alam, she's with mom, learning how to cook lasagna. Lumabas ako ng bahay at pinuntahan ang gate guard kung lumabas ba siya ngayon.

''Sumakay po siya nang taxi sir. Ang ganda nga po niya kanina. Mga isang oras na din.''

Tumango ako saka bumalik na sa bahay. Nakapagtataka, hindi naman niya dala ang kaniyang phone.

Mas lalo akong kinabahan ng mag ala dyes na nag gabi ay di parin siya umuuwi. I was walking back in forth thinking kung saan siya posibleng pupunta, nag aalala na ako. Naisipan kong baka umuwi siya kanila kaya nagmadali akong kumuha nang jacket at lumabas na.

Pero laking gulat ko ng ko nang mapagbuksan ko ng pinto si Youmie. She was miserable ang shaking. She's holding her tummy and she's crying.

''Tulong.. ''

Halos liparin ko ang pagitan namin ay sinalo ang katawan niya. There's a blood between her legs and it shook me. Mabilis ko siyang kinarga at pinasok sa kotse.

''Youmie --- Shit!''

NARAMDAMAN ko ulit yung takot na yun. Yung takot na halos mabaliw ako. Natatakot ako, kinakabahan at nag aalala. Bakit ba patuloy na nangyayari ito sakin? Wala na ba talaga akong karapatang sumaya?

Naalala ko yung mukha niya kanina, fear and pain is undestatement on it. Bigla akong nakaramdam nang sakit at sobrang pag alala.

Galit ako sa sarili ko, i am just so damn stupid! Wala akong silbi! Kaya siguro wala rin akong karapatang mabuhay sa mundo!

''Iba...''

Napapitlag ako sa boses na yun ni Youmie. Bigla akong napa ayos nang upo. Agad kong hinawakan ang kaniyang mukha. May marka din iyon nang pasa sa kaliwang pisngi. Hindi ko alam ang nagyari sa kaniya. Bumuga ako nang hangin.

''H - Hey, are you hungry? What do you wanna eat?''

Ilang oras din siyang tulog, sabi ng doctor sobrang stress at pagod ang ginawa niya kaya dinugo siya. Simula sa araw na ito ay doble ingat na siya at marami na ring bawal sa kaniya.

Umiling siya saka umiwas ng tingin.

''You need to eat your meal, Youmie.''

Kumuha ako ng pagkain na kakahatid lang ni mommy. Nang malaman niyang nasa ospital kami ay agad siyang pumunta at pinagalitan na naman ako. It's okay, it's my fault, though.

''Iba, ---

''Dapat ka nang uminom ng gamot.''

''Iba, okay na ako. Pagkalabas ko dito ay aalis na ako.''

Natigilan ako. Bakit ba siya nagsasalita nang ganito? Inis akong humarap sa kaniya, napalabi siya at hinihimas ang kaniyang tyan.

''You can't do that.''

''Mas makakabuti na yun, Iba.---''

''Hindi pwede! Anak ko din yang pinagdadalang tao mo! May karapatan ako, so if i say you'll stay then stay!''

Humikbi siya.

''Shit!''

Hindi ko na alam ang gagawin. Ni hindi ko pa alam kung saan siya galing kagabi tapos ngayon aalis nalang siya basta, that is bullshit!

Pilit ko naman siyang iniintindi. Nung una ay ako ang lumayo, pakiramdam ko ay ayaw niya sa akin because she keeps telling me that i'm mabaho. Pangalawa ay dahil ayaw niyang katabi ako kaya kapag gabi ay sa opisina ako natutulog. Pangatlo ay iniiwasan niya ako kaya i stay myself away even if i really wanted to be by her side always.

Oo inaamin ko! Tinatalo ako ng mga pakiramdam na yun dahil ayaw kong maging dahilan para lumayo ang loob niya sa akin.

''Okay! If you wanna go then go.''

Lumabas ako nang kwarto niya. Nanatili lang akong nakatayo sa labas at ilang beses ding bumuga nang hininga. She's getting into my viens!

Pagkatapos nang ilang minuto ay bumalik ako. Kumakain siya habang nanonood ng tv, somehow it calms me. Makakainom na din siya ng gamot.

Nilagyan ko siya ng tubig saka lakas loob na humarap sa kaniya.

''Whay happened? Bakit may pasa ka? Where did you go last night?''

Uminom siya ng tubig saka deretsong tumingin sa akin. Minsan pa akong nakaramdam ng kung anong klaseng tibok nang puso ko.

''Hinold up ako. May two hundred yung pitaka ko, kinuha din nila ang hikaw na bigay sakin ni Bree. Sinampal ako nung gagong nang hold up sakin, kaya may ganito ako.'"

Napanganga ako. Sinampal?! Sinaktan nila ang babae at buntis pa!? Ptang ina! Nanginig bigla ang kamay ko. Gusto kong magwala. They really hurt the mother of my baby? Seriously?! Napatiim ang bagang ko at gusto ko silang makita.

''Did you know them?''

''Ay tanga, syempre hindi! Kung alam ko, sana sa presinto na ako umuwi at hindi sa bahay  mo!''

I rolled my eyes on her. May topak ba yung babaeng nabuntis ko? Mood swings? I don't know really.

''How would i know that?!'' Inis kong pakli.

Tumayo ako at humarap sa salaming bintana. I crossed my arms in my chest at nag iisip ng paraan kung paano siya mapapanatili sa bahay.

''Oo nga pala, busy ka sa babae mo. Ang sweet niyo nga eh.''

Napataas ang kilay kong humarap sa kaniya. She's stalking me? Nanlaki naman ang mata niya habang mabilis na umiiling.

''You're following me?!''

''Hindi noh!''

''And then?''

''Ano --- uhm -- may nagtext kasi  -- tapos wrong send pala -- kaya yung nakita kita. Ang galing noh? Magkakilala pala kayo ni maam Olivia? May relasyon kayo noh? Ses! Ang sweet niyo nga eh, uy~~ may pakis kis pa kayo eh. Hampota! Nakakahiya ang daming tao doon. Tsaka anong nakita mo sa kaniya? -- maputi lang naman siya pati kili kili niya ---- opps..''

''Are you jealous?''

''Oo! Ay hindi! Pwee! Asa ka pa! Hindi kita type! Malakas lang dating mo pero mabaho ka! Pina paiyak mo ako! I hate you na nga eh! ...''

Gusto kong matawa, kahit pala minsan ay nakakaaliw din ang isang 'to. She's jealous.

Napangiti na ako ng tuluyan.

She's topakin but i really like her.

''Ngumiti siya! Dios ko! ....''

----