Sabihin Mo Sa Akin (Tell Me Bk. 2)

Perfect timing

Blessy, my sister and her family's here. The Garth's and Mendez's is also in the house. Marami pang hindi ko na halos makilala o matandaan.

Lahat ay nakasout ng itim.

Lahat ay may luha sa mga mukha.

Lahat ay may lungkot.

Lahat ay nagluluksa.

But I am not.

Masaya ako, dahil pinuno ng taong nasa pinagandang kahon na'to ang aking buhay.

Nasabi ko ba sa kaniya na mahal na mahal ko siya? Nasabi ko bang nasa perpektong oras ang dating niya sa buhay ko? Nasabi ko bang dahil sa kaniya ay natuto akong makontento at maging masaya?

Sana - sana, nasabi ko ang lahat nang iyon.

Ngayon ko napatunayang ang dalawang babaeng minahal ko ay mahal din ako - they fulfilled my dreams.

Nag angat ako ng mukha ng makarinig akong nagsisigawan sa harap nang bahay. I sigh, that is too much loud.

''- how dare you! Ni minsan ay hindi ako sumagot sa nanay ko. Pero bakit ang isang tulad mong sampid lang pala ang papatay sa taong nagbigay nang buhay sa ating lahat! She died because of you! Putang ina mo -!!''

''Stop it tito! Raffa asked the forgiveness already!'' Si Raffy iyon na nasa harap na ni Raffa.

''Dapat nga ay nagpasalamat ka pa sa kaniya ng gabing 'yon! Ng mamatay ang mama mo, ay siya na ang tumayong magulang o nanay mo, Raffa! How could you-''

''Lympus, stop it. Come inside, nakakahiya kayo.''

It was Lalang.

I just sigh.

May mga edad na silang lahat. Kaya na nilang ayusin ang mga ito.

Hinanap ko si Thiago at Ysean pero si Thiago lang ang naulingan ko kaya nilapitan ko siya agad.

Iniunat ko ng bahagya ang aking likod, nakakapagod na rin kapag malayo layo na ang nilalakad ko. Matanda na rin ako, nakakamis din yung dating lakas, kaya kong buhatin ang gusto kong buhatin. I shook my head, it's gone now.

''Yes, dad? - don't mind them dad. I will fix these mess -''

''At my room.''

''Yes, dad.''

Dahan dahan akong umupo sa gilid ng malambot na kama habang inaabangan ang pagsunod ni Thiago. Nang nakita ko siyang pumasok ay tumingin ako sa kurtinang nililipad ng hangin mula sa bintana.

Maaliwalas ang panahon. Napangiti ako, the perfect timing.

''Dad, may masakit po ba sa inyo? Gusto mo, ihilot ko ang likod mo?''

Lalo akong napangiti, ganoon na ba ako ka ugod ugod? I shook my head. Iniangat ko ang aking braso at ginulo ang kaniyang buhok.

''Stop spoiling Anastasha, son. You need her in the company, soon.''

Ngumiti siya kaya napaghahalataan na rin ang wrinkles nito sa noo.

''Elizia is a bright son of Lalang, maganda ang tandem nila ni Gadz. Dapat sila ang ilagay mo sa West, anak -''

''Daddy, magkaaway ang dalawa. Palagay ko ay mas bagay doon si Raffy -''

''No, do what I said. Si Raffa mas maganda kung sa Company's Command -''

''Dad, I thought -''

I sigh again at nanatiling nakatingin sa bintana.

''She belongs to us. Always remeber that, she is our family.''