Sabihin Mo Sa Akin (Tell Me Bk. 2)

TM2 - 26

Tatlong araw lang kaming naglagi sa isla. How can i stay in that place if i know Olivia is in there? I tell everything to Glenda and good thing is, she understands me.

Pagdating namin ng Metro ay mabilis kong tinuntun ang bahay nina Youmie. I couldn't stay doing nothing. Ang sabi ni Olivia, i  fathered her. Akin ba talaga ang batang yun? Limang buwan, limang buwan siyang buntis and something's happened between us, five moths ago.

How can i be so idiot and coward at the same time? Mana nga siguro ako kay dad at hindi ko ipinagmamalaki iyon.

Natunton ko ang lugar na yun, yung pinuntahan ko dati. Hindi ako nag kamali, i found her there, she was talking with someone. Lalaki iyon at masaya sila. They even holding their hands, shit! She's pregnant, how can she intertain a guess that sweet?

Halatang di nila ako nakita, they are still talking and now both laughing. Tumikhim ako nang malakas at doon pa naagaw ang atensyon nila. Syempre pareho silang gulat.

''Iba.. anong ginagawa mo dito..''

''Sir? Hala! Omie, andito si sir Lambert.''

I know the guy. He's working in Lorvin's department. I nod to him. Pinatuloy niya ako pero nanatiling nakatulala lang sa akin si Youmie. Bigla akong kinabahan, did i surprise her again?

''Miss Diomam --- ''

''Tang ina! Anong ginagawa mo dito?!'' She's shouting while poinnting her fingger on my face.

Napatingin ako doon sa lalaki. He was a bit shocked. Nakaramdam ako nang hiya sa inasal ng babae sa akin. May tao ako dito and she acted like i stole something --  well sort of.

''Let's talk.'' I said instead.

''Ayoko! Magpalit ka nga ng pabango -- ay hindi na pabango yun kasi ang baho mo!''

What?! Inamoy ko ang aking sarili, hindi naman ako mabaho.

''Miss Diomampo,  --- if you don't mind, will you leave us first?'' Baling ko doon sa lalaking nasa tabi ni Youmie.

I am not good of this shit, tapos may viewer pa. Lihim akong naiinsulto sa mga pinagsasabi nang babae pero di na ako umalma. Gusto kong matapos na agad ang problema na to.

Umalis naman yung tao ko kaya nagkaroon na kami nan  privacy ni Youmie pero papaano kung hindi niya ako kinikibo.

''Am i the father of that -- '' turo ko sa tyan niya. ''Sabihin mo sakin.'' I commanded her but she didn't gave a glare on me.

''Miss Diomampo, i want this thing to be clear. May nangyari between us, five moths ago and you're carrying a child, limang buwan din, is it possible that i fathered you?''

Inirapan niya ako at kibot nang kibot ang kaniyang labi. Nauubusan na ako nang pasensya but i need to.

''Miss Diomampo, --''

''Pak yu ka pala eh,  nagdadalawang isip ka pang inanakan mo ako. E - inglis inglis ka pa di ka naman teacher! Umalis ka na nga, ang baho mo! Matagal mo na akong hindi drayber, wala tayong relasyon, hinawakan mo lang ang boobey ko kaya hwag kang ano dyan na parang may nakaraan tayo.''

''Wha - What?''

Ang dami niyang sinabi, naguluhan ako sa sinabi niya. Halo halo at mabilis. Pero isa lang ang pumasok sa isip ko. Wala kaming relasyon, ni hindi kami magkaibigan.

''Anong wat wat? Ang mabuti pa ay bilhan mo ko nang mais na matamis galing divisoria! Bilis! Nagugutom ang anak ko! Ayokong magka ulcer siya. Dali na!''

Umangat ang kilay ko sa tinuran niya and what? Divisoria? Paano kapag sumakit ang tiyan niya? Food in public places is not good. Di ako sumunod sa iniuutos niya. I just sit there instead. Bahagya pa akong napahawak sa noo ko. 

''Mag usap tayo, i want to clear this things, me and you.''

Sumimangot siyang tumayo. Nagpapadyak pa siya at nakasunod lang ang tingin ko sa kaniya. Gusto ko na talagang mainis, nauubos ang oras ko sa inaasal niya. She's a hard headed now, hindi naman siya ganito dati, bobo nga lang.

But the next thing she did made my jaw dropped. I quickly stood up when I saw her in tears yet she has those some thing like an ice pick in her hands.  Damn! What does she think she's doing?!

''Ayoko na talaga sayo! Pucha! Umuwi ka na o bubutasan ko yang gilid mo! Sweet corn lang hindi mo pa mabigay!''

Nanginginig ang labi niya habang patuloy ang luha na dumaloy sa kaniya pisngi. Nasa bewang ang kaniyang isang kamay at nakatutok naman sa akin ang kaniyang hawak na ice pick. Nakadama ako ng kaba, paano kung maka apekto sa kaniyang pagbubuntis ang pag iiyak, matinding emosyon din ito.

''Okay! Okay! I'll buy you a sweet corn but in super market --- ''

''Sasanayin mo pang magmamayaman itong anak mo?! Sa Divisoria nga! '' humagulhol na siya ngayon and it made me pissed.

Pabagsak niyang nilagay ang ice pick sa mesa at nasapo ang mukha. Iyak siya nang iyak, ang sabi nung doctor sa isla bawal ang sobrang emosyon. And what am i doing now?

''Okay! Damn! Just stop crying.'' Naiinis akong lumabas nang bahay.

Napatiim kong tinawagan si Glenda habang papunta sa aking kotse. May mga dadaanan pa akong nakatingin sa akin at nagbubulungan. I am so pissed!

''Glenda, saan banda sa Divisoria ang may sweet corn?''

(What? Divisoria? Sweet corn? Haha! Gumigimik ka na ba ngayon at sweet corn na trip mo?)

Shit! Bakit siya pa ang tinawagan ko? I ended the call at hinaubad ang akong coat. Tinungo ko ang Divisoria nang mag isa. At kahit di pa ako nakarating sa lugar na ito ay naglakas loob ako. Ayokong nakikita siyang umiyak nang ganoon. Something in me breaks.  Something on me feel pain and hurt. 

She's not just something, she's special. 

And she's not Raffaella.

-------