Ilang taon ang lumipas at nadagdagan kami nang mga makukulit na supling. Briella is six, Ysean is four at Lympus na kapapanganak lang. Oh di ba, sobrang mahal namin ang isa't isa.
Nasa twenty seven na si Bree at twelve na si Thiago. Ang bilis nang panahon at si Bree na ang kasama nang asawa ko sa pamamalalakad sa kompanya.
Kontentong kontento na ako lalo na't napakatalino at magaganda ang mga bata.
''Ano na Iba, masusundan na naman si Lympus. Ang hirap kayang mag isip nang pangalan!''
Humagikhik ako nang halikan ni Iba ang batok ko. Ganoon siya ka sweet at kahit busy siya sa trabaho ay palagi naman ang oras sa aming mag - ina.
Kwarenta y' syete na siya pero matikas pa din ang katawan at kasama na si Thiago sa pag g - gym.
''Mom, dad were in public.''si Thiago na halatang nayayamot na lingon nang lingon sa paligid.
''What? We are in our house.''
Kahit naman ako nagtaka kay Thiago.
''Uy -- nag seselos si kuya..'' Tudyo ko pang nakangiti.
Bigla siyang napatingin sa amin.
''Of course not!''
''Ahm -- excuse, ate ito na po yung milk mo.''
Naagaw ang atensyon namin kay Tashia, yung working student namin. Mas matanda siya nang isang taon kay Thiago pero mag ka klase na sila. Ngumiti ako sa kaniya nang nilapag niya iyon sa mesa.
''Kumusta ang skwela, Tash?'' Tanong po habang hinihilot ang kamay ni Iba.
Sinundan ko ang tingin niya nang tumingin siya sa gawi ni T. Nagtaka naman ako nang nag irapan ang dalawa.
''Okay lang po. Nagsisikap po ako nang mabuti para magka honors.''
''Really? You're so bobo nga eh.''
Abah! Nam bu - bully si kuya!
''Thiago! -- nag a - away ba kayo? Thiago, huwag ka ngang mang aaway nang babae.''
Kumibot ang labi niya at masama ang tingin sa babae na nagyuko nang tingin.
''.bobo..poor..'' Dinig kong bulong ni Thiago na di ko na pinalampas.
Kinuha ko ang aking tsinelas at hinampas iyon sa hita niya.
''Hey, babe..''
''Di kita pinalaking ganyan! Mana ka sa ama mo kasi!''
''Mom!''
''Ano? -- Tash, isumbong mo sa akin kapag inaaway ka nitong lalaking 'to.''
Pinamewangan ko si Thiago na nakatingin pa rin nang masama sa babae. Kung siguro ngang totoong nakakapatay ang tingin ay pinaglalamayan na si Tashia.
''Mag sorry ka.''
''Wa - what? -- mom, i don't do anything ---''
Pinanliitan ko siya nang mata.
''Thiago --'' banta ko pa.
Hindi siya umimik sa halip ay lumakad na siya at nang madaan niya ang bata ay may binulong siya dito na ikinagulat nang babae.
''Thiago!!!''
---
Inis kong kinurot sa tagiliran si Iba nang nasa kwarto na kami.
''Hey, what have i done?''
''Gawan mo nang aksyon yang panganay mong lalaki, seloso.''
Pero di siya sumahot sa halip ay niyakap ako nang mahigpit mula sa aking likod.
''Okay, bukas na bukas din. --- god! How can i live with out you..'' Pang iiba niya.
''Iba, kakalabas pa lang ni bunso..''
Tumawa siya nang malakas at binuhat ako.
''Uy! Magigising ang mga bata! --- Iba!'' Binaba niya ako.
Pero nagtaka ako nang dinala niya ako sa teresa nang kwarto namin. Madilim at tanging ang dalawang kandila ang nagbibigay nang liwanag doon.
''Ano ito?''
Pero ngumiti siya at hinawakan niya ang aking kamay at marahang hinila pa punta doon.
May malaking carpet doon at may wine sa gilid. May pagkain din na nakatakip pa at kinuha niya ang sariwang bulaklak.
Ngumit siya at tinitigan ako.
''Happy anniversary ''.
Ay hala! Nakalimutan ko yun ah!
Iniabot niya sa akin ang bulaklak. Gusto kong maiyak. Pinaandar niya ang kaniyang cell phone at pinatugtug ang kanta ni Ed Sheeran. Hindi ko alam ang tittle noon pero ang sarap noon sa tenga.
Kinuha niya ang aking kamay at dinala iyon sa kaniyang dibdib. Pinulupot niya din ang kanyang braso sa bewang ko. Marahan niya akong isinayaw. Pumikit ako at dinama ang init nang kaniyang dibdib.
''Natatandaan mo pa ba yung sabihin mo sa aking mahal mo ako?''
Mahina ang boses niya pero dinig ko naman. Marahan akong tumango.
''Ang bilis nang tibok nang puso ko noon. Lalo na nung sibihin mong ako ang ama nang dinadala mong bata. -- nagdalawng isip ako. Ang tumatak sa isip ko ay wala akong karapatang mahalin nang iba -- you don't deserve some one like me. I'm selfish -- i am an idiot. ''
Nakinig lang ako at lihim na napaluha.
''I am worthless --- pero alam mo ba kung gaano ako kasaya, kaswerte dahil pinag tiisan mo ako? I am so thankful dahil hindi ka nagsawa sa ugali ko. -- i deserve you. I may not be your super man or batman but i am the man who cherish and love you till death, Youmie. Alam kong lilipas na tayo pero gusto kong malaman mong mahal na mahal kita at mamahalin pa kita hanggang sa huling hininga ko.''
Naramdaman kong hinalikan niya ako sa buhok kaya tiningala ko siya at hinalikan sa labi. Hinawakan ko ang kaniyang magkabilang pisngi at tinitigan sa mata.
''Mahal na mahal din kita. Aalagaan at pagsisilbihan kita habang buhay.''
Sinalubong ko ang labi niya at hinalikan ulit iyon.
Maraming salamat Rafaella at binigyan mo ako nang pagkakataong makilala ang taong to para mahalin at makasama.
Salamat.....
-------
BINABASA MO ANG
Sabihin Mo Sa Akin (Tell Me Bk. 2)
General FictionTELL ME Bk.1 first. Youmie Eunice Diomampo -26 y.o -Female -single -Utility Skills -carpentry, mason, driver, gardener, plumber, baby sitter, marunong maglinis nang bahay, magsaing, magluto at marami pang iba.