Sabihin Mo Sa Akin (Tell Me Bk. 2)

TM2 - 38

''Shiba, your father would be so disappointed all of this. Kailangan nating gumawa ng hakbang. Hong Kong is leaving the company and they also asking for withdrawal!''

''We have to talk to them, asap Glenda.''

''Of course. -- Auto Gear Machinery are the one who's blocking our way. Ang baba ng presyo nila compared to our machine products. That owner, Olivia Cazepien is really getting into my nerves tagos sa bones! Humanda talaga sa akin yang ex mong yan.''

I knew it. She'll do everything to bring me down. Ang akala ko kapag nag usap na kami ay tapos na rin ang kabaliwan niya.

''I''ll go ahead Glenda. We'll talk about this again tomorrow.''

Ngumisi siya sakin. I don't know what she's thinking right now but i really have to go.

''Wow, is it really you Shiba? For after how many years ha? Hindi talaga ako nagsisising papasukin si Youmie dito. May spark kayong dalawa.'' And she winked at me.

Nilampasan ko siya at lumabas na nang opisina. Alas singko palang naman pero gusto ko ng umuwi. Ilang araw na ring ganito ang routine ko. Kung gugustuhin ko lang ay ayokong mawala sa paningin ko ang anak ko.

Bree and Thiago is really something to me now. Ayoko nang mawala sa tabi nila kapag agahan at hapunan. Lalo na kay Bree ang laki nang pagkukulang ko sa kaniya, gusto kong punuin ito ngayon.

Gusto kong magsimula, magsimula na kasama sila. Kasama pati si Youmie.

Maybe it is not yet love but like is understatement of it.

---

MABILIS akong umibis ng sasakyan nang makarating sa bahay.

''Shiba, maaga yata ang alaga ko?''

It was manang. I loosen my tie and trying to look for them but they are nit around. Ni wala akong naririnig na ibang boses.

''Where's Youmie, the kids?''

''Kuh --- kaya pala nag uumaga ka nang umuuwi, ano? Nasa kwarto ni Bree, nagpapatulong yatang sumagot sa assignment ng bata. --- ang ganda niyong tingnan bilang isang pamilya.''

Ngumiti si manang, so I do. I shooked my head and go upstair. Pamilya? Ano nga ba kami?

'' --- Youmie, mali naman yung sagot mo eh.''

''Aba, nagpapaturo ka pa eh, alam mo naman pala ang sagot. Teka, tatawaga  ko si Lorvin, tanong natin kung tama.''

Lorvin? Napatiim ako, kelan ba mawawala sa isip niya ang pinsan ko?

''Youmie si daddy na ang tawagan mo. Bakit si tito pa?''

''Ayoko sa kaniya, busy yun. Si Lorvin kasi palaging may time sa akin.''

She giggled.

Sumilip ako sa kanila. Youmie was playing the little hand of my son, while Bree was leaning on the table.

I was about to enter the room but what Youmie said made me stop.

''Alam mo bang si Lorvin naman talaga ang gusto ko? He's my hero, Batman. Ang laki nang gusto ko sa kaniya kaso sapaw ang daddy mong bahag ang buntot --- alam mo yun? Alam mo bang napag isipan ko pang bading yung ama mo? Haha!''

''Bading? Why naman?''

''Ang arte eh!''

She likes Lorvin, that's it. She never liked me. Umalis ako sa kinalulugaran ko at pumasok sa sariling kwarto. Pagpasok na pagpasok ko ay napahilamos ko ang aking mga kamay sa mukha. I like her but she likes somebody else. Totoo nga namang nababahag ang buntot ko. And its really shit!

Padabog kong hinubad ang aking damit at tinapon iyon sa kung saan. Pumasok ako sa banyo at naligo na. She's frustrating me. Gusto ko siya pero hindi ko iyon maipakita o maiparamdam.

Natatakot akong malaman ang katotohanang hindi niya ako magugustuhan. I'm old, i knew it.

But i made up my mind. Leave the thoughts behind. I'm too old for that cowardness.

Umiling iling akong lumabas ng banyo. Dumeretso akong pumasok sa closet ng walang tapis sa katawan. Kumuha ako ng pares nang puting t shirt at boxers pero nagitla ako ng may suminghap. And i found Youmie standing in front of me. Jaw dropped, stiffed and her eyes was wide opened.

''Shit! What are you doing there?''

Mabilis akong nagsout ng damit.

''Iyan na ba yun? B - Bakit p - parang lumaki a - ata?''

Gusto kong mapangiti, i don't know if she's just really innocent or what she said is a compliment.

Penamewangan niya ako ng makahuma siya.

''Ang aga mo? Naligo ka agad, masisira ang mata mo.''

Tinaasan ko siya nang kilay habang nagpupunas nang buhok. Lumabas na ako sa closet at ganun din siya.

''As if you care.'' I just said.

Pinulot niya ang mga damit kong nagkalat at inamoy iyon. Napangiwi ako, anong bang ginagawa niya?

''What are you doing?''

''Inaamoy ko lang, baka kako may pabango nang babaeng dumikit dito. --- Mas mabuti na yung bobo lang huwag nang tanga. ''

Iniwanan niya akong nakakanganga. Napakahirap niyang basahin at intindihin. Hindi ko alam kong nagseselos ba siya. Napangiti ako, what if i try?

------

Author's:

Hahaha! Subukan mo nga kaya Iba.