Minik defter sayfamın, acemi kalemimden gelen mürekkeplerle son dansı bu kelimeler.
Gökten bir mucizeyle inen kar taneleri, ışık saçan bir yolculuğun ardından yeryüzünde buluşup, birlik oldular. Topluluk ve bağlılıklarıyla, minik bir kartopunu ortaya çıkarırken, o kartopundaki her bir kar tanesinin değeri başkaydı.
Ben, sizin değerinizi bilip, çok çok seviyordum... Evet, o kar taneleri sizsiniz! Her biriniz, tek tek bu kitabın üzerine konarken umut ışıkları saçıyordunuz. Siz, bu kitabı oluşturanlarsınız.
Siz, bu kitabı var edensiniz.
Tam 9 ay sürdü bu yolculuğum. Her bir adımım, acemiliğini bağırırken, pes etmedim. Tabii ki bunlar için teşekkür etmem gerekenler var. Her yorulup pes edeceğim sırada, bana destek çıkanlar...
Öncelik olarak, kendilerini belli etmeseler de okuyanlara çok teşekkür ederim. Yorum yapıp, oy verenler ise beni çok mutlu ettiler. Sizlere gerçekten çok teşekkür ederim.
Bu kitabın ilk kelimesini Yazarkenden bu yana yanımda olan Berra ve Serra'ya ise en büyük teşekkürlermi yolluyorum. Onlar olmasaydı, burada olamazdım. Onlar olmasaydı, sizlerle olamazdım. Onlar benim, en değerlilerim.
Teşekkür etmem gereken bir arkadaşım daha var. İlayda'm, mavişim... Yazarken bana fikirler verdiğin ve yardım ettiğin için sana çok teşekkür k, parodilik konusunda yanımda olanlara da minnettarım. Bırakanlar veya devam edenler... Hepsi o kadar değerli ki benim için! Hala benimle olan Hüsna, Aleyna, Bengü, Seden, Nil, Fatma (Arkadaşım oldukları gibi aynı anda kendi karakterlerinin parodiliğini de yapan) Berra ve Serra'ya; Yeni başlayan Cansın, Zehra Deniz; Ve zoraki durumlardan dolayı bırakan Sena, Ceren, Rengin ve son olarak da Dila'ya çok teşekkür ederim.
Hepiniz iyi ki varsınız.
Buraya kadar benimle gelen herkes, gözümde ayrı bir değer taşıyor. Hani kar tanelerinin hepsi farklı ve özel ya? Siz de öylesiniz benim için. Hepiniz ayrı bir kar tanesi, hepiniz ayrı bir özellikte.
En değerlilerim, bir tanelerim...
Bu yolun da sonuna geldik işte. Etmem gereken teşekkürler bitmez. İçimden geçenleri buraya dökmem, bitmez.
Duygulandım yahu!
Hey, sanırım ağlayacağım.
Umarım finali beğenmişsinizdir. 23 sayfalık bir bölümdü. Herkesi yaşatmak istedim orada. Herkesin düşüncesini yaşatmak. Sonucunda da böyle bir şey çıktı işte.
Açıklama kısmına gelecek olursak da, ikinci kitabı soranlar oluyor. Düşüneceğim. Kendime güvenebilirsem, yazacağım. Tabii bunda destek de önemli. Sizin desteklerinizi bekliyor olacağım.
Eğer ki, ikinci kitap olursa, ondan önce yapacaklarım var. Mesela, bu kitabı düzenleyeceğim. İlk bölümler fazlasıyla kısa ve basit. Onları düzelttikten sonra olumlu karar verirsem başlarım. İkinci kitap olursa, her şeyin daha güzel olacağına inanıyorum. Yani, hem kendimi biraz da olsa geliştirmiş bir şekilde hem de yaşanacak çok şey varken başlamış olacağım.
Neyse işte, öyle.
Sanırım gitme vaktim geldi. Belki bir ara finalden alakasız özel bölüm gelir, ha? Üzüntüm ağır basıyor diyen okuyucularım, üzülmeyin. Sizi hep mutlu etmeye çalışacağım.
Ay, uzatmaya çalıyorum falan ama gerçekten gitmem lazım artık. Önemli durumlarda duyuru yapacağım zaten. Facebook'ta da görüşürüz hem. Ayrılamıyorum sizden ama işte, her şeyin bir sonu var.
Tekrar tekrar çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız.
Sizi seviyorum.
En güzel kar tanesinin size düşmesi dileğiyle... Sağlıcakla kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARTOPU SAVAŞI
Chick-Lit-DÜZENLENİYOR- ❄️ Kapak: aslkuday4 Karların erimeye başladığı zamandı. Her bir özel kar tanesi, yine mutluluk getirmişti dünyaya. Ama bu sefer, yalnız dönmüyorlardı yeryüzünden. Güneş sıcağının vurmasıyla birlikte buhar olup giderken, kızın değerli...
