Chapter 6

75 11 5
                                    

Η προπόνηση ήταν αρκετά κουραστική γι αυτό έκανα μπάνιο για να χαλαραρώσω [...] Αφού τελείωσα το μπάνιο μου φόρεσα τις πιτζάμες μου και κάθισα στο κρεβάτι με το κινητό μου.

Μάριος: Γεια

"Έστειλε μήνυμα... Έστειλε μήνυμα!" φώναξα κάνοντας τούμπες στο κρεβάτι μου

"Ερμιόνη τι έγινε;" είπε η μαμά μου και μπήκε στο δωμάτιο

"Τίποτα μαμά, απλά μου είπαν τα κορίτσια ότι το Σάββατο θα κάνει πάρτι η Ελένη" είπα χαμογελώντας

"Ωραία, θα σου δώσω το πρωί λεφτά για να της πάρεις κάτι καθώς γυρνάς από το σχολείο" είπε και βγήκε από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα

Εγώ: Γεια

Μάριος: Τι κάνεις;

Εγώ: Καλά εσύ; "Χαζεύω" στο ίντερνετ πριν λίγο έστειλα μήνυμα στο viber στην παρέα

Μάριος: Μια χαρά! Έχω και εγώ viber

Εγώ: Χαίρομαι

Μάριος: Τι άλλα;

Εγώ: Τίποτα, βαριέμαι εσύ;

Μάριος: Και εγώ μία από τα ίδια

Εγώ: Τέλος πάντων... Καληνύχτα<3

Μάριος: Καληνύχτα<3

Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχαμε αρχίσει να μιλάμε, αλλά κάτι πρέπει να γίνει και από κοντά όχι μόνο από τηλέφωνο.

Το επόμενο πρωί σηκώθηκα και ντύθηκα. Μετά πήγα και ξύπνησα τον αδερφό μου ο οποίος ξύπνησε με τα χίλια ζόρια αφού είχε ξενυχτύσει το βράδυ.

"Καλημέρα" είπα και κάθισα στο τραπέζι (της κουζίνας)

"Καλημέρα Αυγή" είπε η μαμά μου και με αγκάλιασε

"Σήμερα θα αργήσεις να γυρίσεις;" την ρώτησα

"Ναι, είμαι όλη την μέρα" απάντησε και σηκώθηκε από το τραπέζι

"Καλά να περάσεις" της είπα καθώς την είδα να προχωράει προς την εξώπορτα

"Επίσης" είπε και βγήκε έξω από το σπίτι

"Τελείωνε" φώναξα στον αδερφό μου ο οποίος μετά από λίγα λεπτά κατέβηκε κάτω και φύγαμε.

Ευτυχώς προλάβαμε το λεωφορείο και φτάσαμε στην ώρα μας στο σχολείο [...]

Όταν φτάσαμε πήγα και κάθισα σε ένα από τα παγκάκια του προαυλιου που βρισκόταν κοντά στην πόρτα μαζί με τα παιδιά (Τζένη, Παύλο, Αλέξανδρο, Μαρία, Ελένη)

"Επιτέλους Παρασκευή" είπε χαμογελώντας ο Παύλος

"Δεν ήταν και τόσο κουραστική αυτή η εβδομάδα, αντιθέτως" είπα κοιτώντας με νόημα τα κορίτσια

"Ναι, κάναμε και καινούριες γνωριμίες" είπε η Μαρία και με κοίταξε με ένα πονηρό χαμόγελο γεμάτο νόημα

"Για τον Μάριο λέτε;" είπε ο Αλέξανδρος

"Όχι γενικά!" απάντησα κάνοντας νόημα στα κορίτσια να μην μιλήσουν

"Ναι γενικά μιλάμε" είπε η Ελένη και χασκογέλασε

"Καλημέρα" είπε ο Μάριος στα αγόρια και με κοίταξε με ένα ντροπαλό βλέμμα

"Γεια σου Μάριε" είπαν ταυτόχρονα η Τζένη, η Μαρία και η Ελένη και άρχισαν να γελάνε

"Γεια" είπε και με κοίταξε στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα

"Γεια" απάντησα και του χαμογέλασα

Μετά από πέντε λεπτά που χτύπησε το κουδούνι μπήκαμε στις τάξεις μας [...]

*Ήχος κουδουνιού*

"Τι θα φορέσετε αύριο;" ρώτησα τα κορίτσια καθώς καθίσαμε στο πεζούλι. Και πάλι απέναντι μας καθόταν ο Μάριος και κάποια άλλα αγόρια

Ο Μάριος με κοίταγε και χαμογέλαγε. Ήταν τόσο γλυκός και όμορφος...




The BoyTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang