"Έλα αφού το ξέρω" απάντησε η Μαρία
"Και να μου αρέσει εσένα τι σε πειράζει;" ρώτησα
"Για να σε βοηθήσω βρε χαζούλα" απάντησε η Μαρία, μπορούσα να καταλάβω ότι χαμογέλαγε
"Τι θα κάνεις δηλαδή;" ρώτησα
"Θα του πω πως του φαίνονται τα κορίτσια του σχολείου και θα αναφαίρω και εσένα" είπε γελώντας
"Όπως πάντα" είπα γελώντας
"Μα ξεχνιούνται οι παραδόσεις;" ρώτησε
Γενικά εμείς τα κορίτσια της παρέας όταν μας αρέσει ένα αγόρι οι υπόλοιπες προσπαθούν να μάθουν αν και αυτουνού του αρέσει με το να τον ρωτήσουν [...]
"Δεν ξεχνιούνται" είπα χαρούμενα
"Εσύ τελικά έχεις σκοπό να πεις τίποτα στον Παύλο;" ρώτησα
"Όχι ακόμα. Ρε σε παρακαλώ μην σου ξεφύγει στις άλλες ότι μου αρέσει γιατί θα θυμώσει η Τζένη" είπε παρακαλώντας με να μην μιλήσω
Της Τζένης από πέρσι της αρέσει ο Παύλος. Έτσι γνωριστήκαμε με τον Παύλο πήγε και του μίλησε η Τζένη και έγινε μέλος της παρέας, αλλά όσο αρχίσαμε να τον γνωρίζουμε καλύτερα άρχισε να τον ερωτεύεται η Μαρία, η οποία το έχει πει μόνο σε μένα.
"Μην φοβάσαι ρε, εγώ άλλο σκέφτομαι τώρα" είπα αναστενάζοντας
"Τι;" είπε χαρούμενα η Μαρία
"Τα μάτια του" απάντησα χαμένη
"Του Παύλου;" ρώτησε εκείνη
"Ποιου Παύλου ρε; Του Μάριου!" απάντησα
"Κάποια την έχει πατήσει" είπε γελώντας η Μαρία
"Πες μου κάτι καινούριο" είπα ειρωνικά
"Θα σου πω!" είπε εκείνη
"Για πες" απάντησα
"Αποφάσισα να μιλήσω σήμερα στον Μάριο και να τον ρωτήσω για σένα" είπε με θάρρος η Μαρία
"Σοβαρά; Πότε και Που;" είπα ενθουσιασμένη
"Τα παιδιά της τάξης αποφάσισαν να κάνουν ένα πάρτι για τον ερχομό του" είπε η Μαρία
"Αχ ρε είσαι η καλύτερη ευχαριστώ" είπα χαρούμενη
"Εσύ τι θα κάνεις το απόγευμα;" με ρώτησε
"Αγγλικά" είπα γελώντας
"Πάλι;" με ρώτησε
"Τι πάλι; Φέτος δίνω για lower" απάντησα με το άγχος να αρχίσει να επανέρχεται. Κάθε φορά που σκέφτομαι αρχίζω να αγχώνομαι και να φοβάμαι ότι δεν θα περάσω
"Ρε στο σχολείο βγάζεις είκοσι δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσεις ξεκόλλα" είπα προσπαθώντας να βοηθήσει
"Έχεις δίκιο αλλά σοβαρά πρέπει να πάω να διαβάσω, θα τα πούμε σχολείο" είπα και το έκλεισα πριν προλάβει να μου κάνει κήρυγμα ότι διαβάζω πολύ
Όλο το απόγευμα το πέρασα πάνω από τα βιβλία... Στις εννιά που τελείωσε το μάθημα γύρισα στο σπίτι έκανα ενα μπάνιο και έπεσα για ύπνο
Το επόμενο πρωί ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που θα πήγαινα στο σχολείο που ετοιμάστηκα μέσα σε πέντε λεπτά και δεν περίμενα τον αδερφό μου. Έφυγα κατευθείαν μόλις ετοιμάστηκα και έφτασα στο σχολείο στις παρά πέντε.
"ΜΑΡΙΑ" φώναξα
"Καλήμερα" φώναξε εκείνη
"Κάτσε" της είπα και της έκανα νόημα να κάτσει στο παγκάκι δίπλα μου
"Έλα τι έγινε;" με ρώτησε ξαφνιασμένη
"Εσύ θα μου πεις" της είπα κοιτάζοντας την πόρτα
"Α! Ναι!" είπε
"Έλα μην με κρατάς σε αγωνία" είπα
"Μου είπε ότι είσαι πολύ όμορφη και ότι δεν μιλάει γιατί ντρέπεται"
"Σοβαρά; Με είπε όμορφη; Σίγουρα είπε για μένα;" είπα έκπληκτη
"Ναι ρε λέμε" είπε
"Και εγώ τι κάνω τώρα" ρώτησα
"Γνωριστείτε πρώτα και μετά βλέπουμε" ειπε και μου έκλεισε το μάτι
"Μα ντρεπόμαστε να μιλήσουμε από κοντά" είπα
"Υπάρχουν και μηνύματα ξέρεις" είπε γελώντας
"Γιατί δεν στέλνει αυτός πρώτα;" ρώτησα
"Ντρέπεται ρε" μου απάντησε
"Και εγώ αλλά δεν κάνω έτσι" απάντησα
"Κάνε ότι θες" απάντησε η Μαρία
"Ήρθε ήρθε" ψιθυρισα στην Μαρία και χαμογέλασα
ВЫ ЧИТАЕТЕ
The Boy
Подростковая литература"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...
