"Άκου, ξέρω πως δεν σου μίλαγα για αρκετό καιρό αλλά αυτή είναι μία ευκαιρία για εμάς να τα βρούμε. Συγγνώμη που σου θύμωσα, απλά μου ήρθαν όλα ξαφνικά" είπα και τον κοίταξα
"Κανονικά εγώ θα έπρεπε να σου ζητήσω συγγνώμη όχι εσύ σε εμένα" είπε και μου χαμογέλασε
"Εε, εντάξει δεν πειράζει" είπα και χαμογέλασα
"Συγγνώμη" είπε με σκυμμένο το κεφάλι
"Είμαστε εντάξει" είπα και του έκλεισα το μάτι
Πήγαμε στους υπόλοιπους. Διέκρινα μία ένταση ανάμεσα στον Μάριο και στον Κωνσταντίνο αλλά είπα να το αγνοήσω. Ακόμα θυμόμουν το αδιάφορο βλέμμα με το οποίο κοίταξε ο Κωνσταντίνος τα κορίτσια όταν ήρθαν σπίτι, κάτι τρέχει...
"Που θα πάμε;" ρώτησα καθώς ο Κωνσταντίνος είχε απλώσει το χέρι του γύρω από τους ώμους μου
"Θα απάνταγα τώρα..." μουρμούρισε η Τζένη
"Για απάντα" είπα θυμωμένη
"Ηρεμία" είπε ο Μάριος και στάθηκε ανάμεσα μας
Κωνσταντίνος POV
"Μην την ακούςαπλά ζηλεύει" της ψθύρισα στο αυτί
"Τι να ζηλέψει;" με ρώτησε εκείνη. Ειλικρινά τώρα, τι να ζηλέψει; Η Αυγή είναι πολύ ώριμη για κορίτσι της ηλικίας της και αρκετά ελκυστική. Είναι τόσο διαφορετική από τις άλλες...
"Τα πάντα" απάντησα και την φίλησα στο μέτωπο
"Δεν απαντάω" είπε και με κοίταξε με τα αθώα της μάτια
"Μην απαντάς" είπα και έκανα τον προσβεβλημένο
"Μπορεις να μου υποσχθεις κάτι;" ρώτησε και δεν την ένοιαξε το γεγονός ότι όλη η παρέα είχε καρφωθει πάνω μας
"Πες μου" είπα περιμένοντας να μιλησει
"Μην με ξαναπληγώσεις" είπε και με κοίταξε στα μάτια
"Στο υπόσχομαι δεν θα σε ξαναπληγώσω" είπα και την έσφιξα στην αγκαλιά μου
"Ευχαριστώ" ειπε και συνεχίσαμε να προχωράμε
Πήγε κοντά στην Ελένη και στην Μαρία και εγώ πλησίασα τα αγόρια τα οποία δεν φαινόντουσαν και πολύ χαρούμενα που είχα αρχίσει να γίνομαι μέλος της παρεας (κατά κάποιον τρόπο)...
"Κανόνισε να μην τηρήσεις την υπόσχεση σου και να την πληγώσεις, μόνο αυτό σου λέω" είπε ο Μάριος και πήγε πιο μπροστά με τον Πέτρο
"Μην τον ακούς απλά ξέρεις την αγαπάει πολύ και δεν θέλει να την χάσει" είπε ο Παύλος και προχώραγε δίπλα μου
"Το βλέπω αλλά δεν μπορώ να κάνω εγώ πίσω για τον Μάριο, είχε την ευκαιρία του και βασικά όχι μόνο μία" είπα και τον κοίταξα
"Απλά για καλό στο λέω" είπε και συνεχίσαμε να προχωράμε μέχρι που καθίσαμε σε μία καφετέρια
"Μωρό θέλω να πάρω κάτι θα έρθεις μαζί μου;" είπε η Μαρία και τράβηξε το χέρι του Παύλου χωρίς εκείνος να απαντήσει
"Και εγώ θα πάω να παραγγείλω μέσα, τι θέλετε;" ρώτησε ο Πέτρος
"Εγώ μία κρύα σοκολάτα εσύ Κωνσταντίνε;" ρώτησε η Αυγή
"Και εγώ το ίδιο" είπα και της χαμογέλασα
"Εγώ θέλω μία πορτοκαλάδα" είπε ο Μάριος
"Έρχομαι μαζί σου" είπε η Ελένη και έφυγαν
Αυγής POV
"Μείναμε οι τρεις μας" είπα και κοίταξα τα αγόρια αγνοώντας τελειώς την Τζένη
"Τέσσερις" είπε εκείνη
"Μετρας για άνθρωπος;" είπα ειρωνικά. Είμαι κακιά αλλά σε σύγκριση με αυτά που μου έχει κάνει αυτό δεν είναι τίποτα
"Ωραίο" ψιθύρισε ο Κωνσταντίνος στο αυτί μου και χαμογέλασε
"Μην μιλήσω για σένα" είπε η Τζένη στον Κωνσταντίνο
"Δεν χρειάζεται, ηρεμήστε" φώναξε ο Μάριος και όλοι γύρισαν να μας κοιτάξουν
"Είσαι καλά;" ρώτησα. Φαινόταν στεναχωρημένος και θλιμένος
"Γιατί σε νοιάζει;" με ρώτησε και σήκωσε το κεφάλι του για να με κοιτάξει
"Φυσικά και με νοιάζει" είπα και κοίταξα τα γκριζοπράσινα μάτια του
"Δεν φαίνεται να σε νοιάζει" είπε ο Μάριος, για τόσο άκαρδη με έχει;
"Με νοιάζει ρε Μάριε τι έχεις;" ρώτησα
"Δεν αισθάνομαι καλά" είπε και κοίταξε όλους τους υπόλοιπους που κάθισαν στο τραπέζι
Γιατί δεν είναι καλά; Είναι τόσο όμορ....όχι Αυγή σταμάτα να τον σκέφτεσαι είχε την ευκαιρία του άστον...
"Δεν θα πεις κάτι;" με ρώτησε πιο τρυφερά καθώς οι υπόλοιποι μίλαγαν
"Χρειάζεται;" ρώτησα με ένα μικρό χαμόγελο
Εκείνος δεν απάντησε απλά απομακρύνθηκε λίγο από κοντά μου και άρχισε να μιλάει με τους υπόλοιπους.
"Ορίστε η παραγγελία σας" είπε η σερβιτότα και άφησε τις σοκολάτες και τον χυμό στο τραπέζι

KAMU SEDANG MEMBACA
The Boy
Fiksi Remaja"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...