"Τζένη;" είπα σαστισμένη
"Μπορώ να περάσω;" με ρώτησε και πριν προλάβω να απαντήσω μπήκε μέσα
"Τζένη!" άκουσα την Μαρία να λέει από το σαλόνι
Ήθελα πολύ να φύγω αλλά δεν μπορούσα να αφήσω τις δύο κολλητές μου να πιαστούν στα χέρια, πρέπει να βοηθήσω!
"Δεν πιστεύω πως μου το έκανες αυτό!" είπε η Τζένη θυμωμένη
"Συγγνώμη αλλά περίμενα από πέρσι για αυτό" είπε και γουρλωσε τα μάτια της όταν κατάλαβε ότι είπε βλακεία
"Σου αρέσει από πέρσι;" ρώτησε πολύ αγριεμένα η Τζένη
"ΗΡΕΜΙΑ" φώναξα και μπήκα στην μέση
"Κάνε στην άκρη Αυγή!" είπε η Τζένη
"ΌΧΙ! Θα με ακούσετε και οι δύο. Μην τσακώνεστε για ένα αγόρι, συγγνώμη Παύλο αλλά είναι η αλήθεια. Υπάρχουν τόσοι εκεί έξω.." είπα και κοίταξα στα μάτια την Τζένη
"Δεν είναι Παύλος το πρόβλημα, είναι ότι η ίδια μου η κολλητή με πρόδωσε ρε Αυγή" είπε και δάκρυα κύλησαν από το προσωπό της
"Έλα ρε Τζένη" είπε ο Παύλος και πήγε να την αγκαλιάσει
"Μην με πλησιάζεις, το ίδιο και εσύ Μαρία μην με πλησιάσετε γιατί θα γίνει χαμός" είπε και έφυγε τρέχοντας απο την πόρτα
"Αρχίσαμε..." είπε ο Παύλος και κοίταξε εμένα που κοίταζα την Μαρία που έκλαιγε
Ο Πέτρος καθόταν στον καναπέ και προσπαθούσε να επεξεργαστεί τις πληροφορίες που έμαθε για όλη την παρέα μέσα σε μία ημέρα. Φαινόταν αρκετά σκεπτικός και ήθελα να τον ρωτήσω τι είχε αλλά αυτό που είχε προσπαθήσει να κάνει σήμερα με είχε βγάλει εκτός ορίων...
Μάριος POV
Τι έκανα ο ηλίθιος; Γιατί την φίλησα; Γιατί το κάνω αυτό ολη την ώρα, γιατί να είμαι τόσο βλάκας; Έπρεπε απλά να την αφήσω να μιλήσει... Δεν μπορούσα να κρατηθώ ήταν τόσο όμορφη και γλυκιά ειδικά το φιλί ήταν φωτιά...
Φοβάμαι για το τι θα γίνει μεταξύ μας, δεν ξέρω τι είναι αυτό που νιώθω για εκείνη αλλά κάθε φορά που βρίσκομαι γύρω της ξεχνάω ακόμα και το όνομα μου, η παρουσία της με αποσυντονιζει... Πάντως ήμουν σίγουρος ότι κάτι θα γινόταν σήμερα, όλες τις προηγούμενες φορές κρατήθηκα με δυσκολία αλλά και πάλι κρατήθηκα.
Έχει δίκιο δεν μου αρέσει να την βλέπω ν κλαίει, θέλω να την βλέπω να χαμογελάει, να χαμογελάει εξαιτίας μου!
Η Τζένη είναι αυτή; Ας πλησιάσω λίγο ακόμα
"Γεια σου Μάριε" είπε με σπασμένη φωνή
"Τι έπαθες;" την ρώτησα και κάθισα δίπλα της στο παγκάκι
"Πήγα από το σπίτι του Παύλου και τσακώθηκα με αυτόν και με την Μαρία" είπε κλαίγοντας
"Τι τραβάς και εσύ... έλα εδώ" είπα και την αγκάλιασα. Μακάρι τώρα να αγκάλιαζα την Αυγή...Βγάλτην από το μυαλό σου επιτέλους ρε Μάριε...
"Ρε γιατί το κάνεις αυτό στην Αυγή; Το ξέρεις ότι είναι τσιμπιμένη" είπε και δεν είχα άλλη επιλογή από το να της απαντήσω
"Κοίτα αν σου πω δεν θα το πεις έτσι;" την ρώτησα διστακτικά
"Δεν θα πω" είπε εκείνη με περιέργεια
"Κοίτα και γω ειμαι τσιμπιμένος μαζί της αλλά με τα γεγονότα που γίνονται στην παρέα δεν θέλω να ανησυχεί για εμένα, θέλω να την αφήσω ήσυχη. Σήμερα ομολογώ πως δεν κρατήθηκα και την φίλησα όταν είμασταν κλειδωμένοι στο δωμάτιο του Παύλου αλλά δεν κάνει να είμαστε μαζί δεν είμαι καλός για εκείνη" είπα ανακουφισμένος
"Ρε εσύ θα την κάνεις να νιώσει καλύτερα, πρέπει να της το πεις, αλλά αν δε θες δεν μπορώ να σε ζορίσω..." είπε και μαζί φύγαμε. Την άφησα σπίτι και μετά γύρισα στο δικό μου
Όταν ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου κατάλαβα ότι είχα ξεχάσει το τηλέφωνο μου το οποίο είχε 3 αναπάντητες από τον Παύλο και 1 από την Μαρία.
Αυγής POV
Ακόμα δεν μπορώ να το πιστεψω οτι έγινε αυτό! Νιώθω τόσο όμορφα και άνετα, τό ξέρω θα έπρεπε να ανησυχώ για την κατάσταση με τα κορίτσια αλλά μετά από τόση στεναχώρια και τόσο πόνο αξίζω και εγώ έστω μία μέρα χαλάρωσης και ξεκούρασης.
Πήγα μαζί με την Μαρία σπίτι της όπου εγώ και η Ελένη θα κοιμόμασταν για βράδυ. Είχα να τους πω αρκετά πράγματα όπως και εκείνες ειχαν να μου πουν, βέβαια είχαμε πει ότι θα μαζευόμασταν σε ένα μαγαζί για να φάμε πρωινό αλλά ήθελα να τους μιλήσω...
"Πες μας τώρα Αυγή τι έγινε με τον Μαριο όσο είσασταν στο δωμάτιο του Παύλου;" ρώτησε η Μαρία και μου χαμογέλασε με το πονηρό της χαμόγελο
"Κοίτα στην αρχή του φώναζα αλλά σε κάποια φάση με τράβηξε και με φίλησε!" είπα και ήρθε η ανάμνηση στο μυαλό μου
"Σοβαρά; Γι αυτό αυτός έφυγε σαν κυνηγημένος μετά;" ρώτησε. "Ρε μπορεί ο Παύλος να έλεγε αλήθεια για τον Μάριο" συμπλήρωσε
"Όπα όπα! Ρε μπράβο, μακάρι να γίνει τίποτα" είπε η Ελένη και ξάπλωσε στο κρεβάτι
"Εσύ Ελένη τι νέα;" ρώτησα και της χαμογέλασα
"Α! Ξέχασα να σας πω καθώς ερχόμουν να σας συναντήσω είδα τον Μάριο και την Τζένη να κατευθύνονται προς το σπίι της Τζένης" είπε και με κοίταξε ανήσυχα
"Τι έγινε;" είπα γουρλώνοντας τα μάτια, ούτε αυτό θα τελειώσει καλά...
YOU ARE READING
The Boy
Teen Fiction"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...
