Ήμουν τόσο θυμωμένη αλλά και απογοητευμένη με τον τρόπο που αντέδρασε η Τζένη όταν την φίλησε ο Μάριος. Αντί να τον σπρώξει και να τον ρωτήσει τι είναι αυτό που μόλις έκανε, το συνέχισε και φαινόταν και ευχαριστημένη... Για να μην μιλήσω τον τρόπο με τον οποίο με κοίταξε την ώρα που έφευγα κλαίγοντας... Έχασε το μυαλό της αυτή η κοπέλα και δεν ξέρει τι της γίνεται...
Το απόγευμα ο Παύλος κανόνισε το "συμβούλιο" της παρέας. Το συμβούλιο το κανονίζαμε μόνο σε κρίσιμες καταστάσεις και αυτή η κατάσταση ειναι υπερβολικά κρίσιμη για να την αγνοήσουμε. Είχαμε υποσχεθεί ότι όσο τσακωμένοι και αν είμαστε θα βρεθούμε όλοι μαζί για να ακούσουμε τι έχουν να πουν οι υπόλοιποι και μετά αποφασίζουμε τι θα κάνουμε... Αν τους ξαναδώ μαζί ειλικρινά θα πάω και θα την ξεμαλλιάσω... Ξέρω ξέρω σαν χαζό κοριτσάκι που ζηλεύει κάνω αλλά με έχει φέρει εκτός ορίων!
Φορεσα το κολλητό τζίν μου και μία άνετη λευκή μπλούζα. Κατά τις έξι έφυγα από το σπίτι και κατευθύνθηκα προς το σπίτι του Παύλου [...] Όταν έφτασα ήταν όλοι εκεί, για καλή μου τύχη ο Μάριος καθόταν στον ένα καναπέ και η Τζένη στον άλλο. Ένα κύμα ευχαρίστησης με διαπέρασε...
"Να τη και η κλαψάρια" είπε σιγά η Τζένη αλλά εγώ το άκουσα
Την αγνόησα, δεν ήθελα να αρχίσω καυγά... Κάθισα στον καναπέ που καθόταν ο Μάριος αλλά όχι κοντά του, στην άκρη του καναπέ...
"Γιατί με αποφεύγεις;" με ρώτησε γεμάτος περιέργεια
Πρέπει να με κοροιδεύει έτσι; Δεν θα τα πάμε καλά μου φαίνεται. Κρατήσου Αυγή, δείξε ανωτερότητα...
"Γιατί δεν αξίζει να σου δίνω σημασία" είπα και κοίταξα τον Παύλο που ειχε σηκωθεί και μας έκανε νόημα να ησυχάσουμε για να μιλήσει, κάτι σαν τον δάσκαλο...
"Τι θες;" ρώτησε ο Πέτρος
"Νομίζω πως το θέμα έχει παρατραβήξει, Τζένη νομίζω έχεις ξεπεράσει τα όρια και γι αυτό δεν φταίει η Αυγή" ειπε και με κοίταξε τρυφερα
"Τι ακούω; Μήπως τώρα τα έφτιαξες με αυτήν; Μετα ποια έχει σειρά;" ρώτησε τσαντισμένη η Τζένη και με κοίταξε γεμάτη μίσος
"Ποια νομίζεις ότι είσαι; Εγώ τουλάχιστον δεν φιλάω τα αγόρια των φιλων μου" είπα και είδα ένα χαμόγελο να εμφανίζεται στο πρόσωπο του Μάριου. Ήρθε και η ώρα του... "Και ούτε πληγώνω κάποιον που με νοιάζεται πραγματικά επειδή είμαι βλάκας" είπα και έκανα νόημα στην Μαρία να μου στείλει μήνυμα πιο μετά
"Που πας;" με ρώτησε ο Μάριος την ώρα που κατευθυνόμουν προς την πόρτα
"Μάριε γύρνα στην κοπέλα σου ή ότι σου είναι η Τζένη" είπα και βγήκα από την εξώπορτα
Άρχισα να περπατάω προς το μαγαζί που συχνάζαμε από μικρά. Μπήκα μέσα και κάθισα μόνη μου σε ένα από τα πολλά άδεια τραπέζια. Εκτός από εμένα υπήρχαν άλλες δύο παρέες, η μία μου ήταν άγνωστη στην άλλη ήταν παιδιά από το Β3 και το Β4. Τους ήξερα φατσικά, βασικά νομίζω ότι είχαμε μιλήσει κανά δύο φορές...
Ένα από τα αγόρια με πλησίασε και μου χαμογέλασε...
"Γεια σου Αυγή" είπε και κάθισε δίπλα μου
"Γεια, εσύ δεν είσαι από το Β4;" ρώτησα προσπαθώντας να μην φανώ κακιά
"Ναι και εσύ από το Β1" είπε και καναχαμογέλασε
"Και σε λένε...;" είπα προσπαθώντας να θυμηθώ το όνομα του
"Κωσταντίνος!" είπε και κοίταξε τους φίλους του που μας κοίταζαν
"Μήπως σε ενοχλώ; Θες να γυρίσεις στους φίλους σου;" είπα και του χαμογέλασα... Τώρα θυμήθηκα ποιος είναι! Αυτός μου είχε κάνει εντύπωση πέρσι που είχα έρθει στο σχολείο! Πως μα μην μου κάνει εντύπωση, έχει γαλάζια μάτια, είναι καστανόξανθος και έχει ένα πολύ ωραίο σώμα για παιδί δευτέρας γυμνασίου...
"Όχι, αφού εγώ ήρθα και σου μίλησα. Απλά σε είδα μόνη σου που δεν το συνηθίζεις και είπα να σου μιλήσω" είπε και με κοιταξε με τα γαλάζια μάτια του
"Ξέρεις απλά περνάει μία περίεργη φάση η παρέα και δεν αντέχω άλλο τους τσακωμούς" είπα. Δεν ξέρω γιατί του τα είπα αυτά απλά με κάνει να νιώθω τόσο άνετα όταν του μιλάω
"Θες να το συζητήσεις;" με ρώτησε κοιτώντας με ένα αθώο αλλά τρελά ελκυστικό χαμόγελο
"Για να πω την αλήθεια όχι, θες να πούμε τίποτα άλλο;" ρώτησα
"Ευχαρίστως" ειπε και άρχισε κουβέντα.
Μου φάνηκε σαν να μιλάγαμε για ώρες αλλά στην πραγματικότητα μιλήσαμε για 1:30 ώρα και μάθαμε αρκετά ο ένας για τον άλλο. Είναι καλός μαθητής σαν και εμένα πέρσι έβγαλε 19 και 10/15 ενώ εγώ 19 και 11/15 (΄σχεδόν το ίδιο), του αρέσει πολυ το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, διαβάζει βιβλία φαντασίας και βλέπει ταινίες φαντασίας. Επίσης έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό και πηγαίνει ποδόσφαιρο. Αυτό που με άφησε άφωνη είναι ότι δεν έχει κορίτσι και βασικά ότι δεν τα έχει ξαναφτιάξει με καμία...
"Τα λέμε αύριο. Βασικά αύριο δεν έχουμε σχολείο" είπε χαμογελώντας
"Όντως.." είπα και του ανταπέδωσα το χαμόγελο
"Θες μήπως να βγούμε αύριο;" με ρώτησε αφήνοντας με ξανά άφωνη
"Ναι, δεν υπάρχει πρόβλημα" είπα και κανόνισα την ώρα και το μέρος. Κανονίσαμε να βρεθούμε αύριο στις δέκα εδώ!
Έχω μήνυμα από την Μαρία...
ВЫ ЧИТАЕТЕ
The Boy
Подростковая литература"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...
