"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό.
"Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου
...
Τι έγινε πριν λίγο; Μήπως ονειρεύομαι; Τι ήταν αυτά που έλεγε, γιατί να διαλυθεί η παρέα και γιατί να διαλέξει ο Παύλος ανάμεσα στα κορίτσια; Αυτό σημαίνει πως του αρέσουν και οι δύο... Μπλέξιμο!
Αυτό ότι με κολλάει στον τοίχο και δεν με αφήνει να κουνηθώ μου σπάει τα νεύρα, αφού δεν θα κάνεις ρε φίλε τίποτα τότε μην με βασανίζεις...
Είναι τόσο περίεργος αλλά κάτι πρέπει να κάνω...
*Δόνηση τηλεφωνου*
Μαρία: τι έγινε ρε;
Εγώ: ήρθε από εδώ ο Μάριος
Μαρία: και..;
Εγώ: Μου είπε οτι δεν γίνεται να είμαστε μαζί και ΄με στρίμωξε πάλι στον τοίχο αλλά δεν με φίλησε ενώ ήθελε και κάτι τέτοια...
Μαρία: Ρε έλεος δηλαδή δεν τον καταλαβαίνω!
Εγώ: περίμενε κάποιος μου έστειλε μήνυμα
*Πάτησα το μήνυμα*
Μάριος: Σήμερα στις 7 σπίτι μου
Εγώ: γιατί;
Μάριος: Θέλω να μιλήσουμε<3
*Συνομιλία Μαρίας-Αυγής*
Εγώ: Ρε ρε ρε...
Μαρία: τι έγινε καλέ; Ποιος σου έστειλε;
Εγώ: Ο Μάριος!!
Μαρία: τι σου είπε;
Εγώ: Στις 7 σπίτι του
Μαρία: Ου...γιατί;
Εγώ: θέλει να μιλήσουμε<3
Μαρία: Ξέρεις τι ώρα είναι έτσι;
Εγώ: 4;
Μαρία: 6:15!
Εγώ: όντως;
Μαρία: Ντύσου και στείλε μου φώτο
Έτρεξα στην ντουλάπα μου και έβαλα μία κάπως επίσημη άσπρη μπλούζα ένα μπλε τζιν παντελόνι της ψηλές καφέ μπότες μου και μια σπρόμαυρη ζακέτα.. και έστειλα στην Μαρία την φωτογραφία
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Μαρία: κούκλα! Άντε πήγαινε πέρασε η ώρα
Πήρα το λεωφορείο για το σπίτι του Μάριου [...] Όταν έφτασα...
Μάριος POV
Ήταν τόσο όμορφη, με πλησίασε και με αγκάλιασε...
"Γεια σου Μάριε" είπε και με κοίταξε με ένα ντροπαλό βλέμμα
"Γεια σου Αυγή" είπα και της έκανα νόημα να μπει μέσα
"Οι γονείς σου;" με ρώτησε
"Δεν είναι εδώ" είπα χαμογελώντας
"Θέλω εξηγήσεις!" είπε και κάθισε στον καναπέ
"Λοιπόν άκου η κατάσταση μου είναι ίδια με αυτή του Παύλου και των κοριτσιών! Αν ο Παύλος κάνει κάτι με την Μαρία, η Μαρία θα τσακωθεί με την Τζένη η οποία Τζένη δεν θα μιλάει στον Παύλο και στην Μαρία με αποτέλεσμα να αρχίσει να διαλύεται η παρέα.." είπα και την κοίταξα στα μάτια
"Μα που κολλάει αυτό με εμάς;" ρώτησα
"Ασε με να τελειώσω.. Αν εγώ κάνω κάτι μαζί σου και πίστεψε με θέλω τόσο πολύ... Ο Πέτρος και ο Άλεξ θα μου θυμώσουν" είπα με κατεβασμένο το κεφάλι
"Γιατί να σου θυμώσουν;" ρώτησε και με πλησίασε
"Γιατί τους αρέσεις ρε Αυγή" είπα και την κοίταξα στα μάτια
"Με κοροιδεύεις;" ρώτησε
"Όχι αλήθεια λέω" είπα και άρχισα να την πλησιάζω. Μάριε ξύπνα αυτό που κάνεις είναι λάθος...Απομακρύνθηκα
"Πες ο Αλεξ πάει στο καλό δεν με ενδιαφέρει, ο Πέτρος είναι σαν αδερφός μου" είπε και με κοίταξε
"Έτσι τον βλέπεις εσύ.." είπα και της χαμογέλασα πονηρά
"Δεν μου λες ψέματα;" είπε για ακόμα μία φορά
"Όχι!" απάντησα
"Δεν σε πιστεύω ρε συ" είπε και με έφερε στα όρια μου
Την πήρα από το χέρι και την τράβηκα μέχρι το δωμάτιο μου την ξανακόλλησα στον τοίχο κρατώντας σφηχτά τα χέρια της...
"Πιστεύεις ότι αν ήθελα δεν θα μπορούσα να σε φιλήσω αν ήθελα ενώ είμαστε μόνοι μας σε ένα ολόκληρο σπίτι;" την ρώτησα
"ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ;" με ρώτησε κοιτάζοντας τα μάτια μου
"Γιατί οι άλλοι είναι φίλοι μου και δεν θέλω να τους χάσω για ένα..." σταμάτησα συνειδητοποιώντας την ΄βλακεία που ξεστόμησα
"Για ένα;" είπε και με κοίταξε προσπαθώντας να τραβήξει τα χέρια της
"Μάριε και εμένα είναι φίλος μου ο Πέτρος εδώ και χρόνια αλλά δεν ξεκόβω με σένα" είπε προσπαθώντας να με πείσει
Άρχισα να την πλησιάζω μέχρι που φτάσαμε σε απόσταση αναπνοής. Τι να κάνω; Δεν μπορώ να κρατηθώ αλλά δεν γίνεται να κάνω κάνω κάτι τέτοιο στους φίλους μου, είναι η παρέα μου και δεν θέλω να τους πληγώσω...
"Μάριε με πονάς" είπε κοιτάζοντας τα χέρια της
Την άφησα, εκείνη στάθηκε μπροστά μου και περίμενε να μιλήσω...
