Μάριος POV
Την θέλω τόσο πολύ αλλά αυτη μάλλον έχει αλλάξει την γνώμη της, προτιμάει τον Κωνσταντίνο και δεν την αδικώ και εμένα αν μου έλεγε κάποιος αυτά που της έλεγα εγώ όχι μόνο θα τον ξέχναγα αλλά δεν θα ήθελα να τον ξαναδώ...
Δεν αντέχω να την βλέπω με αυτόν, στεναχωριέμαι πάρα πολύ και νιώθω άσχημα που ουσιαστικά εγώ την οδήγησα σε αυτόν...
"Τι σκέφτεσαι;" ρώτησε ο Παυλος
"Τ...τίποτα" είπα και τον κοίταξα. Δεν φαίνεται να με πίστεψε...
"Ρε την Αυφή σκέφτεσαι;" με ρώτησε. Ειλικρινά δεν θέλω να του κρύβομαι είναι ο κολλητός μου αλλά δεν εχω άλλη επιλογή, δεν πρέπει κανείς να καταλάβει τον πόνο μου εκτός φυσικά από εμένα τον ίδιο
"Όχι ρε απλά προσπαθώ να θυμηθώ κάτι" είπα ψέματα
"Ναι καλά, άστα αυτά" είπε και με κοίταξε
"Σοβαρά μιλάω" είπα και έκανα το νευριασμένο
"Καλά ηρέμησε, πάω να φέρω κάτι να φάμε" είπε και πήγε προς την κουζίνα
Δεν αντέχω ούτε στην σκέψη πως τώρα αυτοί οι δύο είναι μόνοι τους... Μόνο να με ακούσει θέλω δεν ζητάω κάτι παράλογο, μόνο δύο λεπτά! Είναι τόσο δύσκολο;
Αυγής POV
"Μην με τσιμπάς με ενοχλεί!" είπα και τον σκούντηξα
"Μμ και τι θα μου κάνεις;" είπε και με έσφιξε στην αγκαλιά του
"Δ..δεν...μπ...μπορώ..ν..να...αναπ.." είπα και αυτομάτος με άφησε. "Πολύ καλύτερα"
"Να σου πω δεν έχουμε δει καθόλου την ταινία" είπε και γελάσαμε μαζί
"Και σε πειράζει;" ρώτησα
"Όχι ιδιαίτερα" είπε και χάιδεψε τα μαγουλά μου
"Επ δεν ακουμπάμε" είπα και εκείνος απομακρύνθηκε
"Ψαριιιιιι" είπα και άρχισα να γελάω
"Α έτσι είσαι;" είπε και άρχισε να με γαργαλάει
"Άσε με" είπα γελώντας
"Πες μου οτι με αγαπας και μετά" είπε και συνέχισε να με γαργαλάει
"Σ..σε..αγ..αγαπώ" είπα και εκείνος με άφησε
"Έτσι μπράβο" είπε και με αγκάλιασε. Το κινητό μου δονήθηκε
*Σε παρακαλώ απάντησε μου, σε θέλω* και φυσικά ειναι ο Μάριος. Άφησα το τηλέφωνο πάνω στο τραπέζι και κοίταξα τον Κωνσταντίνο στα μάτια
"Δεν θα απαντήσεις;" με ρώτησε
"Δεν χρειάζεται" είπα και εκείνος με πλησίασε, ξέρω που το πάει και δεν ξέρω αν θέλω
"Όντως δεν χρειάζεται" είπε και έβαλε το χέρι του πάνω στο δικό μου και με το άλλο με τράβηξε κοντά του
"Ρε δεν...δεν...θέλω" είπα και τον κοίταξα
"Συγγνώμη" είπε και απομακρύνθηκε
"Δεν πειράζει" είπα και πήγα να ανοίξω την πόρτα
"Κορίτσια τι κανετε εδώ;" ρώτησα και άνοιξα την πόρτα για να περάσουν. Μπορε΄θ να ειμστε τσακωμένες αλλά δεν θα τις αφήσω στο κρύο
"Θέλουμε να σου μιλήσουμε" είπε η Μαρία
"Η Τζένη δεν ήθελε;" είπα ειρωνικά
"Όχι αλλά θέλαμε εμείς" είπε η Ελένη
"Ρε κοίτα το ξέρουμε ήταν λάθος μας να το κάνουμε αυτό ενώ ξέραμε ότι σου άρεσε και υποσχόμαστε να μην ξαναγίνει κάτι τέτοιο" είπε η Μαρία και εγώ τους χαμογέλασα. Δεν μπορω να τους κρατήσω κακια είναι κολλητές μου αλλά η Τζένη μου φαίνεται ότι έχει πάρει πολύ αέρα και εγώ θα της τον κόψω...
"Γεια Κωνσταντίνε" είπε η Ελένη, μπορούσα να διακρίνω την αδιαφορία του Κωνσταντινου προς τα κορίτσια μόνο και μόνο από τον τρόπο που τις κοιταζε
"Λοιπόν θέλετε να βγούμε όλοι μαζί;" είπα και κοίταξα και τους τρεις τους
"Βασικά έχουν βγει οι υπόλοιποι στο μολ και είπαμε να σας πάρουμε μαζί μας" είπε η Μαρία
"Και ας μην μιλάς με τους υπόλοιπους ρε κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει ολο αυτό" είπε η Ελένη και όλοι μαζί πήγαμε στην στάση του λεωφορείου
[Όταν φτάσαμε στο εμπορικό]
"Γειαα" είπα και μίλησα στον Πέτρο. Ξέρω ξέρω και με αυτόν δεν μιλάω αλλά είναι μία καλή ευκαιρία να του μιλήσω
"Γεια" είπε έκπληκτος
"Γεια Αυγή" είπε ο Παύλος και με αγκάλιασε
"Πέτρο να σου μιλήσω λίγο" είπα και τον κοίταξα
"Φυσικά" απάντησε και απομακρυνθήκαμε λίγο από τους άλλους
"Άκου..."
STAI LEGGENDO
The Boy
Teen Fiction"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...
