Αυγής POV
"Μάριε..." είπα και έπεσα στην αγκαλιά του
"Τώρα με πιστεύεις;" είπε και τύλιξε τα χέρια του γύρω από την μέση μου
"Ναι" είπα και τον κοίταξα στα μάτια. "Τι θα κάνουμε τώρα;" ρώτησα
"Καλύτερα να το τελειώσουμε" είπε και με άφησε
"Τι να τελειώσουμε ρε Μάριε; Έγινε κάτι για να τελειώσουμε;" είπα θυμωμένη
"Μην θυμώνεις..." είπε και με πλησίασε
"Μην με πλησιάζεις" απάντησα θυμωμένη. "Ρε, την μία κάνεις ότι κάνεις και από την άλλη κάνεις τον αδιάφορο" είπα και κάθισα στο κρεβατι
"Ρε μην με πιέζεις αφού βλέπεις ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο" είπε και κάθισε δίπλα μου
"Πφφ, ρε Μάριε όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι είμαστε γιατί απλά φίλοι δεν είμαστε νομίζω το έχεις καταλάβει και μόνος σου αυτό" είπα και τον αγκάλιασα
"Κοίτα δεν είναι τώρα ώρα για να βρούμε τι είμαστε θα έρθουν και οι υπόλοιποι σε λίγο" είπε και σηκώθηκε όρθιος
"Ποιοι θα έρθουν;" ρώτησα
"Η παρέα ρε, απλά σου είπα να έρθεις νωρίτερα για να μιλήσουμε" είπε και με κοίταξε στα μάτια
"Εγώ καλύτερα να φύγω..." είπα και τον φίλησα στο μάγουλο
"Όχι! Θα μαζευτούμε όλοι μαζί μην φύγεις σε παρακαλώ" είπε και κράτησε το χέρι μου, από την δύναμη που έβαλε εγώ έπεσα πάνω του..
"Συγγνώμη" είπα και τον κοίταξα
"Δεν πειράζει" ειπε και χτύπησε το κουδούνι. Κατεβήκαμε μαζί κάτω και ανοίξαμε την πόρτα. Μπροστά μας εμφανίστηκαν τα κορίτσια και συγκεκριμένα η Τζένη και η Μαρία
"Είσασταν τα δυο σας και σας το χαλάσαμε;" είπε γελώντας η Τζένη
"Τι να χαλάσετε λες και τρέχει τίποτα" μουρμούρησα
"Τίποτα δεν έγινε;" ψιθύρισε η Τζένη
"Όχι..θα σας πω το βράδυ στο τηλέφωνο" είπα και κάθισα στον καναπέ με τα κορίτσια ενώ ο Μάριος είχε πάει στην κουζίνα να φέρει νερό
"Ρε πάλι τα ίδια έκανε;" με ρώτησε η Μαρία
"Ακριβώς τα ίδια" είπα και κούνησα το κεφάλι μου
"Είπε τίποτα καινούριο;" ρώτησε ψιθυριστά η Τζένη
"Είπε ότι θέλει αλλά δεν μπορεί και μου εξήγησε ότι είμασταν σε ένα σπίτι μόνοι μας αν μπορούσε θα έκανε κάτι" είπα και κοίταξα τον Μάριο που ήρθε και κάθισε δίπλα μου
"Τι λέτε;" ρώτησε
"εμ.." είπα προσπαθώντας να βρω ένα θέμα
"Για το τι θα κάνουμε σήμερα" είπε η Μαρία και με σκούντηξε
"Ναι ναι γι αυτό" είπα χαμογελώντας
"Αυγή έχεις κάτι σε βλέπω νευρική" είπε χαμογελώντας
"Να μιλήσω;" είπα και τον κοίταξα με ένα ειρωνικό βλέμμα
"Δεν χρειάζεται" είπε και με αγκάλιασε
"Α ρε Μάριε τι τραβάτε και σεις" είπε η Μαρία και μας κοίταξε
"Τι;" ρώτησε ο Μάριος
"Τιποτα τίποτα...χτυπάει η πόρτα" είπε η Μαρία
"Έρχομαι" φώναξε ο Μάριος και πήγε προς την πόρτα
"Αυτά δεν μας τα πες!" ειπε χαμογελώντας πονηρά η Τζένη
"Κορίτσια δεν το περίμενα" είπα και γέλασα
"Άστα αυτά" είπε και με σκούντηξε η Μαρία
Ξαφνικά πίσω μου εμφανίστηκε η Μαρία και ο Παύλος
"Οι άλλοι δεν θα έρθουν" είπε ο Μάριος και ξανακάθισε δίπλα μου
"Πολύ άνετο σε βλέπω" του ψιθύρισα
"Θες να φύγω;" με ρώτησε
"Όχι ρε" είπα και είδα την Ελένη που μίλαγε με τα κορίτσια
Τα κορίτσια είχαν πάει στην άλλη μεριά του δωματίου και μίλαγαν ενώ εγώ ειχα μείνει εδώ με τον Παύλο και τον Μάριο..
"Παύλο να σου πω κάτι;" τον ρώτησα
"Τι θες;" με ρώτησε
"Κανόνισε τι θα κάνεις με τα κορίτσια δεν ξέρω τι νιώθεις αλλά πρέπει να είσαι αρκετά διακριτικός σε αυτό το θέμα" είπα
"Ρε εγώ ξέρω τι θέλω αλλά δεν θέλω να της χωρίσω" είπε και με κοίταξε
"Απλά πες το όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή" είπα και του έκλεισα μάτι
"Έχει δίκιο η Αυγή" είπε ο Μάριος και με κοίταξε
YOU ARE READING
The Boy
Teen Fiction"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...
