Chapter 32

58 9 6
                                    

Αφού πέρασαν γρήγορα οι μέρες έφτασε το αγαπημένο σε όλους Σαββατοκύριακο και πιο συγκεκριμένα το Σάββατο, στις 10 έχω να παω σε μία ακόμα συνάντηση της παρέας για να λύσουμε τα προβλήματα τα οποία μας έχουν κάνει να απομακρυνθούμε ο ένας από τον άλλο! Εγώ και ο Κωσταντίνος κάνουμε πάρα πολύ παρέα και έχω να ομολογήσω ότι είναι υπέροχος και μοναδικός...

Με έβγαλε από τις σκέψεις μου το κουδούνι! Πήγα και άνοιξα την πόρτα. Μπροστά μου εμφανίστηκε ο Κωσταντίνος φορώντας ένα στενό μαύρο τζιν και μία άσπρη μπλούζα, τα μαλλιά του όπως πάντα αχτένιστα (με καλό τρόπο) και με το υπέροχο του χαμόγελο στα χείλη

"Που ταξιδεύεις;" με ρώτησε και με αγκάλιασε

"Πουθενά απλά..." είπα και με κοίταξε στα μάτια

"Απλά φοβάσαι για σήμερα" είπε και με άφησε

"Έχω πολύ άγχος ρε! Περίμενα τόσες μέρες γι αυτήν την συναντηση, δεν μπορώ να τους αποφεύγω άλλο" είπα και του έκανα λυπημένη φατσούλα

"Αυτά δεν πιάνουν σε εμένα" είπε και χαμογέλασε

"Θα έρθεις έτσι;" τον ρώτησα περιμένοντας να ακούσω ναι, βασικά αυτό ήταν το μόνο που ήθελα να ακούσω

"Το ξέρω πως σου είπα ότι θα έρθω, αλλά ρε δεν ειναι σωστό! Που κολλάω εγώ στην παρέα" είπε και έβαλε το κάτω μέρος των χειλιών του ανάμεσα στα δόντια του νευρικά.

"Κολλάς με εμένα" είπα. Ακούστηκε πολύ λάθος...!

"Τι εννοείς;" με ρώτησε κοιτώντας με, με ένα πονηρό χαμόγελο

"Εννοώ ότι εμεις πάμε πακέτο" είπα και του χαμογέλασα, εκείνος ανταπέδωσε το χαμόγελο και με φίλησε στο μέτωπο

"Οπότε δεν έχεις πρόβλημα να έρθεις μαζί μου το απόγευμα που θα βγω με τους φίλους μου και κατι κορίτσια" είπε αλλά πιο πολύ ακούστηκε σαν πρόκλιση

"Ελά! Αφού το ξέρεις οτι ντρέπομαι τρομερά!" είπα και χτύπησα τα χέρια μου πάνω στο στήθος του

"Αν θες να έρθω πρέπει να έρθεις και εσύ" είπε και κάθισε αποφασιστικά στον καναπέ

"Καλα!! Αλλά να ξέρεις το κάνω μόνο για σενα και επειδή σε αγαπώ" είπα και τον αγκάλιασα

"Και εγώ σε αγαπώ" είπε και με ξαναφίλησε στο μέτωπο, είναι τόσο τρυφερός το μωρο μου! Τι είπα μόλις τώρα; Αυγή ξεκόλλα κοπέλα μου

"Εμ, πρέπει να φύγουμε" είπα και άνοιξα την πόρτα

"Πάμε" είπε και βγήκε έξω [...]

Για καλή μου τύχη η συνάντηση αυτή τη φορά γίνεται στο σπίτι της Μαρίας οπότε δεν θα έχει πρόβλημα να φέρω και τον Κωσταντίνο μαζί!

Φτάσαμε και μπήκαμε μέσα, όλοι είχαν κοκαλώσει όταν είδαν τον Κωσταντίνο και εμένα να μπαίνουμε μαζί στο δωμάτιο. Δεν έδωσα σημασία όπως και ο Μάριος έριξε μία ματιά και μετά δεν με ξανακοίταξε, δεν φαινόταν καθόλου έκπληκτος!

"Τι κάνει αυτός εδώ;" ρώτησε η Τζένη κοιτάζοντας τον Κωσταντίνο λες και έχει κατι περίεργο

"Να ήσουν η μόνη που έχει αυτήν την απορία" είπε ο Μάριος κοιτώντας με με ένα βλέμμα γεμάτο απογοήτευση

"Δεν θα απολογηθώ γιατί έφερα τον φίλο μου εδώ" είπα και τον κοίταξα στα μάτια

"Ησυχία" ειπε ο Πέτρος και κοίταξε την Μαρία

"Παιδιά πρέπει να βρούμε μία λύση επιτέλους!" είπε η Μαρία και μας χαμογέλασε

"Σαν;" είπε ο Μάριος φτιαχνοντας με το χέρι του τα μαλλιά του, έχω να παραδεχτώ ότι είναι τρελά ελκυστικός!

Παίζει να κατάλαβε οτι τον κοίτξα και μάλλον τι σκέφτηκα γιατί χαμογέλασε με αυτό το πονηρό χαμόγελο που έχει

"Γιατί γελάς;" ρώτησα

"Και εσύ και εγώ ξέρουμε γιατί" είπε και με κοίταξε

"Είσαι βλάκας" είπα και ΄πήγα πιο κοντά στον Κωσταντίνο

"Και εσύ υποκρίτρια και αναποφάσιστη αλλά δεν το κάνω θέμα" είπε και γύρισε προς την Μαρία

"Έλα εδώ" μου ψιθύρισε ο Κωσταντίνος και άπλωσε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου

"Θέλετε να συμβιβαστούμε και να παίξουμε ένα ωραίο θάρρος ή αλήθεια όπως τον παλιό καλό καιρό" είπε η Μαρία

"Εγώ θα παίξω αν παίξει και ο Κωσταντίνος" είπε ο Μάριος. Ήμουν τόσο σίγουρη ότι κάτι σκάρωνε

"Σύμφωνοι" είπε και έβγαλε τα χέρια του από γύρω μου

"Λέω πρώτη" είπε η Τζένη. "Μάριε θάρρος ή αλήθεια;" είπε γελώντας

"Θάρρος" είπε κοιτώντας εμένα

"Μίλησε μας για τα συναισθήματα σου αυτή την στιγμή" είπε και τον σκούντηξε

"Θυμώς, νευρικότητα, απογοήτευση και επίσης νιώθω αυτές τις πεταλούδες στο στομάχι" είπε... Νταν νταν νταν, για ποιον χτυπάει η καμπανα..."Ρωτάω εγώ τώρα, Αυγή θάρρος ή αλήθεια;"

"Θάρρος..." είπα διαστακτικά κοιτάζοντας τον Κωσταντίνο

"Φίλησε με" είπε και μας άφησε όλους με ανοικτό το στόμα

The BoyМесто, где живут истории. Откройте их для себя