Αφού τελειώσαμε με το σινεμά ο Κωσταντίνος προσφέρθηκε να με γυρίσει σπίτι μου και φυσικά εγώ του είπα να έρθει. Ένιωθα τόσο καλά κάθε φορά που ήμουν μαζί του, ξέχναγα τα πάντα και ένιωθα υπέροχα...
Ακόμα με βασανιζει αυτό που ήθελε να μου πει η Ελένη, αμάν και αυτός ο Γιάννης δεν μπορούσε να μιλήσει λίγο αργότερα; Έλεος! Στο μεταξύ ακόμα προσπαθω να εμπεδώσω ότι μιλάω με το αγόρι που μου άρεσε πέρσι και τον βλέπω περισσότερο σαν φίλο παρά σαν αγόρι ξέρω γω!
"Θες να κοιμηθείς σπίτι μου το βράδυ; Είναι πολύ αργά για να σε αφήσω να γυρισεις μόνος σου" είπα στον Κωσταντίνο και εκείνος με κοίταξε στα μάτια
"Ρε δεν γίνεται, τι θα σκεφτούν οι γονείς σου και ο αδερφός σου;" μου είπε και άπλωσε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου
"Σιγά αφού έτσι και αλλιώς εσύ θα κοιμηθείς στον ξενώνα" είπα και του χαμογέλασα. Εκείνος έβγαλε το τηλέφωνο και πήρε τους γονείς του για να κανονίσει... Ύστερα από αρκετά λεπτά μου ανακοινωσε ότι τον άφησαν να μείνει..!
Μπήκαμε μέσα στο σπίτι και μιλήσαμε στην μαμά μου η οποία είπε ότι είναι ευχαρίστηση μας να τον φιλοξενήσουμε πράγμα που με έκανε να νιώθω ανκουφισμένη! Ετοιμάσαμε γρήγορα γρήγορα το ξενώνα και στις 11 που είχαμε επιτέλους τελείωσει τα πάντα καθίσαμε στο δωμάτιο μου και αρχίσαμε να συζητάμε...
"Λοιπόν, με την Ελένη πως γνωριστήκατε, εννοώ δεν μας είχε μιλήσει ποτέ για την παρέα σας" είπε και του χαμογέλασα
"Κοίτα εγώ ουσιαστικά γνώρισα την Ελένη στην παρέα, επειδή αυτή ήρθε και μου μίλησε" είπε και έβαλε το κάτω μέρος των χειλιών του ανάμεσα στα δόντια του
"Οντως;" είπα. Η Ελένη ήξερε πόσο πολύ ήθελα να μιλήσω στον Κωσταντίνο αλλά ποτέ δεν μου είπε ότι του μίλησε και ότι έκαναν παρέα από πέρσι...Περίεργο!
"Ναι, βασικά ξέχασα να σου πω κάτι" είπε και με κοίταξε με τα γαλανά του μάτια
"Πες μου" είπε και του ξαναχαμογέλασα
"Ανάμεσα σε εμένα και την Ελενη πέχτηκε κάτι" είπε και με έκανε να γίνω κατακόκκινη από θυμό
"Φέτος;" ρώτησα ελπίζοντας να πει ναι
"Πέρσι" απάντησε και ένιωθα καπνούς να βγαίνουν από το κεφάλι μου. Όχι ρε παιδί μου δηλαδή έλεος! Ενα κορίτσι είχα σε εκτίμηση και με προδωσε, ήμουν τρελή γι αυτόν και εκείνη πίσω από την πλάτη μου έκανε..δεν ξέρω και εγώ τι!
"Μου είπες ότι δεν τα είχες φτιάξει με καμία παλιά" είπα και τον κοίταξα με πιο σοβαρό ύφος και προσπαθώντας να κρύψω τον θυμό μου
"Δεν τα φτιάξαμε, απλά έγινε μία φάση, αυτό" είπε με σκυμμένο κεφάλι
"Ααα, οκ" είπα και τον κοίταξα
"Τώρα εσένα σου αρέσει ο Μάριος;" με ρώτησε
"Κοίτα δεν είμαι απολύτως σίγουρη γιατί έχουν γίνει πολλά, απλά πρέπει να καταλήξω κάπου και ελπίζω σε κάτι που θα είναι καλό για όλους" είπα και τον κοίταξα "Εσένα ποια σου αρέσει;"
"Κα..καμία" είπε και με κοίταξε στα μάτια, φαινόταν ότι έλεγε ψέματα
"Μην λες ψέματα, έλα ρε μπορεί να την ξέρω και να σε βοηθήσω" είπα και τον σκούντηξα
"Σοβαρά δεν μου αρέσει" είπε και μου χαμογέλασε
"Εσυ χανεις!" ειπα και του μπέρδεψα τα μαλλιά
"Θα το πληρώσεις αυτό" είπε και άρχισε να με γαργαλάει, είχα πεθάνει στο γέλιο δεν άντεχα άλλο...
"Α..α..ασε...με" είπε γελώντας
"Πες την μαγική λέξη" είπε και εγω ρον κοίταξα
"Σοκολάτα;" είπε συνεχίζοντας να γελάω
"Τα ξέρεις βλέπω" είπε και με άφησε. Σηκώθηκα όρθια και καταλάθος έπεσα πάνω του. Πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο και πιο συγκεκριμένα πρόσωπο με πρόσωπο...
Έδειχνες περισσότερο ελκυστικός από τόσο κοντά, δεν κουνήθηκε κανένας ειλικρινά καθόμασταν αρκετή ώρα κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο! Τόσο όμορφος, τόσο γλυκός αλλά τόσο ΛΑΘΟΣ!
"Συγγνώμη" είπα και σηκώθηκα
"Δεν πειράζει, καληνύχτα μικρή" είπε με αγκάλιασε και με φίλησε στο μέτωπο
Πριν προλάβω να του πω καληνύχτα είχε ήδη φύγει, ωχ αύριο κυριακή! Δεν έχω κάτι με την κυριακή έχω πρόβλημα με το ότι εχουμε για ακόμα μία φορά συμβούλιο και μου είπαν να πάω μόνη μου! Δεν φτάνει που η παρέα έχει διαλυθεί έχω και την Ελένη με τις εκπλήξεις της...
Όσο σκέφτομαι τον Μάριο και το φιλί αγριεύω...από την σκέψη με έβγαλε ο ήχος του τηλεφώνου... Έχω μήνυμα από τον Μάριο! What?
YOU ARE READING
The Boy
Teen Fiction"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...
