«Μάριε...» είπα και κοίταξα όλη την παρέα που με κοίταξε γεμάτη απορία
«Έγινε κάτι;» ρώτησε και με πλησίασε
«Η μαμά μου είπε ότι συνεννοήθηκε με τους δικούς σου και θα μείνω εδώ το βράδυ» ψιθύρισα στο αυτί του
Δεν είχα όρεξη να μάθουν οι υπόλοιποι ότι θα έμενα σήμερα μαζί του και συγκεκριμένα δεν ήθελα να το μάθουν τα αγόρια γιατί θα άρχιζαν τις βλακείες και δεν είχα καθόλου όρεξη...
«Ωραία» μου ψιθύρισε και ακούμπησε το χέρι του στον ώμο μου
«Μην το πεις στους υπόλοιπους» είπα καθώς άρχισε να απομακρύνεται
«Δεν πρόκειται» είπε και κάθισε δίπλα στον Παύλο
«Τι λέτε να κάνουμε;» ρώτησε η Ελένη η οποία μάλλον κατάλαβε τι του είπα γιατί με κοίταγε με ένα πονηρό χαμόγελο όλη την ώρα
«Εγώ λέω να φύγουμε, έχουμε σχολείο αύριο» είπε η Τζένη και σηκώθηκε όρθια
Όλοι κατευθύνθηκαν προς την πόρτα και αποχαιρέτησαν τον Μάριο..
«Αυγή δεν θα έρθεις;» με ρώτησε η Τζένη
«Θα φύγω σε λίγο, καληνύχτα» είπα και κοίταξα τον Μάριο
Εγώ και ο Μάριος ανεβήκαμε τις σκάλες και μπήκαμε στον ξενώνα για να ετοιμάσουμε το δωμάτιο [...]
«Έτοιμο!» είπε και μου χαμογέλασε
«Ωραία» είπα και κάθισα πάνω στο κρεβάτι
«Πάμε στο δωμάτιο μου να καθίσουμε» είπε και μου έκανε νόημα να σηκωθώ
Σηκωθήκαμε και μπήκαμε στο δωμάτιο του...
«Να ρωτήσω κάτι;» είπα και κάθισα κάτω στο χαλί
«Ρώτα» είπε και κάθισε απέναντι μου
«Ισχύει ακόμα το ότι δεν θες να μιλάμε;» ρώτησα και περίμενα να απαντήσει
Μάριος POV
Τι να της πω; Πώς να της εξηγήσω τον λόγο που το έκανα αυτό;
Ποτέ δεν ήθελα να σταματήσω να της μιλάω ή κάτι τέτοιο αντιθέτως ήθελα να της μιλάω όλη την ώρα, μόνο εγώ κανένας άλλος αλλά ήθελα να την προετοιμάσω γι αυτά που έρχονται...
Η παρέα σε λίγο θα διαλυθεί και δεν θέλω να είμαι η αιτία... Ο Παύλος αύριο θα πάει να μιλήσει στην Μαρία αν κάνω και εγώ κάτι θα τα αποτελειώσω όλα..
«Κοίτα είχα σκοπό να στο έστελνα το βράδυ αλλά ρε το λέω για το καλό όλων, πρέπει να σταματήσει όλο αυτό που πάει να γίνει» είπα με σκυμμένο το κεφάλι μου
«Γιατί;» ρώτησε
Το ξέρω ότι δεν είναι σωστό αυτό που θα κάνω αλλά αύριο θα έχει χειρότερα θέματα για να ασχολείται με εμένα και τις βλακείες μου...
«Γιατί δεν μου αρέσεις εντάξει; Δεν σε μπορώ καθόλου... Μου σπας τα νεύρα. Δεν θα έκανα κάτι μαζί σου απλά δεν ήθελα να σε απογοητεύσω γιατί ήξερα πως ένιωθες για εμένα αλλά δεν μπορώ να το κρύβω άλλο και να το παίζω ερωτευμένος μαζί σου γιατί βαρέθηκα...» είπα και προσπαθούσα και ο ίδιος να πιστέψω αυτά που μόλις ξεστόμισα
«Μάριε σοβαρολογείς; Τόσο καιρό με κορόιδευες;» ρώτησε και με 'σπασμένη' φωνή έτοιμη να δακρύσει
«Ναι σοβαρολογώ» είπα και την κοίταξα στα μάτια
«Γι αυτό δεν ήθελες να μιλάμε;» ρώτησε προσπαθώντας να συνδέσει τις πληροφορίες που μόλις άκουσε
«Γι αυτό! Ξέρω ότι δεν έπρεπε να το κρατήσω τόσο πολύ αλλά ξέρεις μου άρεσε να σε βασανίζω» είπα προσπαθώντας να ακουστώ κακός... Ήθελα να με ξεχάσει τελείως, να σχηματίσει μία τελείως διαφορετική εικόνα για εμένα...
«Μάριε ακούς τι λες;» με ρώτησε κλαίγοντας
«Ξέρω τι λέω, καληνύχτα» είπα καθώς εκείνη έτρεξε στον ξενώνα και έκλεισε την πόρτα
Έκλεισα την πόρτα μου άλλαξα και ξάπλωσα στο κρεβάτι...
Δεν μου αρέσει να την βλέπω να κλαίει, το ξέρω ότι με νοιάζεται και εγώ την νοιάζομαι αλλά δεν μπορώ να πληγώσω τον Πέτρο, εκείνος ήταν το πρώτο άτομο που με έκανε να νιώθω άνετα. Στην αρχή της χρονιάς που ήρθα στο σχολείο εκείνος ήταν αυτός που κάθισε μαζί μου και μου έκανε παρέα στα διαλείμματα.
Μετά από αρκετή ώρα κοιμήθηκα [...]
ESTÁS LEYENDO
The Boy
Novela Juvenil"Όχι, Αυγή, αλήθεια σου λέω δεν θέλω να βρίσκεσαι κοντά μου εντάξει; ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ! Αποδέξου το να τελειώνουμε" είπε και πήγε να φύγει. Δεν τελείωσε ακόμη αυτό. "Μάριε θα έρθεις, θες δεν θες!" είπα τραβώντας τον από το χέρι στο δωμάτιο του Παύλου ...
