Pain will never Stop

Deel 16

Heeyy...ik had zonet een fout deeltje gepubliceert. Sorry! Dat kon zorge voor verwarring. Dit is het juiste deel. Sowwy

Ik kom zuchtend de kamer van mijn moeder binnen. Ik ga zitten en pak haar hand. Plots merk ik hoe wit ze is en hoe koud ze aanvoelt. Maar...dat betekent toch dat...Fuck! "MAMA! MAMA! MAMAAAA! WORD WAKKER! MAMAAAAA" Schreeuw ik huilend. Dan flitste alles voorbij.

Ik voelde hoe ik weg van mijn moeder werd getrokken terwijl ik schreeuwend naar haar toe probeerde te gaan.

Het volgende moment lag ik huilend in de armen van mijn snikkende vader. Terwijl Soumaya, Zakaria en Faissel me probeerde te troosten.

En het volgende lag ik huilend in mijn bed terwijl ik al 15 kilo was afgevallen. En Dina alles probeerde om me op te vrolijken.

1 maand later:

"Nora! NOOORAAAAA!" Schreeuwt Dina. Ik kijk op met mijn rode huilogen. "Gaan we iets leuks doen?" Vraagt ze lief. "Nee" antwoord ik kortaf. "Gaan we naar Marokko?" Probeert ze. "Mijn vader is daar nog." Zeg ik snel terwijl ik mijn deken terug over mijn hoofd gooi. "Ja! Dat weet ik!" Zucht ze. "Maar kooom! Overmorgen is hij terug in Nederland en dan gaan we vertrekken naar Marokko...oke?" Vraagt ze lief.

Een zucht verlaat mijn mond. "Mohamed komt overmorgen ook. Dus moet ik helpen om zijn kamer te schilderen enzo" zucht ik. "STOP MET LIEGEN TEGEN JEZELF! We weten allebei dat je geen zak aan die kamer gaat doen" zegt ze luid. Ik grinnik. "Pfff DINA LAAT MIJ VERDOMME UITHUILEN!" Schreeuw ik. "Maar je gehuil stopt nooooit!" Jammert Dina. Plots gooit ze mijn deken op de grond. Ik kijk haar woedend aan. We schrikken beiden plots als de deur word geopent. Papa.

Ik spring op en knuffel hem stevig. "PAPA!" Zeg ik plots snikkend. "Mogen Nora en ik naar Marokko?" Onderbreekt Dina ons super snel. Ik kijk haar dodelijk aan. "Als Nora daar gelukkig van word wel" zegt hij lief. Ik knuffel hem stevig en geef hem huilend een kus. "Wanneer willen jullie vertrekken?" Vraagt hij uiteindelijk. "Vrijdag!" Zegt Dina opgewonden. "Papa...je ging toch pas overmorgen komen?" Vraag ik na 1 minuut stilte. "Ja maar ik wou jou zo snel mogelijk weer zien" "ik hou van je papa!" "Ik ook van jou Nora...je moeder is op een betere plaats nu" zegt hij geruststellend. Er vormt zich een mega grote brok ik mijn keel en die slik ik moeizaam weg.

Vrijdag:

"Beslama" zegt mijn vader lief. Ik knuffel hem stevig en droog snikkend mijn tranen. Ik pak de hand van Dina en ze gunt me een grote glimlach. "We gaan er voor!" Zegt ze met een big-smile. Ik knik om aan te tonen dat ik het met haar eens ben. "Op naar het volgende avontuur!" Zeg ik snel. Niet wetend dat ze in Marokko van alles en nog wat zal te weten komen en meemaken.

Ik stap het vliegtuig binnen en kijk op mijn ticket. "Ik heb plaats A16" zeg ik terwijl ik het vliegtuig rondkijk. Dina zucht. "Ik heb B18! Dan zitten we niet naast elkaar!" Jammerd ze. "Ik kom dan gewoon naast je zitten! Let's go!" Zeg ik lachend. Ze knikt en we gaan naar Dina haar plaats plus de plaats van een random iemand.

We gaan zitten en plots stopt een knappe jongen voor ons. Ik kijk hem vragend aan. "Wat moet je?" Vraag ik uiteindelijk. "Dat is mijn plaats" zegt hij terwijl hij naar mij wijst. "Duss?" Zeg ik boos. "Je zou kunnen opstaan en weggaan.." stelt hij voor met opgetrokke wenkbrauwen. Ik kijk naar Dina en zie dat ze dromerig naar de jongen kijkt. "Dina zeg iets!" Sis ik naar haar.

Ze staat op van dromenland en zucht. "Nora sta gewoon op en ga op je eigen plaats zitten!" Zucht ze. Ik kijk haar geschrokken en gekwetst aan. "Sorry...doe dit voor mij alsjeblieft! Hij is damn knap en ik wil mijn kans wagen bij hem!" Fluistert ze smekend naar me. Ik zucht en sta op terwijl ik mijn hoofd schud. "Veel plezier" bijt ik de jongen toe. Dina vormt nog snel 'thanx babe' met haar lippen en ik ga naar mijn plaats toe.

Toevallig is het ook naast een knappe gast. Ik negeer de jongen volkomen en ga zitten. Even later zie ik langs mijn ooghoeken dat hij stiekem naar me staart. Ik doe mijn oortjes uit en kijk de jongen aan. "Zie je het goed?!" Bijt ik hem toe. "Ja" antwoord hij met een grijns. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen maar doe dan terug mijn oortjes in.

Na ongeveer 20 minuten voel ik een tik op mijn schouder. Ik doe WEERAL mijn oortjes uit en kijk de jongen geïrriteert aan. "Zin om netflix te kijken met mij" zegt hij met een grijns. Ik zucht en haal mijn schouders op. "Ja is goed..." zeg ik. Hij grijnst en haalt zijn laptop te voorschijn.

Even later kijken we naar een random film. Hij haalt een chipszak naar boven en steekt het uit om aan te tonen dat ik ook iets moet pakken. Ik pak een chipje en kijk verder. "Hoe heet je?" vraagt de jongen plots. "Nora...jij?" Vraag ik zonder me echt op de jongen te concentreren. "Nasr" zegt hij snel. "Naar welke stad ga je?" Vraagt hij. Ik zucht en kijk hem aan. "Damn is dit een kruisverhoor ofzo?! Tanger" zeg ik met duidelijke irritatie in mijn stem. "Nice! Ik ook! Waar ongeveer?" Vraagt hij opnieuw. Ik kijk hel vernietigend aan. "Oke, oke ik zwijg al" zucht hij. Ik knik en richt me weer op de film.

Een halfuur later:

Ik voel mijn ogen zwaar worden en val langzaam in slaap. Het is toch nog meer dan een uur. 1 uurtje slapen is niet erg.

1 uur later:

Ik word langzaam wakker en bevind me in de armen van Nasr. Ik schrik op en kijk naar boven om naar Nasr te kijken. Hij slaapt. Cute. Ik haal zijn arm rustig af mijn schouder en leg zijn hand op zijn schoot. Ik staar even naar hem. Hij is eigenlijk echt wel mooi.

Hij heeft licht bruin haar en donker donkere ogen. Hij is vrij bruin en is zeker gespierd. "Ik ben sexy, ik weet het...maar...je hoeft niet zo te staren" haalt hij mij uit mijn gedachten. Ik weet zeker dat ik nu zo rood als een tomaat ben.

Ik doe snel mijn oortjes in en beluister het eerste beste liedje in mijn Iphone. Plots voel ik hoe mijn oortjes er uit worden getrokken. Nasr. "Waarom zo rood?" Vraagt hij met een grijns. "Waarom zo lelijk" sis ik hem toe. "Ik denk dat je daarnet er anders over dacht" zegt hij met een nog grotere grijns.

Ik kijk hem dodelijk en beschamend aan. "Ik zal maar zwijgen...anders gaat die rode kleur nooit meer weg" zegt hij met een nog grotere grijns. "Misschien zou je inderdaad moeten stoppen...anders valt je mond nog van je gezicht als je nog groter gaat grijnzen." Zeg ik met stfu-face. Hij knikt en richt zich op zijn telefoon.

Ik kijk naar achter en zoek met mijn ogen naar Dina. Als ik haar vind zie ik haar ruzie maken met de jongen naast haar. Ik grinnik en zie haar dan mijn kant op komen. Ik ga snel terug recht zitten en dan stopt ze voor mij. "WISSEL NU" zegt ze boos. "Waarom?" Vraag ik om haar te pesten. "Hij is een ramp! Laat me naast dit *fluistert* lekkerding" ik kijk haar aan met opgetrokken wenkbrauwen. "Oke" zucht ik. Ik sta op en plots word ik aan mijn arm getrokken.

Ik kijk Nasr aan met wtf-face. "Naar waar ga je?" Vraagt hij snel. "Ik wissel met mijn vriendin Dina van plaats" zeg ik terwijl ik mijn arm lostrek. "Oke, oke sorry als dit om daarnet gaat! Niet weggaan!" Jammerd hij. Ik grijns en kijk naar Dina.

Ze gunt me afschuwende blik en stamelt boos weg. Ik kijk met een grote grijns naar Nasr. "Wat moet je?" Vraagt hij ongeïterreseert. "Niks...de echte vraag is: wat moet jíj." Zeg ik uitdagend. "Niks..." zegt hij kortaf. Ik grijns breed en scrol wat door mijn telefoon.

We komen aan en ik maak mijn gordel los. "Wacht.." zegt Nasr terwijl hij zijn hand op die van mij zet om mij te stoppen. Ik kijk hem vragend aan. "Je nummer!" Zegt hij. "Hoezo? Die werkt niet in Marokko" zeg ik snel. "Geef gewoon! Als je terug in Nederland bent kan ik contact met je opnemen" zegt hij terwijl hij zijn telefoon erbij haalt. "Ik ga jou mijn nummer niet geven. Als we elkaar tegenkomen in Marokko óf Nederland krijg je mijn nummer wel" zeg ik met een grijns. "Oooh...dus je wilt alles aan het lot overlaten" zegt hij terwijl hij opstaat. Ik haal mijn schouders op. "Zoiets ja" zeg ik terwijl ik knik. Hij knikt ook. "Oke..saaf." zegt hij uiteindelijk. Ik grinnik.

Ik pak snel mijn koffer en been weg terwijl mijn ogen Dina zoeken.

Sorry voor dit kakdeel. Hoe dan ook, ik zal proberen het volgende deel weer een beetje spannender te maken.