Pain will never Stop

Deel 4

Ik ren naar de plaats maar zie niemand. Plots voel ik iets op mijn mond en het volgende moment ben ik weg.

Ik sta op op de zelfde plaats als vorige keer. "Eindelijk ben je wakker!" Hoor ik een zware stem zeggen. "W-wat gaan je doen?" Vraag ik aan de duisternis. "Dat zie je zo wel." Zegt hij. Ik word opgepakt en ik begin te gillen. Ik begin te trappen. Maar hij laat me niet los. Plots word ik neergelegd in een stoel. Mijn handen worden aan elkaar vast gemaakt en mijn handen worden aan de stoel vast gemaakt. Ik begin te schreeuwen en te gillen.

Plots komt er een gemaskerde man naar me toe met een schaar. Hij knipt mijn hemdje los en onderhemd. Ik zit daar nu dus met een alleen een bh vanboven. Er komen 2 mannen bij en ze beginnen me te stompen in mijn maag. 1 iemand pakt een zweep en begint me ermee te slaan. Ik gil het uit en krijg trappen in mijn gezicht.

Plots komt er iemand naar me toe met een mes. Hij houd het tegen mijn nek. "Je ziet hoe snel we je kunnen krijgen...." ik begin onrustig te ademen. "Jij wou alles vertellen aan Faissel...pech gehad Noortje..." ik begin zacht te snikken. "Wil jij vanavond dood gaan?" Ik begin hevig mijn hoofd te schudden. "ZEG HET VERDOMME!" "Ik. Wil. Niet. Dood." Zeg ik zacht. Duizenden tranen banen zich een weg naar beneden. Hij gaat dieper met dat mes en snijd in mijn huid. "Wel zeg het dan tegen niemand!" Zegt hij boos. Hij gaat dieper met het mes en ik en krijg kotsneigingen. "De volgende keer...vermoorden we je ouders, verkrachte we jou....en dan gaan we je martelen om je vervolgens te vermoorden. IS DAT WAT JE WILT?!" schreeuwt hij. "Nee...nee. alsjeblieft!" Huil ik.

Hij haalt zijn mes uit mijn nek en er vloeit bloed uit alsof mijn nek een waterval is. Ik houd de wond stevig vast. Ik word losgemaakt en naar buiten gebracht. Net als ik wil weg gaan lopen komt 1 van de mannen naar me toe. "Verstop je wonden goed! En aangezien je er nu toch bent! Hier is je pakket. Je krijgt zo meteen een berichtje. Ga je eerst maar even verzorgen. Stuk stront..." zegt hij. Ik WEET dat hij onder dat masker me vol met walging aankijkt.

Ik stuur een bericht naar Faissel. 'kan niet komen...sorry papa' stuur ik snel.
'Pff safe oke...zie je morgen op school!' Stuurt hij meteen. Ik knik en prop mijn gsm in mijn kontzak. Ik ga naar de apotheker en koop wat verzorgingsspullen. Ik ga naar huis en verzorg mezelf. Die wond is damn diep. TFOE.

Als ik klaar ben met verzorgen krijg ik een bericht binnen. Ik open het en zie dat het van de martelaars zijn. 'Doe het pakketje open...meer instructies volgen later. Stuur 'oke' als je klaar bent.' Ik zucht en pak het pakketje bij de hand. Ik open het snel en zie daar zeket een halve kilo cocaïne en een halve kilo marihuana. Ik vergroot mijn ogen en bekijl de drugs vol ongeloof aan. Ik pak mijn gsm en verstuur het berichtje. Meteen krijg ik een volgend bericht binnen. 'Ga nu aan de hoek van je straat dit allemaal opsnuiven...' ik kijk met grote ogen naar het bericht. 'Maar dan ga ik dood. Dit is een overdosis aan drugs!' Verstuur ik meteen. Weer krijg ik een bericht. 'Het komt goed. DOE HET GEWOON!' Ik begin te snikken maar pak dan meteen het pakketje.

Ik ga naar de hoek van de straat en begin het op te snuiven. Bij elke snuif schreeuw ik en huil ik. Na een tijdje stopt een politiewagen voor ons. Ik verstop het snel. Ze rennen naar me toe en trekken me recht. Ze beginnen me te fouilleren. Ze vinden de drugs en sleuren me de wagen in. Ik begin luidop te huilen. Dit hoorden allemaal bij hun plan.

Ik ben ondervraagd geweest en ze zien het door de vingers. Alles is in beslag genomen en mijn vader komt me zo ophalen.

Mijn vader pakt me stevig bij de arm. "BEN JE GEK GEWORDEN?!" Schreeuwt hij zodra we in de auto zijn. Ik begin weer te huilen. "Papa...kan dit later?" Snik ik. "VERDOMME NORA! GEBRUIK DIE LAATSTE HERSENCEL!" Schreeuwt hij. "PAPA NIET NU!" Schreeuw ik Huilend. Hij geeft me een lap en is duidelijk in shock van zich zelf. Ik kijk hem met grote ogen aan en houd mijn wang vast. What the hell?

Deel 4