Pain will never Stop

Deel 35

3 weken later:

Even om jullie bij te brengen over de voorbije weken. Mijn vader is uit het ziekenhuis. Nee ik heb hem niks gezegd over de verkrachting. Hij moest het rustig aan doen en dat zou als een klap aankomen. Hoe dan ook. Mohamed is opgepakt. Voor 5 jaar. Weinig. I know. Ik heb elke nacht nachtmerries over de verkrachting. Oke dat was het.

Ik ga naast mijn vader zitten en kijk hem lief aan. "Hoe gaat het hobie?" Vraag ik lief. "Goed. Alhamdoullilah" zegt hij zacht. Ik glimlach zwak en kus hem op zijn voorhoofd.

Ik ren naar boven om me om te kleden. Ik ren naar de kleerkast van mijn moeder. Ik pak een olijfgroene abaya aan die wijd langs mijn lichaam valt. Met make up verberg ik een puistje en mijn wallen. Verder doe ik 1 laagje mascara en mijn golvend haar doe ik ik een hoge dot. Ik doe mijn zwarte stan smiths aan en pak mijn zwarte tas.

Ik ga weer naar mijn vader en hij kijkt me vragend aan. "Papa...als er iets, bel me alsjeblieft. Ik ga maar voor een uurtje weg en ik we..." "Nora! Ga alsjeblieft! Maak plezier! Doe me een lol en zorg niet voor me alsof ik een baby ben" onderbreekt hij me snel. Ik knik en kus hem op zijn wang. Ik glimlach kort en vlieg de deur uit.

Faissel zit te wachten in zijn auto en ik ren naar zijn auto. "Bedankt dat je me bent komen ophalen" zeg ik als ik de deur heb gesloten. "Na vorige keer laat ik je niet meer alleen over straat gaan" antwoord hij en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach zwak en hij rijd vliegensvlug weg naar zijn huis.

****************
Ik ga op het keukeneiland zitten en proef van de pasta die Faissel aan het maken is. "Mmh...dit is overheerlijk!" Zeg ik blij. Food maakt me hayek blij. Hij lacht, loopt naar me toe en drukt zijn lippen op die van mij.

Flashback:

De jongen die het blonde meisje op zijn schoot droeg loopt op me af en drukt zijn lippen ruw op die van mij. Als ik bijna geen adem meer heb duw ik hem snel weg. Ik kom op adem en dan kust hij me weer verder. Ik begin te huilen en hij geeft me een klap. Hij begint zuigzoenen te drukken op mijn borstkas en nek. Ik probeer hem weg te duwen maar de jongen met donkere ogen houd me tegen

Einde flashback

Ik duw Faissel snel weg en hij zucht. Het feit dat Faissel me nu al voor 1836743992 keer probeert te kussen is gewoon gestoord. "De dag dat ik die fucking klootzakken in mijn handen krijg...ik laat dan NIKS meer van ze over!" Zegt hij boos.

Ik zak van het keukeneilandje af en krul mijn hand in die van hem. Ik leun met mijn hoofd tegen zijn schouder aan en zucht. "Sorry" piep ik. Hij omhelst me stevig en plaatst zijn hoofd op mijn hoofd. "Ik begrijp het" zegt hij lief.

***************
Hij geeft me mijn portie en ik begin als een monster te eten. Hij grinnikt en ik trek me er niks van aan. "Nora..." zegt hij zacht. Oh shit. Die toon bevalt me niet. Er is iets aan de hand. "Het is nu vakantie en ik moet naar Marokko gaan om mijn vader te bezoeken en familie" vervolgt hij.

Ik stik in mijn eten en begin dan te kuchen. "Meen je dit?!" Vraag ik boos. Hij knikt nauwelijks zichtbaar. Ik plaats mijn handen voor mijn gezicht en begin dan zacht te huilen. Hij gaat snel naast me zitten kust me op mijn voorhoofd. "Het is maar voor 2 weken! Geen zorgen! Het komt goed! Ik beloof het!" Zegt hij lief.

Ik schud mijn hoofd. "Me alsjeblieft niet alleen laten!" Snik ik zacht. "Je bent niet alleen!" Zegt hij lief. Ik zucht en begraaf mijn gezicht in zijn schouder. "Wanneer vertrek je?" Vraag ik zacht. "Morgen..." zegt hij snel.

Ik verlos me uit zijn omhelsing en kijk hem geschrokken aan. "E-en je zegt het nu pas?!" Vraag ik nijdig. Hij schud zijn hoofd en zucht. "Ik was bang voor je reactie!" Zegt hij snel. Ik schud mijn hoofd en sta op.

Ik pak mijn abaya en doe het snel aan. Ik pak mijn tas en spring in mijn schoenen. "Wacht! Naar waar ga je?" Vraagt Faissel snel. "Ergens ver weg van jou!" Zeg ik boos en ren weg.

************
Ik sluit de deur achter me en ren naar boven. De hele weg lang heeft Faissel me gebeld. Hij spamt me nu ook vol. Ik sla mijn telefoon op de grond en ga liggen om te slapen. Ookal is het 15:00...maakt niet uit?

Ik word wakker door iets dat mijn bed laat zakken. Ik sta met een ruk op en begin hard te gillen door mijn angst. Het is nacht en ik zie niets. "D-doe me alsjeblieft niets!" Snik ik huilend. "Ik ben Faissel" hoor ik Faissel zeggen.

Het licht gaat aan en ik zie hem zitten op mijn bed. "H-hoe laat is het?! En wie liet je binnen?!" Vraag ik boos. "5:00 en je vader" zegt hij snel. "Ik ga zometeen vertrekken naar het vliegveld. Nora. Ik wil niet vertrekken als we ruzie hebben! Ik hou van je prinsesje! Ik ga je enorm hard missen! Is het weer goed?" Zegt hij lief terwijl hij over mijn hand aait.

Ik knik snikkend. Hij omhelst me en ik begin zachtjes te huilen. "Ik hou van je Faiss" snik zacht. "Ik ook van jou Prinses" fluistert hij. Hij laat me los en zijn ogen worden glazig. "Ik wil je niet alleen laten. Het doet pijn als ik denk an die twee weken zonder jou prinses" zegt hij lief. Ik veeg huilend mijn tranen weg.

Ik druk mijn lippen op die van hem en hij kust me vurig terug. Hij laat los en kijkt me glimlachend aan. "Ik moet gaan prinses. Ik hou van je hbiba" zegt hij lief en drukt een laatste snelle kus op mijn lippen. Hij gaat er van door en laat me huilend achter. Ik huil om mijn prins in een witte ferrari.

Hey! Gisteren hebben we de 33 stemmen binnen 5 uur binnen gehaald!😱 maar het was laat dus heb ik besloten het na school te doen. Dus hier is jullie deeltje❤ hope you enjoyed it.

Mijn bff heeft me ook geholpen met dit deeltje❤ als zij de 15 volgers heeft krijgen jullie een nieuw deeltje😘

yasmintjeeh
yasmintjeeh
yasmintjeeh

VOLGEN
EN STEM OP DIT DEELTJE!

Sorry omdat ik dit deeltje al 3 keer heb gepubliceerd 😘