Pain will never Stop

Deel 17

2 dagen later:

Ik sta op en ga snel bidden. Ik ga naar mijn oma en kus haar op haar voorhoofd. Ze heeft gehuild. Ik ga naast haar zitten en zucht. "Wat is er?" Vraag ik lief. "Het breekt mijn hart om te zien dat jij je moeder op zo'n jonge leeftijd hebt verloren" zegt ze met een brok in haar keel.

Ik slik snel mijn brok weg en glimlach zwak. "Alles zal goed komen..." zeg ik zacht. Dina komt aangelopen en ploft neer naast ons. "PFF WIJ KWAMEN NAAR HIER OM TE LACHEN NIET OM TE HUILEN!" Schreeuwt Dina. "Wesh kan je niet zacht praten? Het is ochtend...zeekoe" zeg ik boos. Ze begint schaapachtig te lachen. "Saaf zwijg!" Zucht ik. Mijn oma begint ook te lachen. "Laat haar...het is goed om te lachen. Het niet verpesten voor haar" zegt ze lief. Ik zucht en leun naar achter terwijl Dina begint te twerken.

3 uur later:

"WAAR IS JE MASCARA?!" Schreeuwt Dina vanuit de badkamer. Ik zucht en ga naar haar toe. Ik overhandig haar de mascara terwijl ik mijn haar in een dotje probeer te doen. Ik doe snel een gescheurde boyfriend broek aan en een crop-top die niet te bloot is. Ik doe mijn lenzen uit en pak mijn bril. Ja mensen, ik draag een bril. Ik heb nu even schijt aan de wereld daarom pak ik nu even mijn bril. Plus die lenzen irriteren mij as fuck. Ik doe snel adidas slippers aan en zet lipgloss op.

Ik ga naar Dina toe en zie dat ze en strakke kakki groene jurk aan heeft tot haar knieën. Ze heeft haar haar gekrult en heeft veel make up op. Ik zie dat ze me met open mond aankijkt. "Je...je denkt je gaat zo over straat lopen met mij?" Vraagt ze terwijl ze sarcastisch lacht. "In marokko is dit al héél wat" zucht ik. "Nora...omkleden...nu...en zet die bril af!" Zegt ze met een verafschuwende blik. Ik zucht. "Ik ga mij niet meer omkleden...klaar! Wollah je gaat zo met me naar buiten of je gaat niet!" Bijt ik haar toe. Een zucht verlaat haar mond. "Wollah ik ga wraak op je nemen!" Zegt ze boos. "Doe je best!" Zeg ik uitdagend met een grijns.

1 uur later:

Ik stap over straat als ik plots Nasr zie. Hij komt op me af en haalt zijn telefoon tevoorschijn. Ik zucht en noteer mijn nummer erin. "Klaar!" Zucht ik. Hij grijnst en gaat weer terug naar zijn vriendengroep. Toevallig zit Anas daar tussen.

Ik ga op ze af maar word gestopt door Dina. "Ben je slet ofzo?!" Sist ze. "Hoezo?" Vraag ik in de war. "Ja zomaar even naar de jongens toe stappen en als je je arm maar een beetje omhoog doet zie je heel je buik" zegt ze snel. "Wow! Ik wist niet dat ik mijn vader meehad" zeg ik terwijl ik mijn wenkbrauwen optrek.

Dan komt Anas naar ons toe. Ik omhels hem en laat dan meteen los. "Alles goed beste vriend?" Vraag ik lachend. Hij knikt. "Kan ik je overmorgen even spreken?" Vraagt hij lief. Ik knik. "Ja hoezo?" Vraag ik snel. "Dat zie je later wel! Ik stuur je nog!" Zegt hij terwijl hij alweer onderweg naar zijn groep is.

Ik draai me om naar Dina en zie dat ze me boos aankijkt. "Waarom?" Vraagt ze. Ik kijk haar vragend aan. "Waarom krijg jij altijd de mooie boys?" Jammert ze. Ik grinnik. "Geloof me...ik wil het niet" zeg ik snel. "Je krijgt zelfs een random jongen van het vliegtuig. Terwijl ik een rwina veroorzaakte! Jij moet me leren hoe je dat doet!" Zegt ze jammerend. "Ik heb geen idee hoe ik dat zou moeten doen." Zeg ik met ophalende schouders.

Ze zucht en we gaan een restaurantje binnen. "Zie hoe jij eruit ziet en dan nog krijg je iedereen" begint ze weer. "Dina...als je wilt wisselen dan doe ik dat graag. Maar dat gaat niet...sorry! Ik ben gewoon mezelf. Ik wil me niet optutten en alles. Just me, myself and I" zeg ik terwijl ik plaats neem.

Plots zie ik achter Dina, Faissel zitten. Ik wil naar hem toe gaan als ik plots hem zie zitten over een knap meisje...Sarah...de bitch. "Kijk eens" zeg ik zacht terwijl ik naar Faissel en Sarah knik. Dina kijkt achter zich en loopt rood aan. "Wollah als die bitch aan Faissel komt!" Zegt ze boos. "Hoezo? Je bent toch niet op hem?" Vraag ik verward. "Nee! Tuurlijk niet! Maar die bitch moet aan niemand komen! Faissel is mijn vriend en als hij samen met haar gaat zijn weet ik zeker dat dat invloed op alles zal hebben" zegt ze terwijl ze zich onder controle probeert te houden.

Ze heeft eigenlijk wel gelijk. "Relax! Die gaan toch niet samen eindigen!" Sus ik haar. Ik ben niet zeker of dat alleen maar voor haar bedoelt was. Plots staan ze op en geeft Faissel Sarah een kus op haar wang terwijl zij hem stevig omhelst. Ik voel bloed koken. Dina is duidelijk ook woedend aan het worden.

Ze loopt op haar af en ik ben te laat want ik kan haar net niet stoppen. Ik heb mijn best niet eens gedaan...maar oké. Ze duwt Sarah weg en ze valt hard op de grond. Faissel kijkt me vragend aan.

Ik ga naar hem toe terwijl Dina Sarah in elkaar ramt. "Hoe zit dat met jou en Sarah?" Vraag ik nieuwsgierig. "Niks speciaals...ik zie nog" zegt hij schouder ophalend. Ik knik terwijl ik hard bijt op mijn lip om niet uit te barsten. "Hoezo?" Vraagt hij plots. Ik bijt nog harder en laat dan los. "Zomaar...gewoon een vraag. Aangezien ik je al een tijdje niet meer heb gesproken. En ik weet niet wat je allemaal hebt uitgespookt...en dan tref ik je met deze zeekoe" zeg ik nep-lachend. Hij kijkt me aan met een wtf-blik.

Ik bijt terug hard op mijn lip. "Waarom zo gemeen Nora?" Vraagt hij met diezelfde blik. "E...euhm." ik slik hoorbaar en kijk hem verontschuldigent aan. Hij gaat naar Dina en trekt haar af Sarah. Hij troost de huilende Sarah door zijn armen om haar heen te slagen en zo gaan ze weg.

Ik kijk hun woedend aan en voel tranen op komen. "Die kreng heeft een harde kaak. Mijn hand doet pijn" jammert Dina terwijl ze haar hand stevig schud. Er loopt een traan over mijn wang maar die veeg ik snel en ruw weg. "Je hebt gelijk...Sarah aka zeekoe gaat alles verpesten." Zucht ik. Dina knikt en samen verlaten we het restaurantje weer.

Ik ga zitten op mijn bed en kijk naar mijn telefoon. Plots krijg ik een whatsapp bericht. Ik open het snel en zie dat het van Anas komt. 'Is overmorgen om 23:00 goed voor je?' Lees ik snel. 'Ja...waarom zo laat?' Antwoord ik snel. 'Gewoon...je zal later alles beter begrijpen!' Krijg ik meteen. Ik zucht en leun achterover. 'Oke' ik verstuur het snel en vergrendel mijn Iphone dan. Niet wetend dat ik zojuist de domste fout ooit heb gemaakt.

Deel 17❤. Sorry! Dit deel was echt kakslecht maar volgend deel word wel weer spannend (*kuch* tweede keer dat ik dat zeg *kuch*). I'm so sorry!💘