Pain will never Stop

Deel 10

Ik ga door de gangen van de school en ik zie overal flyers hangen. Faissel komt naar me toe terwijl hij 1 van de flyers leest. "Slim" zegt hij snel terwijl hij knikt. "Hopelijk werkt het..." zucht ik.

Dina komt langs en geeft me een afkeurende blik. Ik draai met mijn ogen en ik kijk dan naar Faissel. "Meisjes zijn raar wollah. Jongens die geven elkaar een paar lappen, boksen en stampen...saaf dan zijn we klaar...we worden weer terug beste vrienden. Meisjes? Neeee. Die moete met hun ogen draaien. Bitchy doen. En dan aan elkaars haar trekken. Daarna zijn jullie nog ALTIJD niet klaar. Jullie beginnen weer met die heel routine en na 100 jaar worden jullie weer vrienden. Maar dan gaan jullie nog wel over elkaar roddelen. Waarom altijd bitchy doen?" Zucht hij.

Ik proest het uit van het lachen. "JE BENT NIET HONDERD! WAHAHAH. KAN NIET MEER!" Schreeuw ik lachent. "Maar ik heb gelijk?" Vraagt hij met duhh-ik-heb-altijd-gelijk blik. Ik knik en veeg mijn tranen lachent weg. "Kijk...ik ga Dina en jij terug bij elkaar brengen. Goed fni?" Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Wesh weet je wat ik tegen haar heb gezegd of niet? Ik heb haar uitgescholden zoals ik mijn ergste vijand niet zou uitschelden." Zucht ik. "Soms heeft die bolle dat nodig" zegt hij schouderophalend. "Klaar...ik heb geen zin in drama." Zucht ik.

De bel gaat plots en ik schrik. "Blijkbaar zal je moeten. We hebben nu dramales" zegt hij. Ik grinnik. "Je bent te droog" zucht ik. "Vind je lekker toch?" Vraagt hij met een grijns. "Misschien." Zeg ik zacht en met een geniepige blik.

De les is gedaan en ik race naar huis als ik terug denk aan wat mijn moeder zei: Thuis ligt er in mijn kast onder de stapel kleren een doos. In die doos liggen een paar babyspulletjes. Ze waren van Safae. Ik wil dat je het bewaart met je leven. Het is het enige dat ik nog ECHT heb van Safae.

Ik ren naar boven naar de slaapkamer van mijn ouders. Ik open ruw de kast en zoek onder de stapel kleren. Ik haal er een doos onderuit met in het groot 'Safae' en in het klein 'ik zal je nooit vergeten'. Ik zucht en draai arrogant met mijn ogen bij het lezen van dat. Wow...ik zweer je dat was echt uit het niets. I-ik weet niet. Faissel heeft gelijk...meisjes zijn bitches. Ik grinnik en open de doos.

Babysokjes, een speentje, een pop en een gouden armbandje. Ik pak het armbandje voorzichtichtig op en bewonder het. Er staat 'Laila en Safae vooraltijd' ingeschreven. Ik veeg snel een verloren traan weg en doe het armbandje om. 1 woord: prachtig. Ik glimlach en sluit de doos weer.

Ik pak de doos op en ga ermee naar mijn kamer. Ik was vroeger een psycho en had dus een groot gat in de muur gemaakt. En met groot bedoel...mijn vader kan erin kruipen en dan daar gaan zitten met zijn knieen aan zijn hoofd. Dat is toch groot?! Toen had ik er een kast voorgeschoven en tot nu toe heeft niemand het gezien. Het was gemaakt voor als ik iets wou verstoppen. Ik stak daar vooral snoep, chocola en frisdrank in. Ik schuif de kast opzij en leg de doos ik het gat. Ik schuif de kast weer terug en zucht terwijl ik op mijn bed neer plof. Klusje geklaart!

Ik word gebeld en kijk op. Onbekend. Ik neem op.

"Met Nora! Wie the fuck ben je en waar the fuck om bel je me?"

"Het is de school Nora"

"Ow sorry..."

"Ik bel je om te zeggen dat we tot nu toe al 7000 hebben!"

"MEEN JE DEZE?!"

"Ja echt waar! Er zijn mensen die veel storten. En sommige maar 10 of 5. Meeste storten meer dan 100!"

"BEDANKT! ENORM BEDANKT!"

"Graag gedaan! Ik laat de flyers nog 2 dagen hangen...wanneer word je moeder geopereert?"

"Ik weet het niet. Ik heb nog niks gevraagd en mijn vader weet nog van niks!"

"Wel vertel het hem maar snelletjes! "

"Je weet niet hoe dankbaar ik nu ben!"

"Wel...ik moet gaan! Doei!"

"Jae..daag!"

Ik slaak een gilletje en hoor de deur open gaan. Mijn vader. "PAPA!" Schreeuw ik luid. Hij kijkt me vragend aan. "IK HEB GELD GEREGELD!" Zeg ik blij. Ik spring rond zijn nek. "Hoe?" Vraagt hij. "Wel ik heb alles gezegd op school en toen hadden ze iets georganiseerd waardoor mensen kunnen storten!" Zeg ik dolblij. "Ik heb echt geluk met een dochter zoals jij" zegt hij lief. "Hoeveel hebben ze al?" Vraagt hij snel. "7000 EURO! MIJN SCHOOL IS LAIF WOELLEH?" Zeg ik blij. "Ik heb al 10 000 op mijn bankrekening en ze vragen 15. 000 saaf. Het mag stoppen! We hebben alles bij elkaar geraapt!" Zegt hij blij en luid. Ik shiet in de lach. Ik pak mijn gsm en bel de school weer. Als ik dat heb gedaan bel ik Soumaya van het ziekenhuis.

"SOUMAYA!"

"Ja wat is er?!  Is alles oke?"

"HAHAHHA JA! Ik heb zonet geweldig nieuws gekregen"

"We hebben geld voor een operatie!"

"Ooh yaaaas! Ik zei toch dat het goed zou komen?!"

"Oh my God! Ja dank u voor jou wijze woorden!"

"Wollah graag gedaan!"

"Hahaha...ik ben echt fucking blij!"

"Wanneer gaat operatie door?"

"Ik ga nu geld ophalen en dan ga ik met mijn vader naar het ziekenhuis!"

"Oke! Ik werk normaal vandaag niet! Maar ik ga komen!"

"Hahaha safe oke! Zie je zo!"

"Ja! Bye! Beslama!"

"Beslama!"

Ik hang blij op en ik hoor mijn vader buiten klaxoneren om naar buiten te komen. Ik ren naar buiten en mijn vader racet naar school.

Ik ren door de gangen en ineens duwt Dina me op de grond. "Dina laat me met rust! Ik moet nu echt vertrekken!" Zeg ik woedend. "En anders wat hè!" Zegt ze uitdagend. Ik duw haar tegen de muur en zij krabt aan mijn arm. Ik voel iets loskomen. Er gaat een pijnscheut door mijn arm. Die bitch heeft damn lange nagels. Zij trekt aan mijn haar en ik trek haar extencions eruit. Ik duw haar nog snel op de grond. En zij schreeuwt van de pijn. Ik ren snel het kantoor binnen.

Ik zit nu in de wachtkamer. De operatie gaat heel lang duren. Ik ben echt mega blij. Ineens flip ik helemaal. Nee nee shit! Oh my god! Dit is TE erg. Ik begin hard te huilen. Dit is mijn fucking fout. Waarom moet dit mij overkomen?! FUCK! Miljoenen dikke tranen verlaten mijn ogen. Shit.

Wat zou er toch aan de hand zijn? Deel 10 schatjes...XXX