Pain will never Stop

Deel 26

Hij gaat zitten en kijkt me doordringend aan. Alsof hij iets van me verwacht. Alsof hij iets vraagt met zijn ogen. Ik kijk hem vragend aan en glimlach om hem gerust te stellen voor dat hij kan beginnen. Hij zucht en wilt dan beginnen. Maar nee...Damin komt weer binnen. "Faiss! Zaka roept je!" Zegt hij. Faissel knikt en staat weer op. So close. Hij ging me iets vertellen en ik kan voelen dat het belangrijk was. Ik ga liggen en fantaseer waarover Faissel me wilt spreken.

Perspectief Faissel:

Ik ging het haar bijna vertellen. Zo'n moment gaat waarschijnlijk nooit meet komen. Ik zucht en neem plaats naast Zaka. "Wat is er?" Vraag ik moeizaam. "Heb je zin om zo direct naar de lounge te gaan?" Vraagt hij snel. Ik schud mijn hoofd en zucht weer. "Vandaag niet" komt er moeizaam uit. Hij knikt en haalt zijn schouders op.

Al de jongens zijn al weg en nu zit ik samen met Zaka en Nora op de bank. "Oh. My. God. Dit meen je niet!" Hoor ik Nora verontwaardigt zeggen terwijl ze op de bank gaat staan. Zaka en ik kijken haar vragend aan. "Dina!" Schreeuwt ze boos. We blijven haar met diezelfde blik aankijken. "ZE IS SAMEN MET MIJN STIEF-BROER! MOHAMED!!!!" Schreeuwt ze woedend.

Ik kijk naar Zaka die boos voor zich uit kijkt. "Maar...hoe?" Vraag ik in shock. "Ik weet niet! Maar deze relatie duurt nog geen dag...wacht maar af" zegt ze sissend al kijkent naar haar scherm op haar telefoon. "Ga je het beëindigen?" Vraag ik. "Dat is niet nodig. Ze gaan het niet met elkaar volhouden. Wacht en...kijk toe" zegt ze boos. "Hey Zaka! Ze gaan het niet volhouden! Dina houd nog te veel van je! Echt waar!" Zegt Nora lief tegen Zaka.

Ja hij treurt nog om haar. Maar hij zegt dat hij haar niet meer kent. Hij vertrouwt haar niet meer. Niet nadat ze het armbandje van Nora heeft gestolen en voor zijn ogen met een andere gast heeft gekust. Nora heeft hem misschien ook gekust maar dag ligt anders. En die reden? Dat vraag ik me nog elke dag af.

Ik zucht en raak mijn wenkbrauw aan. Nora kijkt me met grote ogen aan. "Heeft hij dat gedaan?" Vraagt ze verontwaardigt. "Ja...maar het is niet erg. Ik heb ook mijn handafdruk op zijn gezicht gelaten" zeg ik om haar gerust te stellen. Zij gaat met haar vingers over de wond en fronst haar wenkbrauwen. "Klootzak" fluistert ze nauwelijks verstaanbaar. Ze haalt haar handen weg en draait vermoeid met haar ogen. "Papa moet gewoon terug komen. Pff" zucht ze. "Hij komt binnenkort" zeg ik snel. Ze knikt en gaat weer liggen. Plots neemt ze haar telefoon op en rent weg om te bellen in de keuken.

Perpectief Nora:

Ik pak snel op op Dina. "Fuck you vuile hoer!" Zeg ik voor dat ze iets kan beginnen.

"Gaat dit om Mo?"
"Ja MIJN stiefbroer!"
"Pff! Noraaa! Niet moeilijk doen!"
"Je hield toch nog van Zaka!"
"Nora! Niet moeilijker maken dan het al is!"
"NEE DINA!"
"Doe rustig!"
"Ewa Dina! Mijn broer a bnadem!"
"STIEFbroer"
"Dina wollah ik kom je klappen"
"Laat me gelukkig zijn Nora!"
"Echt een hmara jij!"
"Nora!"
"Nee doei!"

Ik hang boos op en stamel woedend terug naar de woonkamer. "Fucking kutdebiel" mompel ik boos. "Was dat Dina?" Vraagt Faissel. Ik knik en ga zuchtend zitten. "Als ze niet uit elkaar gaan dan ga IK daar persoonlijk voor zorgen" zucht ik. "Nee! Dina verdient het om gelukkig te zijn" zegt Zaka snel. Ik kijk hem vragend aan en frons mijn wenkbrauwen. "Maaaaaar...Mo niet" zeg ik en sta weer op. "Waar ga je heen?" Vraagt Zaka dan. "Mo. Deze relatie eindigt vandaag nog." Zeg ik staalhard en spring in mijn schoenen. In de gang voel ik iemand aan mijn arm trekken. Ik kijk om en zie Faissel. "Ik breng je" zegt hij snel. Ik knik en volg hem naar zijn auto.

Ik sprint uit de auto en ren naar de deur. Ik ga snel naar binnen en hoor geen geluid. Ik ga naar de woonkamer en zie dan iets dat mijn ogen virussen bezorgd. MozitDinaaftelebberen. Faissel botst tegen me aan en ik onderbreek ze met een neppe kuch. Meteen laten ze elkaar los en kijk ik woedend naar de 2 verliefde jongeren. "Euhm...ik moet gaan" zegt Dina en maakt zich snel uit de voeten. "Ga even...wacht buiten op me" zeg ik amper verstaanbaar tegen Faissel.

Hij knikt en gaat snel weg. Ik zucht en sluit mijn ogen terwijl ik over mijn voorhoofd wrijf. Ik open mijn ogen en voel hoe ik word gedrukt tegen de muur. "Waar. Was. Dat. Voor. Nodig?" Vraagt Mo woedend. "Je mag dan wel míjn leven verpesten, maar dat van Dina ga je niet verpesten!" Zeg ik terwijl druppels spuug mijn mond verlaten. "Ik bepaal ZELF wat ik doe!" Zegt hij boos.

Ik trek een zuur gezicht en geef hem een klap. Hij beantwoord mijn klap met een stevige vuist tegen mijn wang. En daar blijft het niet bij. Hij vestigd zijn handen bij mijn keel en begint me te wurgen. Ik begin hevig tegen te spartelen al happend naar adem. Met dat laatste beetje kracht schreeuw ik Faissel's naam. Dan sluit ik mijn ogen.

Ik open mijn ogen en zie dat alles wazig is. Er gaat een pijnscheut door mijn hoofd en ik sluit weer mijn ogen. "Nora? Ben je wakker?" Hoor ik Faissel bezorgd vragen. Ik kreun zachtjes. Ik open weer mijn ogen en mijn beeld is weer terug een beetje scherp. Als ik zie dat Faissel bloed langs zijn neus en lip, schiet ik omhoog en ren naar de EHBO-doos. Er gaat een vreselijke pijn door mijn hoofd en even draait alles maar dan verman ik mezelf en ga verder. Ik ga over Faissel zitten en begin hem zorgvuldig te verzorgen.

&*&*&*&*&*&*&

Ik ben klaar en ga naar de keuken om snoep te halen. "Ga je naar je vader bellen om het te zeggen?" Hoor ik Faissel achter me vragen. Ik zucht en draai me om. "Nee.." zeg ik zacht. "WAT?! Waarom niet?!" Vraagt hij boos. "Omdat Mo een leugen gaat verzinnen en dan lijk ik de slechte persoon hier!" Zeg ik gefrustreerd. "Oh ja? Die blauwe plek op je wang zegt iets heel anders!" Antwoord hij snel.

Ik voel tranen opkomen maar die knipper ik snel weg."Hij heeft een blauw oog! Dus hij kan makkelijk zeggen dat hij ons zag op straat en dat jij hem plots begon te slaan en toen ik er tussen kwam perongeluk een klap kreeg! Wíj gaan de slechte lijken! En geloof me...ruzie met mijn vader wil je NIET hebben." Zucht ik. "Maar wie gaat hij geloven denk je? Jou of Mo?!" Zegt Faissel snel.

Ik trek een zuur gezicht en veeg een verloren traan weg."Mo! Hij is hier het verloren kind...niet ik" zeg ik haast teleurgesteld. "Je vader gaat jou geloven! Nora! Je MOET dit zeggen!" Smeekt Faissel. Ik zucht en kijk naar mijn blote voeten. "Wat moet je me zeggen?" Hoor ik plots mijn vader zeggen. Ik duw Faissel aan de kant en en vlieg in zijn armen. "Papa! Je bent er!" Zeg ik opgelucht. "Ja..er waren problemen en ik mocht vroeger naar huis...maar wat moet je me vertellen?" Vraagt mijn vader weer.

Ik kijk met paniek die af te lezen is in mijn ogen naar Faissel. Hij geeft me een strenge blik en ik wend mijn blik snel naar mijn vader die mij scherp aankijkt. Zou ik het vertellen?

Daar straks heb ik dit dele gepubliceert terwijl het nog niet klaar was 😭😭 dus ik heb het afgemaakt omdat ik me verplicht voelde...de examens killen btw😭! Wish me luck❤ (morgen geschiedenis😢)