Pain will never Stop

Deel 24

Vandaag is dag 1 van de helweek. Ik loop naar de badkamer en probeer het open de doen. Bezet. Ik ga naar beneden en ga daar naar toilet. Ik open de kraan en was mijn gezicht zorgvuldig. Als ik helemaal wakker ben zie ik dat de spiegel is beklad let mijn rode lievelingslipstick. 'Goede morgen zeekoe' dat staat er. Ik veeg snel alles af en zoek naar mijn make-up.

Ik vind mijn make up tasje maar meer dan de helft is verdwenen. "MOHAMEEEEED!" Schreeuw ik. Hij komt grijnzend binnen. "Goede morgen zeekoe" zegt hij lief. "WAAR IS MIJN MAKE-UP?!" Schreeuw ik kwaad. Plots haalt hij mijn mascaraborsteltje boven. "Bedoel je dit ding?" Vraagt hij met een duivelachtige grijns. "JA HMAR! GEEF DAT HIER!" Schreeuw ik kwaad.

Hij geeft het aan en ik krijg tranen in mijn ogen als ik zie dat het borsteltje helemaal kapot is en er iets walgelijks op ligt. "W-wat heb je er mee gedaan?" Vraag ik terwijl ik op mjn wang kauw om niet uit te barsten. "Wel het zit zo. Ik zat op toilet en toen ik klaar was moest ik de toilet vanbinnen kuisen. Ik had de toiletborstel niet gevonden dus heb ik het met dat gedaan want het was het enige dat ik voor me zag" zegt hij glimlachend. "En wat is dat daar?" Vraag ik terwijl ik wijs naar de toiletborstel naast het toilet.

Hij grijnst nog breder en likt dan aan zijn lippen. "Ik heb het niet zien staan" zegt hij snel en maakt dan aanstalte om te vertrekken. "STOP!" Schreeuw ik voor hij wilt weglopen. "Waar is de rest van mijn make-up?" Vraag ik boos. "In de vuilbak." Zegt hij met ophalenden schouders. "WAAROM?!" Schreeuw ik woedend. "Omdat ik je wou zien uitbarsten. En gelukt. Bedankt!" Zegt hij en loopt dan weg. Ik kijk hem zuur na.

Als hij denkt dat hij van me af is, dan is hij dom. "IK GA NAAR DINA!" Schreeuw ik en ren dan naar boven om me om te kleden.

Als ik net mijn Nike trui en mijn jeansbroek aan heb komt Mo binnen gestormd. "Wat?" Vraag ik zuchtend. "Naar waar ga je?" Vraagt hij streng. "Dina" zeg ik terwijl ik zwarte enkelsokken zoek. "Je gaat niet" zegt hij kortaf.
"Ik ga wel"
"Nee"
"Ja"
"Nee"
"Ja"
"Nee"
"Ja"
"Hou je bek"
"Nee"
"Hou je bek"
"Ga weg"
"Shut the fuck up"
"Nee"
"Jawel"
"Ik ga naar Dina"
"Nee"

Ik gooi de marokaanse middelvinger naar hem en steek dan de krultang in het stopcontact. Net wanner hij me een lap wilt geven brand ik met de krultang tegen zijn hand. "AUW FUCK YOU! TERING BITCH!" Schreeuwt hij woedend. Ik glimlach liefjes en begin dan zorgvuldig aan mijn haar. Hij gaat mijn kamer uit en ik grinnik zachtjes.

Ik zit bij de bushalte en wacht op de bus die maar niet wilt komen. Het vriest en ik begraaf mijn gezicht in mijn dikke geruite sjaal. Ik tik zachtjes met mijn schoenen tegen de grond en geniet van de koude lucht die langs mijn haren waait. Ik snuif de lucht in en zink ik mijn oceaan van gedachten.
Als ik weer bij bewust zijn kom zie ik dat de bus die ik nodig heb net vertrekt. Shit. Ik zucht en begin dan aan een lange wandeling. Let's do this shit.

Ik ben pas 15 minuten aan het wandelen maar ik heb het gevoel dat mijn voeten er bijna afvriezen en ik flauw ga vallen omdat ik zo moe ben. Plots stopt een oh-zo-bekende auto voor mijn voeten. Ik zucht en rol met mijn ogen. Ik begin weer te stappen en dan stapt hij uit. "Faissel. What the fuck wil je?" Zucht ik. "We hebben legit al een week niet meer gesproken." Zegt hij terwijl hij me achtervolgt. "Leuk" antwoord ik kortaf. "Naar waar ga je?" Vraagt hij terwijl hij zijn handen in zijn zakken steekt. "Ergens" zeg ik zacht.

Plots krijg ik het gevoel dat ik moet niezen. Maar het wilt er niet uit. Oh fuck. Ik maak de meest vreemde gezichten en Faissel kan het niet laten om in de lach te schieten. "OOOH FAKKING NIES!" gil ik woedend op mijn neus. Wie kent dit gevoel nog?

Ik kom aan bij Dina en van die nies is niks gekomen. Kutzooi. "Ga je nog aanbellen?" Vraagt Faissel. Ja hij is me gevolgt. Hmar. "Ik bepaal zelf wel wat ik doe" zucht ik. "Oke moet ik dan bellen?" Vraagt hij en zijn rechterwenkbrauw schiet omhoog. Ik kijk hem zuur aan en steek dan mijn hand in de lucht om aan te bellen.

Plots hoor ik een stem die me laat plassen in mijn broek. "Wie is dit?" Vraagt Mo. "Iemand" zeg ik droog. Vanbinnen spring ik nu van een flatgebouw. "En wie is deze iemand" vervolgt Mo zijn vraag. "Hamza" zegt Faissel. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en nog even en ik schiet in de lach. "Wie ben je en wat doe je bij mijn zusje?" Vraagt Mo kwaad. "Zijn je zaken niet" zegt 'Hamza'.

Gelijk haalt Mo uit naar Faissel en raakt zijn kaak. Faissel deinst naar achter en ik kan het niet laten om een gilletje te slaken. Faissel geeft Mo een boks en Mo valt op de grond. Auwch.

Gelijk staat Mo op en wilt Faissel in elkaar stompen maar dan spring ik voor Faissel. "Wie denk je dat wel niet bent?!" Vraag ik boos. "Je broer!" Antwoord hij woedend. "Optyfussen" sis ik. "Nee. Pas als deze hond hier weg is" zegt hij terwijl hij het bloed aan zijn lip ruw afveegt. Ik draai me om naar Faissel en zie hem zuur naar Mo kijken. "Faissel ga nu" fluister ik nauwelijks verstaanbaar. Hij zucht en vertrekt dan. Mo geeft hem een dodelijke blik en Faissel loopt straal langs hem heen.

Als Faissel al bijna uit zicht is draai ik me om en wil aanbellen. "Wie woont hier?" Vraagt Mo plots. "Je moeder" zeg ik en druk op de bel. Mo stapt op me af en duwt me met mijn gezicht tegen de muur.

IK GA MORGEN NAAR DUITSLAND! DÜSSELDORF. *pinkt traantje weg* hoe dan ook. Misschien schrijf ik onderweg. Misschien ook niet! I don't know. Hopelijk hebben jullie genoten van dit deel❤

Ps: nog 1 weeg voor de examens. #ikwildood