Pain will never Stop

Deel 20

Ik kijk hem woedend aan. "PAAAAAPAAAAAAAAAA" Schreeuw ik luid. (Mijn vader is een week vóór mij vertrokken). Hij komt snel aangelopen. "Waar is MIJN KAMER?!" Zeg ik woedend.

Mijn vader trekt me langs mijn arm naar zijn kamer. "Jouw kamer is de zolder nu!" Sist hij. "Wat?! Hoezo?! De zolder is klein! EN WAAROM KRIJGT HIJ OPEENS MIJN KAMER?!" Schreeuw ik woedend. "Shht! Omdat...hij jaren lang zonder zijn vader heeft geleefd terwijl hij arm was!" Zegt mijn vader boos. "Ow...dus daarom verkies je hem boven de dochter van de vrouw waar je ziels veel van hield...hoe weet je zelfs dat hij de waarheid spreekt?! Heb je al een DNA-test gedaan?!" Zeg ik boos. "Nora...genoeg! Saaf! Het is geen ramp!" Bijt hij mij toe.

Ik kijk hem woedend aan. "Dus nu krijg ik een muizenhol?" Vraag ik. "Ik laat je je kamer zien...kom" zegt hij terwijl hij mijn arm pakt.

Hij opent de oude deur en glimlacht naar me. Ik kijk met grote ogen naar de veel te onderschatte kamer.
De muren zijn wit en ik heb ook een king-size bed. De kasten zijn allemaal wit en passen goed bij elkaar. De gordijnen zijn lichtgrijs samen met mijn bureaustoel. Mijn hoeslaken is ook lichtgrijs. Mijn kamer word afgemaakt met kleine details in het lichtgrijs. De oude stoffige zolder is omgetovert in een geweldige droomkamer.

Ik draai me om en plots gaat er 1 ding in mijn hoofd om. De doos die mijn moeder vroeg te bewaren met mijn leven.

Ik vlieg langs mijn vader heen en ren naar de kamer van Mohamed. Ik ga zonder kloppen binnen en zie hem staan in zijn boksershort. "Welo six-pack" is het enige dat ik over mijn lippen krijg.

Dat is eigenlijk een dikke leugen want hij heeft wahed zotte six-pack. "Privacy a zeekoe" kaatst hij terug. "Nee ik moet iets vragen" zeg ik snel. "Wat moet je?" Zegt hij zuchtend. "Toen je mijn kamer omtoverde in jouw kamer, had je toen een oude doos gevonden?" Vraag ik snel. "Ja in een gat in de muur bedoel je?" Vraagt hij grijnzend.

Ik knik moeizaam. "Die gat is dicht en doos is in de vuilbak" zegt hij terwijl hij naar zijn kast loopt. "Kifesh...waar zei je dat de doos ligt?!" Vraag ik met trillende handen. "De vuilbak. Dat is een bak waar je vuil in steekt" zegt hij traag.

Alsof ik wahed domme ezel ben. "Is vuil al opgehaalt?" Vraag ik bang. "Jupp" zegt hij terwijl hij een broek aantrekt. Ik zak huilend op de grond. Mijn moeder vroeg me iets te bewaren en ik heb gefaald. "Weeee. Mijn moeder heeft me verteld dat als een meisje huilt ik eerst moet vragen wat er is...als het over jongens ofzo gaat. Moet ik zorgen dat ik weg ben. Dus...wat is er?" Zegt hij terwijl hij een stap dichterbij zet. "Niks!" Zeg ik boos en been weg naar mijn kamer.

Ik ben echt een grote dikke hmara. Plots hoor ik geklop en komt Mohamed binenen. "Ja kijk...je vroeg om de doos en die is weggegooit. Maar de inhoud heeft je vader" zegt hij grijnzend. "Zo'n informatie zeggen de meeste mensen voor dat andere gaan flippen! Hmar!" Zeg ik zuchtend. Ik sta boos op en ga naar mijn vader.

Ik kom terug en zie Mohamed staren naar een foto van mijn ouders en ik. "Je moeder was heel mooi. Ik...ik vind het echt erg voor je" zegt hij zacht. Ik zucht en wrijf over mijn voorhoofd. "Ze...ze had een moeilijk leven. Alleen maar obstakels. Nooit rust. Alles kwam na elkaar. Het eindigde nooit. Tot ze met mijn vader trouwde en mij kreeg. Maar toen was het al te laat. Ze had te veel trauma's. Veel te veel." Zucht ik terwijl ik een paar verloren tranen op mijn wang wegveeg.

Hij stapt naar me toe en omhelst me. Is dit wat men noemt broer en zus-liefde? Zo ja...ik kan er wel aan wennen. Plots hoor ik de bel. Ik ren naar beneden en ik zie Dina voor de deur staan. "Laat me binnen!" Zegt ze boos. "Wel....euhm. *zucht* Dina wat is er?" Zucht ik. "We gaan naar je kamer!" Zegt ze terwijl ze de trap op rent. "Ja maar Dina!" Probeer ik nog. Te laat.

Ze is al binnen. "WHO THE HELL BEN JE?!" Hoor ik haar schreeuwen. "Beste Dina...dit is Mohamed. Mohamed, Dina!" Stel ik ze allebei voor aan elkaar. Gelijk hoor ik weer de bel. Ik ren weer naar beneden en zie Faissel en Zakaria voor de deur.

Ik frons en zucht. "Laat ons binnen! Kifesh we zijn je beste vrienden en je nodigt ons niet uit als je terug van Marokko bent hè!" Zegt Faissel zehma gekwetst.

Hij wilt naar binnen en snel duw ik hem weer naar buiten. "Wallahi jullie zetten geen enkele stap naar binnen" dreig ik. "Waarom?" Vraagt Zaka plots. "Omdat ik een nieuwe broer heb en die gaat het feit dat jullie in mijn kamer zitten niet tollereren" zeg ik met een fake-glimlach. "Tzz. Wat gaar gij doen?" Vraagt Faissel spottend. "Ik weet niet maar als jij naar binnen gaat...wallahi I'll slap you" zeg ik snel. "Oke dan...kom naar mijn appartementje. Gaan we daar Netflix zien" onderbreekt Zaka ons.

Ik haal mijn schouders op. "Okeey." Zucht ik. "DINAAA. DIKZAK KOM NAAR BENEDEN OF IK ROL JE NAAR BENEDEN" Schreeuw ik luid. "IK KOM AL!" Schreeuwt ze terug. Even later komt ze naar beneden gerent en kijkt ze me vragend aan. "We gaan bij Zaka chillen" zeg ik snel. "Maar...ik moet eerst iets zeggen tegen je...privé" jammert ze.

Ik zucht en frons mijn wenkbrauwen. "Praat..." zeg ik snel. "Oke dus..." begint ze. "NORA! DINA! YALLAH ZIED! KOOOMMMM!" Hoor ik Faissel schreeuwen. "Kan het ook andere keer?" Probeer ik. Ze zucht weer. "Oke...is goed." Zegt ze met ophalende schouders.

Maar ik weet Dina is nu gekwetst. "Sorry paardje. Wollah na Netflix met de boys kom je bij mij slapen en zeg je alles...oke?" Vraag ik lief. Ze knikt overtuigd. "Oke deal. Maar wollah als je zegt dat het plots niet meer door gaat!" Dreigt ze. Ik schud mijn hoofd. "Welke boys?" Hoor ik plots achter me.

Ik draai me om en zie Mo bij de trap staan. "Euhm...wij noemen de meisjes boys. Mo bemoei je niet met mijn zaken!" Jammer ik. "Yeah right. Zehma je noemt de meiden boys. Welke boys? Nogmaals" zegt hij opdringerig. "GEEN BOYS!" roep ik gefrustreert. "Oke...ik denk dat papa hier anders over denkt." Zegt hij met opgetrokken wenkbrauwen.

Plots grinnikt hij."Noem. Hem. Niet. Zo. Het enige dat WIJ gemeen hebben is dat we een vader delen. Verder ben je mijn broer niet. Je kan niet bepalen wat ik doe." Zeg ik boos. "Ik noem hem zo omdat hij mijn vader is. Maar oke. Ik moei me niet maar je vader mag zich toch wel moeien hè" zegt hij uitdagend.

Ik voel mijn lip trillen van woede."Shut. The. Fuck. Upp. Niemand heeft om je gevraagt. Ik heb al fucking veel moeite met je aanwezigheid. Ga weg. Ik ga met Dina chillen. Verder hoef je niks te weten. Eigenlijk was deze informatie al te veel" zeg ik kalm.

Hij rent naar me toe en duwt me tegen de muur met zijn elleboog. Gaat hij me nu slaan? Hij moet wel eerst durven. Hij kijkt me woedend aan. "Wel dan. Ga je nog iets doen? Of vind je het alleen maar leuk om een beetje stoer te doen en een beetje te dreigen. Toe dan. Sla dan. Eens zien hoe ver je zal komen" zeg ik boos. Hij kijkt me woedend aan. Gaat hij nog slaan of hoe zit dat?

Sowwy voor het lang wachten! En dan nog zo'n kutdeel. Nogmaals. Sowwy. Hoe dan ook. Vote. Comment. Thnx. Laf. You.❤

Ps: ik voeg altijd al mn boeken toe aan myn bibiotheek. Ni aan mijn boekelijst...dag is zielig😂 hoe dan ook. Dus ik bekeek mijn deeltje om te zien of alles in orde was. En dus heb ik gezien dat het deeltje midden in een zin was gestopt. Dus, is het ook bij jou gebeurt? Log dan uit en dan weer terug in. DAN KOMT HET GOED OKE BYE! ❤