YENİ AŞK

" Tunahan Eski eşi öldükten sonra ortalığı dağıtmaya devam ediyor ! "

Elimdeki gazeteye bakmayı bırakıp bir köşeye fırlattım. Lanet olsun. İş görüşmesine gideceğim adam gerçekten çok iyiydi ! Her akşam bir bara gittiğine mi yoksa gittiği barda mutlaka birini dövdüğüne mi yanayım bilemiyordum. Arkadaşımın abisi olmasına rağmen onunla hiç karşılaşmamıştım. Çünkü o ilk başlarda çok meşguldü. İşine fazlasıyla bağlıydı. Yani arkadaşım Yağmurun anlattığına göre. Daha sonra ise o kadınla yani yengesiyle tanıştıktan sonra ise onunla vakit geçirmeye başlamış ve 5 ay içinde evlenmişler. Ona gereğinden fazla aşıkmış. Evli oldukları süre boyunca aşkları çok konuşulmuş. Ancak kadına araba çarpınca adamın dünyası başına yıkılmış ve sonuç ortada. Bunları "mış" olarak anlatıyorum çünkü bunlar yaşanırken ben burada değil ailemle birlikte istanbuldaydım. Yani şu an olmayan ailemle. Annemle babam ayrılınca ben annemle birlikte kalmıştım daha doğrusu annemle kalmayı tercih etmiştim. Ancak annemle birlikte kalmam sorunlarıda beraberinde getirmişti. Öncelikle daha yeni başladığım üniversitemden ayrılmak zorunda kalmıştım. Ben o üniversiteye girmek için çok çabalamıştım ancak şimdi Ankaraya gelerek üniversitemden ayrılmıştım. Ankaraya gelmek benim için sorun değildi. Buraya her yaz geldiğim için burada zaten arkadaşlarım vardı. Benim iş bulmamı sağlayan da onlardan biriydi zaten. Diğer bir sorun ise benim çalışmaya başlayacak olmamdı. Arkadaşıma iş bulmam gerektiğini söylediğimde bana abisiyle çalışabiliceğimi söylemişti. Ancak hemen ardından abisinin psikolojik sorunları olduğunu söylemişti. O zaman bunun sorun olmadığını söylemiştim. Ama abisinin psikopat - ciddi anlamda psikopat- olduğunu tahmin etmemiştim. Eve gelip gazeteye bakana kadar da haberim yoktu. Her gün içip adam dövmek ? Bunun bir açıklaması yoktu.

" Ne düşünüyorsun ? " Sanırım korkudan ölebilirdim. Yağmurun böyle sessiz gelmesinden nefret ediyordum ama o bunu alışknlık haline getirmişti. Ona verebileceğim mantıklı bir cevap düşündüm. Abinin ne kadar psikopat olduğunu gördüm. Artık onun yanında çalışmak istemiyorum. Ya daha mantıklı gelebilecek herhangi birşey.

" Abimle konuştum. Seninle hemen şimdi görüşmek istiyor. " Şaşkınlıkla ona baktım. Evet harika şimdi geri dönüşümde yoktu. Kendimi iyi hissetmediğimi söylesem ve gitmesem çok mu belli ederdim. Ancak çalışmam gerektiği aklıma gelince hemen kendimi topladım.

" Saat kaçta ? " Sıkıntılı bir biçimde yanaklarını şişirdi.

" Aslında bende sana onu söylemek için gelmiştim. Hemen şimdi. Araba kapıda."

" Pardon ? " Sanırım yanlış duymuştum.

" Evet. Biliyorum çok ani oldu. " dedi bakışlarını yere indirerek. Onu daha fazla üzmek istemediğim için ayağa kalktım.

" Tamam. O zaman en azından üstümü değiştireyim. " dedim yumuşak bir sesle.

" Değiştiremezsin. Üstünde ne varsa alıp gelmemi söyledi. Eğer sorumluluk sahibiysen her zaman hazır olurmuşsun. " Şokla açılan gözlerimi kırpıştırdım. Bu bir şaka olmalıydı. Üstümdeki kot pantalona ve kazağa baktım. Hırsla ilerlemeye başladım. Tamam. Madem öyleydi. O zaman bende yanına bu şekilde giderdim. Bekle beni Tunahan Eski. Ben geliyorum.