YENİ AŞK

DOĞUM GÜNÜ ( PART 2 )

Multimedia : Tunahan

Soğuk kanlılık. Şu anda, elimde olması gereken tek şeydi. Ama bende onun zerre kırıntısı yoktu,  aksine panik yapmıştım. Babam özellikle Tunahan'a öldürecekmiş gibi bakarken feci paniklemiştim. Aklıma gelen ani planla başımı tuttum.

" Baba başım çok ağrıyor,  yanımda kal.Erdinç bana ilaç alır mısın? Besim sende Kerem'i al. " Hepsi dediklerimi yapmak için hareketlenirken Yağmur bana bakıp göz kırptı. Tunahan ve Erhan birbirlerine bakıp şaşkın şaşkın tekrar bana döndüler. Kerem'i Besim'e verip odaya geçtim. Babamda benimle birlikte odaya girdi. Ben inandırıcı olması açısından yatağa geçerken babam telaşla ellerini birbirine vuruyordu.

" Ah! Ben kızımı herşeyden korumaya çalışayım. Ama onun başına koruduğum ne varsa gelsin. Cidden harika ! " Gözlerimi devirme dürtümü güçlükle bastırdım. Onu bu kadar endişelendirdiğim için muhtemelen cehenneme gidecektim. 

" Abartma baba. Bak, tam karşındayım. " Dilini şaklatarak beni onaylamadığını belli etti. Kapı tıklantılınca babam -muhtemelen bana kızmak için açmış olduğu- ağzını kapadı ve kapıya döndü. 

" Girebilirsin. " İçeri Tunahan girip babama doğru bakınca korkuyla ona baktım. Ne yapmaya çalışıyordu ? Ben onları kurtarmak için hasta taklidi yaparken, onun burada ne işi vardı ? Derin bir nefes aldım, zaten Tunahan ne zaman benim beklediğim hareketi yapmıştı ki ? 

" Ne oldu ? " dedi babam soğuk bir sesle. Korkuyla arkama yaslandım ama Tunahan benim aksime gayet rahattı. İçeri büyük adımlarla girdi ve babamın tam karşısında ellerini kot pantolonunun cebine soktu. Rahatlığını ona kanıtlamaya çalışıyordu.

" Ben Sude'yi görmek istemiştim.  " Babam benim ve onun arasında gzen bakışlarını benim yüzümde sabit tuttu. Gözlerimle resmen ona kötü birşey yapmaması için yalvarıyordum.

" Daha demin yanındaydı,  ayrıca gördün şimdi gidebilirsin. '' Tunahan bana doğru birkaç adım atarken bakışlarımı kaçırdım. Sadece odadan çıksa olmaz mıydı?  Yanıma kadar gelip cebinden bir ilaç kutusu çıkardı. " Doktor başı ağrırsa içmesini söyledi. Birde ben burada kalmak istiyorum.  '' Elindeki ilaç kutusunu havada birkaç kez salladı. Doktor bana hangi ara ilaç vermişti ki?  Babam Tunahan'ın elindeki kutuya uzandı ve eline alıp incelemeye başladı.

" Amcanın ilacına çok benziyor,  dur gidip karşılaştırayım. " deyince Tunahan gözlerini kaçırdı. İşte atladığı şey tam olarak buydu. Babam zekiydi ve kesinlikle normal değildi. Tunahan elimi eline aldı ve bir öpücük kondurdu. Babam odadan çıkmadan yaptığı için elimi çekmeye çalıştım ama başarılı olamadım. Allah'a şükür babam görmemişti.

" Şey,  sadece yarın birşeyler yapalım tamam mı?  '' Dudağımı dişlerken başımla onayladım. Ama içimden de gülmeden edemedim,  az önce babamın karşısında aslan kesilen Tunahan  karşımda cümleye şey kelimesiyle başlamıştı.  Ayağa kalkıp koşar adımlarla kapıya ilerledi.

" İyi o zaman,  baban amcanın ilaçlarını çaldığımı anlamadan buradan çıkayım.  '' Ben kahkaha atarken o odadan çıkmıştı. Babam içeri sinirle girdiğinde ben hala gülüyordum.

" O Tunahan olacak, o... o... o şey amcanın ilaçlarını çalmış. " Başımı masum bir ifadeyle aşağı yukarı salladım. Bu olayın içinde benimde olduğumu bilirse gazabından kurtulamazdık. Gözlerimi heyecanla kapadım. Yarın Tunahan'a vereceğim hediye için heyecanlıydım ve onun beğenip beğenmeyeceğini merak ediyordum. 

" Neden gözlerin kapalıyken gülümsüyorsun sen ? " Gözlerimi hızla açıp, yüzümdeki aptal gülümsemeyi sildim. Gülümsediğimin bile farkında değildim ki ? Ellerimi abartılı hareketlerle sallayıp açıklamaya çalıştım.