YENİ AŞK

TELEVİZYON

Iyi okumalar.

" Neden Kocaeli'ye gidiyoruz?  '' Tunahan'ın sorusuyla girdiğim transtan çıktım. Babamın yanına gitmek için yola çıkmıştık ve o da hemen bende geleceğim die balıklama atlamıştı.

" Kimse sana gel demedi. "  Ona ters davrandığımı biliyordum. Ama şu an gergindim ve sinirimi birinden çıkartmam gerekiyordu. Ellerini birleştirip cama döndü. Ona kötü davrandığım için kendimi suçlu hissettim. Ona kıyamıyordum. Yola çıktığımızdan beri kimse onunla konuşmuyordu. En sonunda merhametli yanım baskın geldi ve ona cevap verdim.

" Babam çağırdı.  " Gözlerini bana çevirdi.Neden cevap verdiğimi anlamaya çalışıyordu. Önde oturan Yağmur bize döndü.

" Abi, hadi yine iyisin. Deren sana kıyamıyor. " Elimdeki çantayı onun kafasına fırlattım.

" Salak salak konuşma.  " Kerem kucağıma çıkıp başını göğsüme yasladı.

" Uykum var." Kollarımı onun etrafına doladım.

" Çocuk şansın anasını ağlatmış.  " Tunahan Kerem'e baktı. Kollarından çekince kaşlarımı kaldırdım.

" Ne yapıyorsun?  " Kerem başını kaldırıp ona baktı. Tunahan daha fazla kuvvet uyguladı.

" Sen benim kucağıma gelsene. Yasak bölgeye yaslanma. Gel benim göğsüme yaslan. '' Kerem bana daha çok sarıldı ama bu sefer başını omzuma yasladı. 

" Eğer biraz daha zorlarsan ağlayacak. O zamanda senin açından hiç iyi şeyler olmayacak. " Besim bir yandan arabayı sürüyor ve bir yandan da Tuna'ya laf yetiştiriyordu. Kerem'in ağlamasına kıyamıyordu haklı olarak. Tunahan sonunda elini Kerem'in kolundan çekti. Tekrar camdan dışarı bakmaya başladı. Ama bu sefer o kadar kolay yenilmezdim. Çocukla çocuk oluyordu resmen. Yağmur dikiz aynasından yüzünde bir gülümsemeyle bizi izliyordu. Ona göz kırptım ve bende camdan dışarıyı izlemeye başladım.

" Uyudu. Ayaklarını benim üstüme koyda rahat etsin. " Kafamı çevirip Kerem'e baktım. Gerçekten uyumuştu. Kerem'in rahat etmesi için Tunahan'ı dinlemeye karar verdim ve Keremin bacaklarını onun dizlerine koydum. Kafası da benim dizlerimdeydi. Boyunun kısa olması bizim için büyük avantajdı. Kerem elini kafasının altına sokunca Tunahan kaşlarını çattı. Hemen ardından da gülümsemeye başladı. 

" Aynı senin gibi yatıyor.  " Bu sefer kaşlarını çatan taraf bendim.

" Efendim ? " Dudaklarını ıslatıp bana baktı. Yeşil gözlerini seviyordum.Bana bakması ise benim heyecanlamamı sağlıyordu.

" Diyorum ki Kerem aynı senin gibi yatıyor. " Benim nasıl yattığımı nerden biliyorduki?  Bunu ona sormayıp camdan dışarı odaklandım. Benim yatış şeklimi bilen Çağla'nın nelerini bilirdi kim bilir?  Geçmişe takılı kaldığımı biliyordum ama bundan kurtulamıyordum. Kerem ayaklarından birini havaya kaldırdı.  Uykusunda tuhaf hareketler yapma gibi bir huyu vardı. Aniden ayağını geri indirince Tunahan bir çığlık attı. Tunahan elini vurduğu yere kapatınca kahkaha attım.  Uykunda bile harikasın Kerem!  Tam onikiden!  Tunahan sinirle bana dönünce kahkahamı durdurdum.

" Niye bana öyle bakıyorsun?  Ben mi yaptım?  " Eli hala oradayken cevap verdi. 

" Sen niye gülüyorsun?  '' Dudağımı dişleyip cevap verdim.

" Çünkü komik. '' Ardından da tekrar gülmeye başladım. Önde Yağmur ve Besimde gülüyordu. Ama onlara birşey demiyordu. Camdan dışarıya tekrar bakmaya başlarken bende Kerem'e baktım. Gören herkes Kerem'i benim çocuğum sanıyordu ama değildi. Olmamasından da memnundum.O Yağmur ve Besim'e yakışıyordu. Tunahan bana döndü ve bir anda kulağıma eğildi.