WARNING! OBSCENE
Chapter 23- Extirpate
"Nitong umaga lang
Pagka lambing-lambing
Ng iyong mga matang
Hayup kung tumingin.
Nitong umaga lang,
Pagka galing-galing
Ng iyong sumpang
walang aawat sa atin"
Kung pwede lang sanang ikaw nalang Vince. Kung pwede lang sana. Kaso ang daming bawal. Dahil kung magiging tayo man, magiging sagabal si Philjay sa atin dahi first of all magpinsan kayo at malabong hindi niya sabihin sa'yo ang nakaraan namin. So it is better to be far from you dahil madumi ako. Isa akong patapon, you don't deserve me either
"O kay bilis namang Maglaho ng
Pag-ibig mo sinta
Daig mo pa ang isang kisapmata.
Kanina'y naryan lang o ba't
Bigla namang nawala.
Daig mo pa ang isang kisapmata."
Nagsitilian ang Jesquad habang kumakanta ako sa harap ng intablado. Nakangisi naman ang dalawa kong bestfriend samantalang sina Philjay at Zelly naman ay panay ang usapan. Si Kuya ay sobrang namangha sa ginawa ko. Si Vince naman ay nakangiti habang nakatingin sa akin. Kung sana si Philjay ang kinakantahan ko. Kung sana siya lang siguro ay tumatalon ako dito sa sobrang tuwa ngunit hindi e. Kahit gusto kong umiwas ng tingin sa kanilang dalawa ni Zelly ay hindi ko magawa dahil parang sinsadya nila ang lahat
"Kani-kanina lang,
Pagka ganda-ganda
Ng pagkasabi mong
Sana'y tayo na nga.
Kani-kanina lang,
Pagka saya-saya
Ng buhay kong
Bigla na lamang nagiba"
Mabagal ang kanta dahil accoustic version ko eto. Kinuha ko ang microphone saka bumaba sa stage. Pumunta agad ako sa pwesto nina Vince. Nagsitilian ulit ang mga tao lalong lalo na ang Jesquad.
"Sing with me" Bulong ko kay Vince.
"Now I loveyou" Hindi ko narinig ang sinabi niya dahil sa sobrang ingay. Sa sobrang lakas ng instrumental.
"O kay bilis namang Maglaho ng
Pag-ibig mo sinta,
Daig mo pa ang isang kisapmata.
Kanina'y naryan lang o ba't
Bigla namang nawala.
Daig mo pa ang isang kisapmata."
Nagsitilian sila dahil sa blending namin ni Vince. Sabayan pa ng pag akbay ni Vince sa akin. Hinalikan ko si Vince sa cheeks as a birthday gift. Which brings him to kiss me back. Hindi na ako nagulat. Sa sobrang galit ko kay Pilot gusto ko siyang paselosin. Well, it's up to him kung magseselos siya o hindi, dahil para sa akin wala naman akong parte sa kanya so why bother to let him jealous? As if he cares.
"Happy Birthday Vince" Sabi ko saka siya niyakap. Hindi ko tinignan si Philjay. Well, from now on. I avoid to look at him nor glaze. I am contented already of what i have, masyadong masakit ang nagawa ni Philjay. Masyadong masakit ang mga sinabi niya. Masyadong tagos. At ayaw ko ng maulit 'yon dahil para akong sinakal ng ilang beses sa mga salita niya. Binalot ako ng galit at puot sa mga sinabi niya.
"You have a great voice, Maes. I am really delighted today i don't know what to say, i am really amazed by your voice, like i heard an angel" Nakangiting sabi niya.
"Palabiro ka na ngayun?" Tanong ko. Wala akong gana makipag usap pero hindi ko kayang sirain ang kaarawan niya kaya pinipilit ko ang sarili kong umarteng masaya kahit kanina pa ako gustong umiyak. I am really expert in hiding feelings. Ayaw kong mag alala siya dahil it's his birthday. He doesn't deserved to be part of my painful moment dahil nung masaya ako hindi ko siya sinama.
"This is enormous for me. You hit my heart big time Maes" Nagulat ako ng hinalikan niya akong muli pero ang ikinagulat ko ay sa labi niya ako hinalikan. Halos manigas ako sa ginawa niya. Damang dama ko na gusto niya ako dahil sa mga halik na ipinaparamdam niya sa akin. Magka dugo sila pero magka iba sila ng ugali. Magkadugo sila pero magkaiba sila ng puso. Kung una ko lang nakilala si Vince. Siguro. Siguro siya ang magugustuhan ko. Siya ang mamahalin ko ng kagaya ng pagmamahal ko kay Philjay. Kung sana lang.
