"Relax lang. Kung ano naman ang marinig o makita mo, wag mo nalang pansinin. Huhupa din to." Ani Jace habang nagdadrive siya papasok ng campus.
Napansin niya siguro na balisa ako kaya niya iyon nasabi. Hindi ko kasi maiwasang usipin kung anong mga posibleng mangyari ngayung nalaman na mg halus lahat ng studyante sa campus ang dating ako. Kung yoon ngang mga nakakasalamuha ko na dati ay hinusgahan ako, iyon pa kayang hindi ako kilala?
Sabay kameng naglakad sa hallway at agad kong naramdaman ang mga mata na nakatitig samin, sa akin. Titingin sila tapus magbubulungan. Pilitin ko mang hindi iyon pansinin pero hindi ko mapigilan. Lalo na't alam kong ako ang pinag-uusapan nila.
"Hintayin nalang kita mamaya sa parking, okay?" Saad ni Jace.
Tumango nalang ako at pumasok na sa loob ng classroom.
"Phia!" Salubong sakin ni Ranz. Niyakap niya ako at iginiya papunta sa upuan namin.
Tahimik lang kame ni Ranz habang maingay na nagkukwentuhan ang mga kaklase namin. Hindi nakakatakas saakin ang paminsan minsang pagsulyap nang mga kaklase naming babae.
Nakakalungkot isipin na kahit yung mga taong matagal mo ng nakasama ay hinuhusgahan ka rin ngayon. Hindi ko naman sila masisisi kung may naiisip man silang masama. Ang nakakainis lang ay hindi ko magawang ipagtanggol ang sarili ko. Gusto kong nagpaliwanag, gusto kong sabihin sa kanila ang totoo pero hindi ko alam kung saan magsisimula.
Napabuntong hininga na lamang ako at tumingin sa labas. Ilang saglit pa ay dumating na ang prof namin. Mabilis lumipas ang maghapon. Naglalakad akong mag-isa papunta sa parking. Si Ranz kasi ay pinuntahan si Harold kaya naman solo flight ang lola niyo.
Kakalampas ko palang ng canteen ng bigla akong harangin ng 3 lalaki.
"Hi Sophia." bati noong matangkad na nasa gitna. Inirapan ko lang siya akmang lalampasan na pero bigla niyang hinawakan ang braso ko.
Sinubukan kong pumiglas pero it's no use. Luminga ako sa paligid. May iilang mga estudyante pa naman dito pero parang wala silang pakialam sa ginagawa sakin ng tatlong bakulaw na to.
"Get your hands off me."
"Ikaw naman Sophia. Pakipot ka pa." Natatawang sabi nung matangkad na lalaki.
"What the fuck are you saying?"
"Sabi samin ni Stephen, magaling ka daw sa kama. Magkano ka ba?"
Naginit ang ulo ko sa narinig ko. Sasampalin ko sana siya pero nahawakan ako noong isa pang lalaki na kasama niya. Nakakainis! Nakakabwisit! Nasabi ni Stephen yon? Damn him! Virgin pa ako for Pete's sake! Ano bang gusto niyang mangyari? Pakiramdam ko ay sinisira niya talaga ako on purpose.
"Fiesty. I like that." Saad nung matangkad na lalaki habang hinahaplos ang mukha ko.
"Fuck you! Get your filthy hands off me, you a'hole!" pinipilit kong kumawala sa mga pangit na to pero ang lakas nila. Lumapit naman sakin si matangkad na lalaki at bumulong.
"Oh I will fuck you really hard. I know you will -" hindi na niya natapus ang sinasabi niya dahil bigla nalang siyang humandusay sa sahig.
"Let her go."
"Jace." Nanginginig kong tawag sa kanya.
Binitawan naman ako nung dalawang lalaki at sumugod sila kay Jace. Pero wala pang ilang minuto at bumagsak na din sila sa sahig. Nakatingin lang ako sa tatlong lalaking nakahandusay sa sahig, hindi pa maproseso ng utak ko lahat ng nangyayari.
"I'm sorry. I'm so sorry Sophia." aniya at inalalayan ako papunta sa kotse niya. Nakarating kame sa condo niya ng hindi nag iimikan kaya naman nagulat ako dahil bigla niya akong yakapin.
"I'm sorry." pag uulit niya. "kung hindi kita naprotektahan." aniya at lalong hinigpitan ang yakap sakin.
Pakiramdam ko ay may kung anong mainit ang bunuhos sa puso ko. I felt warm and secure. Kahit na hindi naman siya ang may kasalanan ay siya parin ang humihingi ng tawad. Gahd. What have I done good in the past, that God gave me a person like Jace? He's handsome, he's smart and he's a gentleman. I don't deserve this kind of treatment.
"It's not yout fault, Jace. Please stop saying sorry." I said while also hugging him.
"It is Sophia. That wouldn't happen if only I was with you. I promised to protect you, and I failed. I'm sorry."
"Isa pang sorry babatukan na kita." saad ko. Pinilit kong pagaanin ang sitwasyon dahil ayoko naman na nahihirapan siya ng dahil sakin. This is my problem, and my burden alone. Hindi ko dapat siya dinadamay dito.
"Okay lang." Aniya.
"Jace naman e." bumitaw ako sa yakap niya at bahagya siyang itinulak. Sumimangot naman siya at inirapan ako. "Let's just cut the drama, okay? Wala namang malalang nangyari."
Bumuntong hininga siya at tumango na parang batang napagalitan. Kamalas siya sa pagkakayakap sakin at saka umupo sa sofa at pumikit. Noon ko lang napansin na medyo may eyebags siya at mukha stressed out. Was it because of me?
Umupo ako sa tabi niya at tinapik ang balikat niya. "Dapa ka."
"Ha?" sagot niya ng nakapikit parin ang mata.
Tumayo ako. " Sabi ko, dumapa ka sa sofa. Dali."
"Para saan?"
"Basta! Dali na." Ipinagtulakan ko na siya padapa sa sofa saka ako umupo sa may hita niya. Napatingin naman siya sakin at tinaasan ako ng kilay.
"Pinagsasamantalahan mo ba ako Sophia?" nakangisi niyang tanong.
"Ang kapal mo! Dami mong alam. Dumapa ka nalang dyan!" sabi ko sabay hampas sa likod niya. Tumawa lang siya at sinunod ang sinabi ko.
Huminga ako ng malalim at nagsimula ng i-massage siya. Narinig kong medyo napa ungol siya sa ginawa ko. Sobrang stressed na siguro ang katawan niya, kaya kahit simpleng masahe lang ay tumatalab. Kawawa naman si Jace.
"San ka natutong magmasahe?" Tanong niya habang nakain kame ng dinner.
"Hindi ako marunong, woman's instict lang ginamit ko." saad ko at kinindatan siya. Natawa namam siya sa ginawa ko.
He's laugh. It's like an escape from all the pain that I'm going through. It feels so genuine and heart warming.
"Thanks Sophia."
"No Jace, thank you."