Απώλεια {TYS17}

Κεφάλαιο 4

Εκείνος την γλίτωσε με σπασμένο χέρι και σπασμένα πλευρά. Εκείνη όμως δεν στάθηκε τόσο τυχερή. Το τροχαίο της προκάλεσε κατάγματα σπονδυλικής στήλης και τραυματισμό του νοτιαίου μυελού, πράγμα που την οδήγησε στην παραπληγία. 

Πέρασαν μήνες, κλεισμένη σ' ένα νοσοκομείο, να βλέπει γιατρούς να πηγαινοέρχονται, να ρωτάει τι της συμβαίνει. Γιατί άραγε δεν ένιωθε τα πόδια της και δεν μπορούσε να τα κουνήσει; 

Ο Αλέξανδρος ήταν αυτός που στάθηκε με όσο θάρρος του είχε απομείνει, δίπλα στο νοσοκομειακό κρεβάτι. Εκείνος της απάντησε τελικά, σε αυτό που την βασάνιζε.

 Όταν έμαθε ότι θα έμενε για πάντα καθηλωμένη σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, τον κοίταξε με παράπονο. Μ' ένα γιατί στα μάτια. Γιατί τώρα; Γιατί εξαιτίας του; Σε τι έφταιξε εκείνη, να πληρώνει για όλη της τη ζωή;

Τα όνειρα εξανεμίστηκαν και στο τέλος έμεινε η πίκρα. Το γεγονός αυτό, αντί να τους φέρει πιο κοντά, τους χώρισε. Ίσως επειδή η Λήδα, ενδόμυχα, του καταλόγιζε τις ευθύνες για την κατάσταση της. Κι εκείνος δεν σταμάτησε στιγμή να κατηγορεί τον εαυτό του, δεν σταμάτησε στιγμή να της ζητάει συγγνώμη. Τι νόημα είχε όμως; Μπορούσε να ξαναγυρίσει πίσω ο χρόνος και να αναστρέψει αυτά τα κρίσιμα λεπτά, που είχαν καθορίσει τις ζωές τους; Θα ήταν ουτοπικό, να πιστεύει ο Αλέξανδρος, ότι μια συγγνώμη μπορούσε να αλλάξει τα πάντα. Γιατί, το αποτέλεσμα παρέμενε το ίδιο: η Λήδα είχε καταδικαστεί, θα έμενε ανάπηρη για το υπόλοιπο της ζωής της...

Όταν γύρισε ξανά πίσω στο σπίτι, τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Τους πρώτους μήνες, κοιμόταν με ηρεμηστικά και στα όνειρα της έβλεπε να τρέχει σ' ένα χιονισμένο δάσος. Πάντα όμως ξυπνούσε το ίδιο απότομα και πάντα μα πάντα δεν μπορούσε να σηκωθεί, να περπατήσει. Τι είχε κάνει πια, για να το πληρώνει έτσι; 

Ήταν τότε που απομακρύνθηκε από όλους και απ' όλα. Η Ρεβέκκα έγινε δεύτερη μάνα για την Ερωφίλη και υπήρξε στήριγμα για όλους. Όμως το χάσμα Λήδας-Αλέξανδρου μέρα με τη μέρα μεγάλωνε έτσι που μετά από δύο χρόνια φαινόταν αδύνατο να γεφυρωθεί. Το μόνο που τους συνέδεε πλέον ήταν η κόρη τους...

Μάρτιος 2012

Ο αστυνόμος Α', Άγγελος Αναστασίου, ένας γοητευτικός, μελαχρινος άντρας που πρόσφατα έκλεισε τα σαράντα του χρόνια, τράβηξε από το πακέτο ένα ακόμα τσιγάρο. Τούτη εδώ η υπόθεση ήταν για γερά νεύρα. Επρόκειτο για έναν βιασμό και συγκεκριμένα για τον βιασμό της Ερωφίλης Θεμιστοκλέους. Και μόνο το όνομα σου προξενούσε δέος, καθώς η οικογένεια Θεμιστοκλέους είχε μια διόλου ευκαταφρόνητη θέση στην κοινωνία της Λεμεσσού.