Απώλεια {TYS17}

Κεφάλαιο 26

-Λοιπόν, αδερφούλα.. Εγώ λέω, να ξεκινήσουμε με μια ιστορία. Καλή ιδέα δεν είναι;, είπε ειρωνικά η Ρεβέκκα.

-Λέγε, πως γνώρισες τον Αλέξανδρο; Πως κάνατε παιδί, αφού εγώ από τις εξετάσεις είδα πως δεν μπορείς να κάνεις.

-Ας τα πάρουμε ένα ένα πρώτα. Τον Αλέξανδρο τον γνώρισα, πριν καν τον γνωρίσεις εσύ, ήμουν σχεδόν δεκαοχτώ τότε. Αν θυμάμαι καλά εκείνο τον καιρό σπούδαζες στη Γαλλία...

-Παρακάτω!

-Ήταν μια σύντομη και επιπόλαια σχέση, κράτησε μόνο λίγους μήνες. Αποφασίσαμε να χωρίσουμε, αφού δεν τραβούσε άλλο. Μαζί του έκανα για πρώτη φορά έρωτα, μαζί του ένιωσα έντονα συναισθήματα κι ας μην είχαν μεγάλη διάρκεια. Αυτό που δεν ήξερα, όταν χωρίσαμε, ήταν ότι ήμουν ήδη έγκυος λίγων εβδομάδων. Ένα μωρό ήταν μεγάλη ευθύνη για μένα, όμως παρόλα αυτά στάθηκε αδύνατο να το σκοτώσω, που να βρω τη δύναμη, όπως σου είπα ήμουν σχεδόν δεκαοχτώ. Κι έτσι αποφάσισα να το κρατήσω και να φύγω από το σπίτι μου, να εξαφανιστώ. Πήγα σε μια παλιά μου φίλη στη Λευκωσία, όταν έγινα τεσσάρων μηνών και γέννησα εκεί το παιδί μου. Οι γονείς μας δεν ήξεραν τίποτα, αλλά με έψαχναν παντού. Ε και στο τέλος με βρήκαν, μετά από έναν χρόνο. Βρήκαν και το μωρό μου. Εν τω μεταξύ ο Αλέξανδρος είχε εξαφανιστεί, δεν του είχα πει τίποτα για την εγκυμοσύνη, γιατί δεν ήθελα να τον παντρευτώ. Οι γονείς μου και ειδικά η μάνα μας, με πίεσαν για να μάθουν ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού, όμως αποφάσισα να το κρατήσω κρυφό απ' όλους, οπότε είπα πως δεν ήξερα. Μου μίλησαν, με πήραν με το καλό και σιγά σιγά άρχισαν να με πείθουν πως ήμουν ακόμα μικρή και ανέτοιμη για να μεγαλώσω το παιδί μου. Έτσι συμφωνήσαμε να το αφήσουμε σε κάποιο σπίτι, να το αναθρέψουν μια άλλη οικογένεια. Με υιοθεσίες που να μπλέκαμε, θα ξεσπούσε σκάνδαλο. Ένα βράδυ, η μητέρα μου εξαφανίστηκε με το μωρό και γύρισε χωρίς αυτό... ήξερα ότι η δουλειά έγινε.

Η Λήδα την άκουγε με προσοχή και παρακολουθούσε κάθε αλλαγή στην αντίδραση της. Εκείνη τη στιγμή η Ρεβέκκα μιλούσε ήρεμα, χαμηλόφωνα.

-Τον Αλέξανδρο, αδερφούλα, τον είχα ξεχάσει, σχεδόν τελείως. Μέχρι που ένα βράδυ τον είδα φάντη μπαστούνη ακριβώς μπροστά μου, δίπλα σου βασικά! Ταραχτήκαμε κι οι δυο, ήταν μεγάλη η σύμπτωση. Ξέρεις κάτι Λήδα; Έδειχνε πολύ ερωτευμένος μαζί σου κι όταν με παρακάλεσε να μη σου πω τίποτα για εμάς τους δυο, εγώ συμφώνησα χωρίς να το σκεφτώ καν. Που να 'ξερα!, είπε η Ρεβέκκα με κακία.