Απώλεια {TYS17}

Κεφάλαιο 5

Στο μυαλό ενός δολοφόνου

Προχωρούσε στα σκοτεινά. Κάθε συναίσθημα είχε εξαλειφθεί, δεν ένιωθε. Έφταιγε όμως, ήταν ο ηθικός αυτουργός, αυτό το ήξερε πολύ καλά. Για όλα έφταιγε, για την κατάντια όλων. Αν δεν το είχε κάνει αυτό...

Μετάνιωνε. Κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Τίποτα δεν μπορούσε ν' αλλάξει, προς το καλύτερο τουλάχιστον. Ήθελε να σκοτώσει. Να σβήσει με αυτόν τον τρόπο το λάθος, να λυτρώσει τον άνθρωπο. Αυτός, δεν επρόκειτο ν' αλλάξει, είχε πάρει λάθος δρόμο κι ήταν θέμα χρόνου να βρεθεί σε γκρεμό. Ήθελε λοιπόν να τον σκοτώσει. Μπορούσε όμως; Όχι, ήταν πολύ δύσκολο αυτό, δεν είχε δύναμη. 

Στο μυαλό όλα μπερδεμένα. Άξιζε να πεθάνει, άξιζε να τον σκοτώσει. Είχε κάνει το χειρότερο, είχε βεβηλώσει μια ψυχή. Πως όμως θα έβρισκε το κουράγιο να βάλει τέρμα σε έναν άνθρωπο, όταν πριν χρόνια του έδωσε τη ζωή; Ήταν κομμάτι της καρδιάς και του σώματος. 

Απάνθρωπο αυτό που έκανε εκείνος. Απάνθρωπο και αδιανόητο αυτό που ήθελε να κάνει...

                         ***

Η Λήδα βρισκόταν απέναντι από τον αστυνόμο Αναστασίου.

-Λοιπόν, κυρία Θεμιστοκλέους, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Θα κάνουμε ένα τεστ DNA για να δούμε σε ποιον ανήκει το δείγμα που βρήκαμε στο σώμα του θύματος.

-Δηλαδή, μετά από αυτό, θα ξέρουμε ποιος είναι ο βιαστής της κόρης μου;, έκανε εκείνη βιαστικά.

-Ακριβώς, όμως πρώτα πρέπει να μου απαντήσετε  σε μερικές ερωτήσεις. Κυρία Θεμιστοκλέους, πρέπει για αρχή να σας πω, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ο βιαστής ανήκει στην οικογένεια του θύματος. Είτε είναι συγγενείς, είτε φίλος...

-Αυτό αποκλείεται! Κανείς από τους δικούς μας ανθρώπους δεν θα έκανε κάτι τέτοιο!, απάντησε η Λήδα κατηγορηματικά.

-Μην προτρέχετε. Ας περιμένουμε να βγουν οι εξετάσεις πρώτα. Λοιπόν, θα σας κάνω μερικές ερωτήσεις και θέλω να είστε ακριβής σε αυτά που θα μου πείτε. Είναι πολύ σημαντικό, καταλαβαίνετε νομίζω.

-Ναι, βέβαια.  

-Λοιπόν, πείτε μου. Η Ερωφίλη ήταν κοινωνικό παιδί; Είχε παρέες; 

-Πως, είχε. Όχι, βέβαια πολλές φίλες, αλλά είχε. 

-Ωραία. Εσείς; Έχετε φίλους;

-Είχα. Από τότε που μου συνέβη αυτό όμως, έχω κλειστεί στο σπίτι., είπε η Λήδα και έδειξε τα πόδια της.