Απώλεια {TYS17}

Κεφάλαιο 7

Η Ρεβέκκα βρισκόταν στη κουζίνα και μιλούσε με την Μαρία, την οικιακή βοηθό του σπιτιού, για το δείπνο. Με κίνδυνο να εμφανιστεί ξαφνικά στο σαλόνι, ο Δημήτρης έσκυψε και φίλησε άγρια τη Λήδα στο στόμα. Εκείνη τραβήχτηκε.

-Δεν τα έχουμε πει αυτά; Θέλεις να μας δει η Ρεβέκκα; Πρέπει να μείνουμε για λίγο μακριά, Δημήτρη.

-Νομίζεις ότι μπορώ; Πως γίνεται; Δεν έχω άλλη υπομονή, θέλω να χωρίσω, μ'ακούς;

-Δεν θα το κάνεις! Η αδερφή μου είναι ερωτευμένη μαζί σου.

-Όμως εγώ όχι. Όχι πια. Εγώ θέλω εσένα.

-Μη της το κάνεις αυτό, σ' αγαπάει. Δημήτρη νομίζω πως είναι καλύτερα να χωρι...

Εκείνη τη στιγμή μπήκε η Ρεβέκκα στο σαλόνι και τους κοίταξε με απορία. 

-Ποιος να χωρίσει;

Και οι δυο έσκυψαν το κεφάλι χωρίς να μιλήσουν.

-Δεν ακούτε; Είπα, ποιος να χωρίσει;, επέμεινε.

-Να χωρίσουν λέω! Αυτοί οι ηθοποιοί. Έχω ακούσει πως δεν τα πάνε καθόλου καλά μεταξύ τους., απάντησε η Λήδα και της έδειξε το περιοδικό που κρατούσε τυχαία στα χέρια της.

-Ναι, ε; Εμένα μου αρέσουν, σαν ζευγάρι, αλλά δεν ξέρω αν τσακώνονται πολύ, τότε όντως είναι καλύτερα να χωρίσουν.

-Αυτό λέω κι εγώ., η Λήδα αναστέναξε από ανακούφιση.

-Συννενοήθηκα για το δείπνο, με τη Μαρία. Όταν θα επιστρέψει το κορίτσι μας στο σπίτι, όλα θα είναι έτοιμα.

-Σ' ευχαριστώ, Ρεβέκκα.

-Μη μ' ευχαριστείς. Κοίτα να δείχνεις χαρούμενη όταν θα έρθει, δεν είναι σωστό τώρα να σε βρει έτσι, θα την πάρει από κάτω. Εμείς, με τον Δημήτρη φεύγουμε, πρέπει να παω στα μαγαζιά κι εκείνος στη δουλειά του. Να προσέχεις αδερφούλα..., η Ρεβέκκα έσκυψε και φίλησε τη Λήδα.

-Κι εσείς να προσέχετε...

                           ***

Ο Αλέξανδρος μπήκε στο γραφείο του Αναστασίου.

-Πως πάει, αστυνόμε; Βρήκατε τίποτα;

-Όχι ακόμα κύριε Θεμιστοκλέους. Αλλά, πιστεύω, είμαστε σε καλό δρόμο. 

-Τι να πω; Μακάρι. 

-Καθίστε, κύριε. Θα σας κάνω μερικές ερωτήσεις και θέλω να μου απαντήσετε με ακρίβεια, όση περισσότερη ακρίβεια μπορείτε για να βγάλουμε την άκρη. Να αρχίσω;