Η Ρεβέκκα μπήκε στο γραφείο και έκλεισε αθόρυβα την πόρτα πίσω της. Ο Άγγελος Αναστασίου την κοίταξε από πάνω ως κάτω, με ενδιαφέρον. Από μέσα του παραδέχτηκε πως ήταν όντως μια πολύ ωραία γυναίκα, όχι περισσότερο από τριάντα πέντε χρονών.
Ρεβέκκα Θεμιστοκλέους, η αδερφή της Λήδας., σκέφτηκε.
-Καλησπέρα, αστυνόμε. Πως πάει η υπόθεση;
-Προσπαθούμε να βρούμε τον ένοχο. Κάνουμε έρευνες...
-...αυτό εμένα δεν μου αρκεί! Κάντε τα πάντα για να τον βρείτε σύντομα. Αυτός ο "άνθρωπος", αν αξίζει να λέγεται έτσι, πρέπει να τιμωρηθεί άμεσα, να... να φτύσει αίμα για αυτό που έκανε!, απάντησε απότομα και επιθετικά η Ρεβέκκα.
-Το ξέρω κυρία μου. Όπως επίσης ξέρω ότι είστε πολύ ανήσυχη και έχετε θυμό μέσα σας. Αλλά πρέπει να παραμείνετε ψύχραιμη, εμείς κάνουμε ότι μπορούμε.
-Συγγνώμη κύριε αστυνόμε για τον τρόπο μου, όμως δεν αντέχω στη σκέψη ότι ο βιαστής κυκλοφορεί εκεί έξω, ανενόχλητος, μετά από αυτό που έκανε! Μου φαίνεται πως να το πω... σαν αδικία!, απάντησε εκείνη. Σίγουρα ο τρόπος που μιλούσε δεν ταίριαζε στον ήρεμο και πράο χαρακτήρα της μα αυτή τη στιγμή τίποτα άλλο δεν την ενδιέφερε. Μόνο να βρεθεί "αυτός".
-Ναι, το ξέρω. Για αυτό πρέπει να είστε συνεργάσιμη και να μας απαντήσετε με ακρίβεια στις ερωτήσεις μας, έτσι ώστε να βρούμε μια άκρη. Ξεκινάμε;
-Σας ακούω.
-Λοιπόν. Πρώτα-πρώτα: ποια η σχέση σας με τη μικρή Ερωφίλη;
Του Άγγελου, ξαφνικά, του φάνηκε σαν να δάκρυσε η γυναίκα απέναντι του. Τι στο καλό; Συγκινήθηκε;
-Σαν δεύτερη μητέρα της είμαι. Από τότε που έγινε εκείνο το φοβερό ατύχημα, η Λήδα κλείστηκε στο κόσμο της, μας ξέχασε όλους. Και το παιδί της μαζί. Έτσι, εγώ στάθηκα δίπλα στην Ερωφίλη αλλά και στην αδερφή μου. Πάντα, ήμουν το στήριγμα της κι ας είχαμε διαφορά δύο χρόνων. Δεν μπορούσα να την βλέπω να καταρέει, δεν μου πήγαινε η καρδιά, ούτε και νοιάζομαι μόνο για τον εαυτό μου.
-Μάλιστα. Είχατε λοιπόν, στενές σχέσεις με την Ερωφίλη.
-Ναι. Ειδικά από τότε που..., η φωνή της ράγισε. Της ήταν δύσκολο να το ξεστομίσει αυτό.
-Που; Συνεχίστε.
-Κύριε αστυνόμε, εγώ πριν λίγο καιρό, έμαθα κάτι που άλλαξε τη ζωή μου. Είναι ακόμα βαρύ για μένα, δεν το έχω αποδεχτεί μέσα μου.
VOUS LISEZ
Απώλεια {TYS17}
Fiction généraleΛεμεσός, Μάρτιος 2012 Κάποιος τη βρήκε στο λιμάνι. Ήταν πεσμένη και διπλωμένη στα δύο, ενώ το αίμα κυλούσε από τα πόδια της. Ένα κοριτσάκι, μόνο δεκατεσσάρων χρονών. Εκείνη τη μέρα η απώλεια άρχισε να παίζει το δικό της παιχνίδι κι η Ερωφίλη βυθίστη...