bolum 59

3.6K 199 21
                                    

59:part 3

Saradan

"ce que vous connaissez le mystère séjour ma fille"

Bu hani sır olarak kalacaktı kızım.

Sahranın sòyledigi sözü odaya girerken duyabilmistim. Semihin anlamayacagına emin olurken gülümseyerek söyledigim söz kızımla aramdaki küçük bir anlasmaydı.

"mon père ce secret pas hors"

Annem babamdan saklayacaktık.

Benim dilimde söyleyen sahramın yanına oturup kucagıma almıstım. Murattan saklayacaktık sadece murat ögrense kırılırdım. Su durumda bizi yakalasa ne derdi kim bilir.

"tout le monde sait miel. notre petit secret"

kimse bilmeyecek tatlım. bizim küçük sırrımız.

Kucagındaki semihin bana aldıgı aslanı gercekten sahiplenmisti kucagıma kurulmustu.

"petit paresseux"

Kücük  haylaz

Sacını öperken sarf ettigim cümlelerle semihin bakısı hissediyordum. Günlüge yazdıgı bir kac sözü okumustum. Onu anlatan günlük eskiyi hatırlatsada onun gibi acımasız davranamıyordum sanırım ona. 

" sen buraya nasıl geldin "

Sahra sıkıca sarılırken semihin dagılan yüzüne baktım. Onunla yan yana olmak bile bende sarsıcı bir etki bırakıyordu. Deprem olsa yasadıgım duygu yogunlugundan daha az yasardım o yogunlugu.

"Kapıyı acık bırakmıssın"

Yine bakıslarını sahrada sabitlemisti aniden baktıgı bakıslara hapsolmamak imkansızdı yanında olmak acı veriyordu nefret ettiriyordu ama yinede olmamalıydı. Kapıyı acık mı bırakmıstım olabilirdi.

" tesekkür ederim yaptıgın her sey icin"

Gözlerini egerken bakıslarını yine sahranın elindeki oyuncaga sabitlemisti. Sanırım unutmamıstı yada unutmustu kim bilir o evliydi ve bana hep kötü anılar yasatmıstı. Sırf sahra icin yakın olmustum belki de hala elimi titretiyordu vucudumun ısı dengesini bozuyordu ama imkansızdık.

" ben degil sahra istedi diye yaptım. Bundan sonra hic bir kimseye iyilik yapma gibi bir niyetim yok. Iyi niyetlerin sahraya olsun sadece"

Konuyu kestirip atarken ayaklarımı cekip yataga oturdum. Murat gelebilirdi her an bu durumda görmemeliydi.

" neden bu duruma geldin sen"

Sordugu sorular her seferinde canımı sıkıyordu sanırım. Dogruları söylemek icin ondan hesap sormak icin zaman kolluyordum. Ama olmuyordu aglardım yine darmadagın olurdum olamazdı. Hem sahraya hem murata söz vermistim. Ona bakıp buraya gelmeden aglarken sahraya yakalanmıstım. Hala onun yoklugunu hissediyordum murata da borcluydum. Onun özel hayatını darmadagın etmis olabilirdim.

"Bu soruyu sen mi soruyorsun"

Bilmemis gibi bir de bunu sormamalıydı.

"Neden muratla evlendin"

" bence konusmayalım sahra burda hem muratta birazdan gelir bu evden gider misin semih"

Uygun bir dille rica ederken en derinlerde bir yerde gitme diye yalvaracak sesim vardı. Ama imkansızdı semih sadece hayal kırıklıgıydı. Benim cektigim acıların yanında bir hicti. Belkide o gün ölecek gibi hissederken sahranın varlıgını hissetmemle bir azda olsa düzelmemdi.

Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin