Yeni bir güne merhaba. Gecmisimde olan bütün olayları geride bırakıyorum. Beni üzen her ne varsa susacagım. Gülümsemeyi eksiltmeyecegim.
Bırakacagım onlar kazandıgı sansınlar. Ben kaybetmeyecegim sadece zamanını bekleyecegim. Babamdan sonra tek güvendigim adam. O bile yapmıstı. Zamanında farkedip keske kendimi düzene koysaydım. Bu kadar saf olmasaydım.
Ama sabır...
Yanımda yatan semih hoca gernesmeye baslarken düsüncelerimi rafa kaldırdım. Söz vermistim dün kendime asla kırılmayacaktım.
Kendimi yatagın baslıgın yasladim. Hic farketmemistim. Bir de üst tarafı yoktu.
Hay mübarek yanıma bu sekilde mi yattın...
Masumca bana bakıp gülümsedi. Yatarken bile o diktigi sacları bozulmuyordu.
"Günaydın"
"Günaydın hocam "
Kelimeleri toparlamayabilirdim. Gözlerimi baska tarafa cevirdim. Bu ne rahatlıktı.
"Iyi misin"
"Üzerinizi giyerseniz harika olacagım valla ya"
Yanımda böyle mi yatti ya. Yani ben ona sarıldım. Farketmedim. Umarım altında bir sey vardır.
Yataktan kalkıp yerde ki atleti üzerine gecirdi. Hic olmazsa altında sort vardi.
Kıs kıs tövbe ya rabbim tövbe...
"Oldu mu "
On numara oldu yalana gerek yok.
"Hı hı... "
Hafta sonuydu. Okulum yoktu semih hocada bu gün gec kalktıgına göre ise gitmeyecekti.
Direk dusa girdi. Aklımı onca düsünceden ayırıp asagı indim. Kahvaltı hazırlayacaktım. Yani bu buyuk bir ugras olacaktı ama yapacaktim. Annemin yemek tarifi kitabı dolabın üstündeydi.
Kahvaltılık ne yaparım diye bakınca krep geldi. Yapabilirdim altı üstü bir tarifi yapacaktım. Ne kadar zor olacaktı ki.
Malzemeleri dolaptan cıkardım. Yaptıgım tarif annemin kitabına uyuyordu. Tavayı ocakta kızdırıp kasıkla bosalttim. Ilk denemem biraz yansa da ikinci denenem düzelmisti.
Masada ki her yeri dolduracak bir sey bulmustum. Semih hoca sacinda havluyla mutfaga girip dikkatlice baktı.
" birisi mi geldi"
"Hayır "
Kim gelecek ki.
" bu masayı kim hazırladı ozaman"
" bizim mahallenin kadinlari geldi yaptilar hocam."
Ne yani ben yapamaz miydim.
"Olabilir"
Elini uzatip salamdan alacakken vurdum.
"Ya ben yaptim. Inanmiyorsunuz bi de yemeyin o zaman "
Masaya oturup hepsinin tadina baktı. Çayı alıp yanina oturdum. Alısmıstım ona kaybetmek istemiyordum.
Yemekleri istahla yerken vanilya kokusu burnumu doldurdu. Hastasıydım ama emindim tanıdıkca canım yanacaktı. Semih hoca uzaktan iyiydi.
"Ellerine saglık ufaklık"
Ben ufaklık mıydım ya hu.
"Tesekkurler hocam"
"Bundan sonra bütün yemekler sende"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )
Ficção Geral"Kaybedecek bir aydınlığın yoksa karanlıktan korkmazsın..." dedi kadın sonrasında ise adama sıkıca sarıldı. Onunla nefes almak bile kadına bir ömür sürerdi.
