Dodugumdan beri bazı seyleri kaybetmeye baslamıstım. Günün birinde kazanacagım aklımın ucuna bile gelmezdi.
Simdi koca bir ailem vardı. En önemlisi her sey yolundaydı.
"Bu gün yemege gelecek misiniz hocam"
Araba yolculugu sakinken benim sesim sakinligi dağıttı.
"Evet okuldan ben alacagım. Kaybolma sakın"
"Peki"
Aksam aile yemegine katılacaktık. Ahmet bey sabah erkenden aramıstı. Annnesi ve babasına laf dinletemedigini söylemisti. Gelirken kocamıda yani hocam anne annem kocasınıda getirsin demisti.
Dün gece Ceydaya olanları bir bir anlatmıstım.
Arabadan inmeden semih hocaya sıkıca sarıldım. Iyi günümdede kötü günümde de yanımdaydı.
"Bu kadar özlüyorsan gece uyuyabilirsin yanımda"
Yine bana laf vuran semih hoca vardı.
"Uff.. tesekkur ederim"
Kollarından ayrılmak icin kendimi ceksemde o benden daha güclüydü daha sıkı sardı.
Aniden yanagıma inen dudagı kasılmama sebep oldu.
"Okul vardı"
agızımdan cıkan kelime sasırtmıstı. Sabah sabah geldiler bana. Kollarını rahat bıraktı.
"Aksama görüsürüz"
Göz kırpmıstı. Aksam ne olacaktı ki.
Okula ilerken yüzümün parladına bahse girerim.
Her zaman ki gibi sırama oturdum. Buradaki kisiler pek konusmazlardı. Zaten grup seklindelerdi. Gruptakiler birbiriyle konusur. Baska gruptakilerle konusmak kavgayla biterdi.
"Selam güzellik"
Bes gün önce yanıma oturtulan kisi soylemisti. Adını unutuyordum.
"Günaydın"
Zorlada olsa selam verdim. Zaten buradaki kisilerin yuzde ellisi konusmayı bile bilmiyordu.
"Aksam cıkalım mı"
Kirli sakalları yeni cıkmıs kisiye dik dik baktım. Bu neyin özgüveniydi.
"Hayır"
"Yavrum çıkısa benlesin. "
Ne sacmalıyordu bu. Birisi de normal olsun.
"Beyler cıkısa sara benle. Herkes yanına bir dam bulsun."
Dam ne..
Sınıfa dönüp söylemisti. Bu arada benim üzerimden ne diye prim yapıyordu ki.
"Ne sacmalıyorsun sen."
"Aksam benimlesin aileni ara izin al"
"Salak mısın yoksa bana mı öyle geliyor sen nerenin padisahı oluyonda insanlara hükmediyorsun"
"Ne oluyor burda"
Müdür yani dayım olan insan gelince herkes sus pus olmustu. Ben devam etmistim. Onun geldigini bile seslenmeseydi anlamayacaktım.
"Hic bir sey "
Yanımda duran cocuk sert bir sekilde söylemisti. Niye zenginler hep böyle ki.
"Aslında var bir sey dayı"
Dayı demem hem sınıfı hem müdürü sasırtmıstı. Ama ben buranın patronuyum havasında olan cocuk icin bu gecerliydi. Çünkü bana bulasmalarını istemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )
Narrativa generale"Kaybedecek bir aydınlığın yoksa karanlıktan korkmazsın..." dedi kadın sonrasında ise adama sıkıca sarıldı. Onunla nefes almak bile kadına bir ömür sürerdi.
