Bu gün sınav günüydü. Hayatımın büyük bir adımıydı. Hayallerim sınava baglıydı. Heyecanlıydım da kac gündür kimseyle konusmuyordum. Odadan dısarıya cok nadir cıkıyordum. Gupse abla odama gelip yanımda oturuyordu. Bazen dizine yatıyordum. Mete amca yine yoktu. Semih hocayla aksam yemeklerinde karsılasıyorduk. Gupse ablayı kırmamak icin yemege gidiyordum.
"Tatlım hazırsan kahvaltıya gel."
"Tamam abla geliyorum"
Sacımı at kuyrugu yapip altıma pantolon üzerime swit giyip indim.
Semih hoca masada yerini almıstı. Pek konusmuyordu benle. Annesi sorunca ya da biseylere cevap vermek zorunda kaldikca birbirimizle konusuyorum. Gupse ablanin yanagını öpüp semih hocanın yanina oturdum.
Icim sanki kıpır kıpırdı. Masaya cayı koyarken gupse abladan alıp döktüm. Semih hocaya dikkat ettigimde o da hazırlanmıstı. Sanırım o da bizimle gelecekti.
Yemek konusunda cekinmiyordum. Yemegi yedikten sonra hep beraber cıktık. Gupse ablayla semih hoca ön tarafa oturmustu. Yolculuk sakin gecerken ben yaklastıkca heyecanlanıyordum. Gupse abla okunmus herseyi agizima tıkıyordu. Semih hoca tebessüm bile etmeden tepkisizce duruyordu. Ama bana verilen herseyi yemek zorundaydım.
Gupse ablaya sarılıp sınava girdim. Görevlilerin kagıtları dagitmasi falan heyecanlandırmasada sürenin baslaması heyecanlandirmisti.
Okulun kapısından dısarı cikarken kendimi iyi hissetmiyordum. Bütün o kalabalık ögrenciler icin buradaydı.
Gupse abla ya sarılmıstım. Semih hoca yine benle konusmuyordu.
"Nasıl gecti tatlım. "
"Zor"
Gercektende zordu. Yani süre stres vs hepsi cok zordu. Etrafa bakındıgımdan bir cok kisi gözyasına bogulmustu.
"Nasıldı sara"
Semih hocanın sorması bir hayli garibime gitmisti.
"Güzel sanırım hocam. Ama bilmiyorumda"
Ne cevap verecegimi bilemedigim icin yine sacmalamıstım.
"Takma kafana canım bunların hepsi gecer. Semihde ilk girdiginde cok heyecanlıydı. Cıkınca eli ayagına dolanıyordu. Sonuclar açıklanana kadar nerdeyse agızını bıcak acmadı. "
"Anne anlatmak zorunda mısın. Saranın üzerine gitme"
Annesi bu haline gülmüstü. Anlasılan o ki benden daha cok stres yapmıstı
"Ahh sorun yok anlatabilirsiniz.
Semih hoca annesine kapıyı acarken bende arkaya gectim. Sadece yorgundum uyuyamamamıstım. Heyecan stres birbirine giriyordu.
" aksama nisana gidiyoruz."
Gupse ablaya bakakalmıstık. Yine bir bomba patlattı.
"Ne nisanı anne kimin"
"Canım halanın kızı tugbanın"
Semih hocanın pek sevmedigini yüz ifadesindem belli oluyordu.
"Anne gitmek zorunda mıyız. Seni bırakırım. Bir saat sonra alırım."
Bu arada ben ne olacaktım. Zaten beni düsünmezdi ki hic kaba insan.
" sen ve sara da gelecek. Tatlım kıyafetini aldım. Sen bu aralar pek mesguldun.semih seninde takımın hazır."
" anne nasıl bir kadınsın sen ya"
"Canım sana kalsa biz evden cıkmayız."
Gupse ablanın o sözü gercekten dogruydu. Annesinin bir yere yalnız gitmesine tahammül edemezdi. Genelde birlikte gider veya da cok isi varsa ben giderdim. Bana da pek izin vermezdi. Bu evde kararı semih hoca verirdi. Mete amca pek karısmazdı. Evde oldugu zamanlarda da gupse ablayla gecirirdi. Semih hocanın kararları sorgulanmıyordu. Tabi annesine karsı zaafı vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )
Fiksi Umum"Kaybedecek bir aydınlığın yoksa karanlıktan korkmazsın..." dedi kadın sonrasında ise adama sıkıca sarıldı. Onunla nefes almak bile kadına bir ömür sürerdi.
