68.Bölüm-Eskiler

3.1K 182 28
                                    

Merhaba uzun bir aradan sonra yine Ben ✋

Beni özlediniz biliyorum 😛

Özlemediysenizde sara ve semihi özlediniz yada minik Sahra'yı biraz ara verdim 😳

Çünkü kitaba çok kaptırıyordum 😛

Ama sizi de çok özledim ve bana hiç yorum yapmıyorsunuz  😢

Ben kimsesiz miyim ne var yani güzel yorumlarınızı bu paragrafa bıraksanız. 😲

Neyse çok konustum 😃 bol Okumalar😨😵

68-eskiler

Sara 'dan

Necati amcanın durumu daha iyiye gittigini ögrenince bir süre doktorla sohbetten sonra çıkmıstım. Uzun süredir tanıdıgım ama ailesini tanımadıgım adamın ailesiyle ilk kez tanısmıstım. 50  yaslarında kapalı temiz yüzlü bir kadın karsımda durunca necati amcanın iyi niyetli olmasini anlamıstım. Kadının kendine çeken bir yanı vardı insanları ama cok temiz ruhlu olduguna emindim. Iki oglu vardı benden büyüklerdi birde kızı vardı benle yasıt olarak onlarla bizzat tanısmasam da çaresizce bekleyisleri icimi burkuyordu.

Bu olay icin gereken neyse polise tekrar ulasacaktim. Frenlerin bosalmasi akıl karı degildi ve eside buna emindi. Can havliyle beklenilen hastanede üc saat dururken yemegi hatırlatan esilayla hastaneden çıktım. Gerekli belgeleri otele ulastiracagini da bildirmisti.

Semih ve sahra ilk iki saat yanımda olup son bir saat icinde dısarıda olmayı secmislerdi. Arabaya yerlesirken muratı gelmeden önce aradıgım icin rahat hissediyordum kendimi.

" simdi yemege mi eve mi ? "

Havadan dolayı kararan arabanın icinde semihe baktım.

" eve üzerimi degistirmeliyim ve sahra bu gün hic uyumadı Merve teyzeye bırakmayalım. Sonra da ben gecerim Semih !"

Üzerimdeki koyu yesil hırkayı cıkarıp havanın serinliginde üsüyen sahranın üzerine örttüm. gözleri kapanacak olan sarayı dizime yatırdim.

" olmaz ben bırakırım hatta yemege bende geliyorum "

Arabayı calıstırırken yanan ısıkla semih yüzüne aynadan baktım.

" olmaz semih ben... "

Sözümü yarıda kesmisti.

" izin istemiyorum sara geliyorum. "

Itiraz etme fırsatı vermeyen bir kararlılıkla söyleyince gözlerinin kapanan yorgun kızımın saclarını oksadım.

"Ayne mend..e gejcem."

Neden babasına bu kadar cekmek zorundaydı ki. Tüm özelliklerini almış gibiydi Semih'in.

"Tamam meleğim hadi uyu sen"

Yol boyu sahra uyudugu icin pek konusmamıstık. Muratların evinin önüne geldigimizde semih arabayı bahcenin kapısın önüne park etmisti.

"Ben gelirim yarım saate . "

Sahrayı kucagıma almaya ugrasırken semih coktan arabadan cıkıp kucagına almıstı. Etegimi düzeltip arabadan indiğimde cantamı ve telefonu arabada bıraktım. Bahce kapısını acıp semihin gecmesini sağlarken arkasından ilerledim. Evin merdivenlerini cıkıp zile bastım. Daha çok aklım dagılmasın diye zile var gücümle basıyordum.

Kapıyı acan merve teyze bana ve semihe dik dik bakarken yine bir tebessüm gönderdim. Sanırım biliyorlardı semihle aram da gecen diyalogu yada bilmiyorlardı. Yani semihin semih oldugunu bilmiyorlardı galiba.  Biliyorlarmıydı bence biliyorlardı eve ben kayıpken gelmişlerdi.

Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin