Kesit 1
Hayatımızdaki en büyük yanlıs en büyük dogrumuzdan kaynaklanıyordu sanırım.
Gülüsü bile bana ait olmayan bir adama hayatımı adamıs ve onu o halde defalarca gördügüm halde sahiplenmistim. Nefretini öfkesini kinini acısını sevincini üzüntüsü kısacası herseyi benimsemistim. Hem de ne icin koca bir HIC icin bana hayat verdi derken her seyimi elimden almıstı.
Sevincim hayallerim kırgınlıgım kızgınlıgım bana ait olan beni tamamlayan her konu beni benden eksiltmisti. Sırf ona adanmıstî onda kendini tamamlamıstı. Ben Asla tam olmamıstım asla tam etmemislerdi belki de en büyük küskünlügüm en büyük kızgınlıgım bes para etmeyecek adamaydı.
Beni yoktan var eden adam simdi yok etmisti. En kücük damarıma kadar acıya bulanmıstım. Kemiklerim kırılsa bu kadar acı cekmeyecegime emindim. Öfke kussam yine öfke taşardım mutluluk diye bir kavramı unutmustum unutmak zorundaydım. Hayatıma sadece bes harf girmisti YALAN beni anlamlandırmaya yetecek bes harf kelime savurganlıgı acı ve öfke !. Bes harf her seyin özetiydi koca bir hayatın ve kaybedisin hikayesiydi. Ben var olmadım zümrüt anka gibi küllerimden dogup tekrar yok oldum ve bu yokolus baslangıc degildi bitisti mutlu son diye bir sey yoktu sadece mutsuz son vardı ve simdi de o sonu tatmıstım. Ben sadece hayata meydan okuyan alaycı kuzgundan baska bir sey degildim bosu bosuna böyle olmustum hayata meydan okudugumu sanırken hayat bana darbeler vururken ben alaya almıstım.
Hersey koca bir yalandı. Bu kadar mı basitti duygular hayaller hayatlar kısacası her sey. Bana bir insan dogruyu sòylememisti bana iyilik derken beni mutsuzluga sürüklemislerdi. Peki ya kurdugum hayatın bir önemi yok muydu simdi sah mat mı olmustum benim üzerimden oynanan oyunu onlar mı yenmisti. En sevdigim adam simdi beni ucuruma sürüklemis acıma hissi olmadan beni yere atmıstı. Bunda canı yanmamıs üstüne üstlük herkesede gizlemesini söylemis neden mi benim zavallı hayatımdan intikam almak icin beni yıkmak icin ben ölünce bir tekme atmak icin!
Bir insan hic hücresini hissetmez mi ? Yasarken bu hissi yasamak òlmekten daha zordu bu kadar basitlestirmemeliydi. Ben hissetmiyordum kalbim bile bana ait degildi üzerine benzin döküp yakmıslardı sonra da yerin yedi kat dibine gömmüslerdi damarlardım daki kanlar beni icine cekmisti. Bende orada savrulup gitmistim. Kanın milyonlarca kez yenilenmesi beni yenilemememisti yenilemek söyle dursun bir kenara oturtturmus sen acı cek biz alem yapalım der gibi beni oda bırakmıstı.
Bu sonu bana yasatmıstı beni yasatıp tekrar oldürmüstü. Beni bu acıyla yasamaya mahkum etmis kendiside bu askın sefaası sürmüstü. Nasıl yasayacaktım nasıl ?
Bu soruyu milyonlarca kez annemin ve babamın gidisinde sormustum ama simdi yine soruyordum bu sefer gercekleri bildigim halde ve onun yaptıgını gözlerimle gördügüm halde nasıl dayanacaktım...
Beni basitlestiren beni yok sayan insanlar kazanmıstı piyon gitti vezir oyunu yenildi sah tuzaga düstü. Ve oyun bitti...
...
Anlatıcı
Iki gündür sara kendini toplamazken mutsuzlugun kıyısında hissediyordu. Defalarca aradıgı halde acılmayan telefonlar cevap verilmeyen mesajlar onu kendi dünyasına hapsetmisti sadece düsündügü tek sey ona bir sey olduysa ne yapardı. Necati beyi arayıp ise gelmedigini ögrenirken endiselenip gupse hanımıda aramıstı belki de özgenin telefonunu alırım düsüncesiyle her yolu denemisti. Caldıgı her kapı hayal kırıklıgıyla kapanmıstı. Son care ardanın yanına giderek onu aramasını söyleyince onun da telefonunu acmaması sarayı celiskiye düsürmüs. Ücüncü günün sonunda dönmek icin yine ardayı bulmustu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )
Ficção Geral"Kaybedecek bir aydınlığın yoksa karanlıktan korkmazsın..." dedi kadın sonrasında ise adama sıkıca sarıldı. Onunla nefes almak bile kadına bir ömür sürerdi.