Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )

bölüm58

2. Part

Semihten

Bazen kaybettigimi hep sonradan anliyordum kimi neyi nasil bunlari anlamakta her zaman zorluk cekmistim beni seven bir ailem var derken babamda bosa cikmisti annemde bosa cikmisti.

Tek derdim  matematik demistim sonra ilk okulda ama matematik bile cogu zaman kafami sarmiyordu. Hayat hala cozemedigim bir sürü problemle doluydu. Matematik sadece pratik bilgilerin sonucunu bulan bir aracti. Ben normal hayati yasayarak cözmüstüm.

Mutlu oldugumu sanmistim uzun bir sure birileriyle birlikte oldugumda vazgecilmez saniyordum kendimi ama yanilmisim. Vazgecilmistim hemde uzun bir sure once. Ilk ve son vazgecilmem olmustu.

Sonra hayatim alt ust olmustu evlenmistim belki de hic bir günümü geciremeyecegim bir kadinla. Dogrularin izini kaybetip yanlislarin pesinden gidip kendimi yerden yere savurmustum.

Pisman olmustum ama ne pismanlik! mutluluguma gölge düsürmüstüm bir sure önce kendimi bir cöle hapsetmis gibi yanıyordum cogu zaman acimla kavruluyordu. Bazense kutupta soguk gibi  buz tutuyordum pismanligimla donuyordum.

Hic bir hatami telafi edemezken yeni hatalar üretiyordum sonra yine kendim toparliyordum. Hayat ve ölüm arasinda bir cizgideydim kimi zaman düssem ölsem kimse tutmazdi belki herkesin canini acitmistim. Yasasam hayata tutansam bu sefer de kendimden sogurdum.

Dönüs yolunun olmadigi ikilemde kaldigim bu dünyada su an mutsuzlugumun  bana kazandirdigi tecrubelerle yasiyordum.

O evlenmisti her sey belki de son bulmustu ona ulasma cabalarim onun icin ugraslarim simdi ise bir zavallidan farksizdim.

Istemeyerek geldigim bu dügünde dogrularla yüzlesecektim onu tekrar görecektim. Onun verdigi sevincle gelmistim buraya ardanın ailesinin evine. Dogrulari kimseden ògrenmeyip ondan ögrenecektim.

Aksam gidecegimiz salon davetine dakikalar kalmıstı.

Evin ici gibi evin dısıda arabalarla doluydu ve kalabalık arabalara dolusmustu.

" canım hadi gidelim"

Saclarını sarıya boyatan ömrümü gecirecegim kadına bakıp dokunmasıyla kendimi cektim.

"Sana kaç kere söyleyecegim bana böyle davranma "

Siyah arabamın kapagını açıp mecbur geldigim özgenin binmesini bekledim. Üzerindeki kırmızı elbiseyle bile dünyanın en cirkin kadını sayabilirdim onu bana çekici gelmiyordu.

Arabaya binince dügün konvoyuna katılıp havanın kararmasıyla ayarladıgım salonun önüne park edip ardanın yanına ulastım. Özgenin ne yaptıgı umrumda olmazken arabadan cıkmasını bile beklememistim.

Takım elbisenin üzerine konan yesil tülle ben burdayım havasında olan ardanın omzuna dokununca iki üc kisiden olusan topluluktan uzaklasıp üçüncü katta bulunan salona gectik. Dügünümde mutlu olmazken ardanın düğünde otuz iki dis sırıtması sanırım mutluluktandı.

Masalar tıklım dolu olurken giriste ardanın ailesinin yanında durup gelenlere hos geldin derken ceyda iceriye beyaz gelinligiyle girince onda sabitlenmistim.

En azından birimiz mutlu olabilecektik arda ise yanımdan ayrılıp yanına giderken ardanın babasıyla gelenleri karsılamak yerine müzik sisteminin basına gidip daha güzel bir müzik çalmasını rica etmistim.

Kalabalık bir anda dolarken nefes alacak yer kalmamıstı. Kendimi en yakın masanın yanındaki bos sandalyeye atsamda ardayla özgenin oturdugu yere baktım.

Gelenek olan halaylar çalarken arda daha cok özgeyle konusma pesindeydi. Etrafa göz gezdirince hala sarayı görememistim. Bir süre kızların ayaklarının ritimlerine  baksamda sıkıcı gelen halaydan sogumustum.