Bölüm 27

6.8K 347 32
                                    

"Heyyy.."

Arkamı döndügümde yoldaki amca bana cagırıyordu.

"Kızım su paketleri karsıya gecirir misin."

Zar zor nefes alıyordu. Bir elinde baston digerinde alısveris paketleri vardı. Yaslılıktan beli bükülmüstü.

"Tabi ki de amca"

Paketleri elime alıp amcanın koluna girdim. Trafigin sıkısık oldugu yerdeydik. Kırmızı ışık yanınca amcanın kolundan tutup adımladım.

"Kızım sen kimlerdensin. Nerelisin bu mahallede ne isin var"

Kim oldugumu söylesem bile tanımazdı. Ama yaslılarımız   illa bir arastıracak.

"Amca ben fuat ve ayse üstünün kızıyım. Bu mahallede ki kolejde okuyorum. Simdide okula gidiyorum."

Yolu gectikten sonra amca bana dikkatlice baktı. Sonra cebini kurcalayıp fotograf cıkardı. On tane yada yirmi tane falandı.

"Sen bunu tanıyor musun"

Bu annemdi. Yani bir kac kez eski albumlere bakarken görmüstüm. Annemin fotografı ne yapıyordu.

"Bu benim kızım ayşe. Yirmi yıl önce gitti. "

Duraksayıp nefes aldı.

"Sen bunu tanıyon mu. Buna benziyorsun."

Ne diyecektim ki annemdi de bu nerden cıktı.

"Annem bu benim "

Telefonun ekranında duran annem ve babamla ölmeden önce cektigim fotograf vardı. Onu gösterdim. Onunla bu benziyorsa annemdi. Zaten annemde bu fotograf vardı. Yinede göstersem bir sey olmazdı.

"Bu buu.. fuu..aa..t"

Bir anda fenalasmıstı. Babamıda mı tanıyordu.

"Siz babamı nerden tanıyorsunuz."

"Benim kızım buu... "

Gözünden yaslar akan amca ya baktım. Kendini susturamıyordu. Yüzünde okunamayacak bir ifade vardı.

"Sen gel. "

Tanımadıgım adamın pesine takılmıstım. Aglıyordu yalnız bırakamıyordum. Zaten güclükle nefes alıyordu.

"Şu .. şu.. şurada evim.."

Eliyle isaret etti. Koluna girdim tekrardan böyle eve gitmesi imkansızdı. Hem annemi ve babamıda tanıyordu.

Müstakil bir evdi. Ne iyi ne kötü. Bahcesinde yaslı bir teyze oturuyordu.

"Derya ha..aa.n.ım."

Ne derya hanım mı. Adnan bey derse düsüp bayılırım..

"Efendim adnan bey..'

Yok saka falan biri beni cimciklesin. Annemin nufus kartında yazan anne baba adı.

Beyazlara bürünen teyze arkasını dönmüstü. Gözleri annemi anımsatmıstı bir anda.

Sans eseri mi bulmustum.

Bu bir ruya demi biri beni uyandıracak birazdan.

En son okula gidiyordum ben. Burda ne isim vardı.

"Sana torununu getirdim. "

Saskın bir ifadeyle kalakalmıstım. Aniden onları bulamazdım ya. Hem aramamıstım bile.

Bu kadar annemin yakınında mıydılar.

"Ki..ki..mm"

Oda amca gibi nefesi zor alıyordu. Ama amcadan daha dincti.

Merhaba Ögretmenim (Tamamlandı. )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin