O popatrz! Już święta!
A czy pamiętasz o tych,
co się o nich nie pamięta?
O popatrz! Choinka juz stoi!
A czy myślałeś o tych,
o których zapomniałeś?
Cała masa świateł, ozdób, choinek.
Cała masa skrzywdzonych chłopców i dziewczynek.
Nie widzisz, bo widzieć nie chcesz tego co boli.
Nie spojrzysz, na tego
co jest samotny i sie boi.
Widzisz tylko to cię cieszy,
przecież po prezenty ci się śpieszy.
Święta to czas miłowania.
Święta to czas ucztowania.
Święta to czas obdarowywania.
A co z tymi co nie mają
nic do dania?
Są domy, w których
nie ma miłości.
Są ludzie, którzy
żyją w samotności.
Są dzieci, które
w święta będą cierpialy.
Bo one nigdy
Magi Świat nie doznały.
Bo widzisz, tu nie chodzi o prezenty,
tylko o tate który będzie uśmiechnięty.
To mama, co w kuchni pyszności przygotuje.
To rodzina, którą się sobą opiekuje.
Przy stole nie patrz na dania,
popatrz na najbliższych starania.
Nie myśl o tym co dostaniesz,
pomyśl że nigdy sam nie zostaniesz.
Zastanów się NIE nad tym co byś chciał.
A doceń to czego być może inny nie miał.
Nie przeliczaj świąt na pieniądze,
a na osoby Cię kochające.
Oby te święta jedne jedyne dla każdego były inne.
Oby każdy zobaczył człowieka, który NIE na prezenty czeka a na na bliskie osoby,
szkoda że to już wyszło z mody...
CZYTASZ
Moja Samotnia
PoetryMoja samotnia Mój azyl Mój dom Ja i tylko to co w duszy mej się skryło Co teraz czuje co widze a także to co było Wszysto tu spisze i o tym zapomne O demony z mej duszy sie już nie upomne I czysta jak łza powstane od nowa Wolność i spokój o tym tu m...
