Si Bes.

Chapter 31 (My Bes)

Makalipas ang dalawang buwan nakalabas na si Kenneth sa ospital pero kailangan niya pa rin ng mga gamot para sa sakit sa ulo at kailangan niya rin ng gamot sa pagintindi at pagmamahal dahil ito ang importante sa lahat ang intindihin ang sakit niya at mahalin siya. Umuwi na ulit ng Cavite ang Papa niya para magtrabaho at para magpatuloy ng pag-aaral ang kapatid niya at alam naman natin na hiwalay na sila ng Mama ni Mariel.

Araw-araw bumibisita si Mariel kila Kenneth at kahit na hindi talaga niya maalala si Mariel ay nagtiyatiyaga pa rin siya para matandaan niya ang pangalan ni Mariel at mukha, pinipilit niyang kulitin si Kenneth para kahit papaano mawala ang lungkot niya.

"Hi Bes ! May dala akong pasalubong sayo ito favorite mo chicken curry ay favorite pala natin."Sabi ni Mariel.

"Ba-ba-Bakit nandito ka-ka na naman, i-i-ilang beses ko bang sa-sa-sasabihin sayo na hindi ki-ki-kita kilala at hi-hi-hindi kita maalala, pls lang ku-kung gu-gusto mong ma-magbati ta-tayo huwag kang ma-magpakita di-dito."Sabi ni Kenneth.

"Alam mo ang cute mo pag nagagalit Kenneth kung ako si Jollibee kamukha mo  naman si Mcdo hahahaha! Pero bes gusto kasi kitang makita araw-araw para maalala mo ako yung bestfriend mong sexy na ngayon."Sabi ni Mariel.

"A-Alam mo hi-hindi ko a-a- alam mga pi-pinagsasabi mo eh, a-at anong be-bes ta-tawag mo sa akin?"Tanong ni Kenneth.

"Bes means bestfriend siguro kung naalala mo pa yung mga sandali na tayo magkasama naku para tayong mag jowa sa sobrang close o parang magkapatid tayo nun."

"E-ewan ko sa-sayo hi-hindi ko ta-talaga a-alam mga pi-pinagsasabi mo."

"Wait tignan mo mga picture natin sa cellphone ko, oh diba pak ikaw ito naku pasan-pasan mo pa ako dito oh, tapos dito naman nakaakbay ka sa akin oh dito nung birthday mo sama sama-sama tayong magtotropa."

"Ba-bakit ka may pi-picture ako sa-sayo?At ba-bakit hi-hindi ki-kita ma-maalala? Ba-Bakit si-sino ba ta-talaga ako ? A-ang sa-sakit ng ulo ko Ma ! Ma!"Sigaw ni Kenneth.

"Anak ito pain killer mo inumin mo muna."

"O-okay na po Ma, sa-salamat."

"Mariel dito ko muna ilalagay yung pain killer niya ikaw muna bahla diyan at maglilinis ako ng bahay."Sabi ng Mama ni Kenneth.

"Sige lang po tita."

"Ma, ki-kilala mo po ba si-siya?"Tanong ni Kenneth.

"Anak siya yung bestfriend mo, hindi mo lang kasi siya maalala pero anak plss sana bumalik ulit kayo sa dati mabait siya."

"Ma-maganda ka, pi-pilitin ko-kong ma-maalala ka."

"Thank you bes, mahal kita."Sabi ni Mariel.

"Ma-mahal mo ako?"Tanong ni Kenneth.

"Oo bilang kaibigan dahil gusto ko bumalik tayo dati ayoko ng ganto, ipapaalala ko sayo ang lahat tutulungan kita na maalala mo ako bes."

"Si-sige i-i-ikaw ba-bahala."

Kinabukasan kinausap ni Mariel ang Mama ni Kenneth para pumuntang Quezon Memorial Circle, para tulungan si Kenneth na maalala niya ang lahat ng tungkol sa kanila. Ang sunod nilang pinuntahan ay ang Little Bagiuo na malapit sa school nila.

"Tita kung pwede pong gumala po kami ni Kenneth sa circle po gusto ko po siyang tulungan na maalala niya po ulit ako, kung pwede lang po."

"Pwede naman para naman makalabas-labas ang anak ko pero dalhin mo itong mga gamot ni Kenneth pag sumakit ang ulo niya para hindi ka mamroblema sa kanya."

"Kenneth pinayagan na tayong gumala tara na ?"

"Ta-tara ma-ma a-a-alis na po ka-kami."

"Oh sige mag-ingat kayo oh Mariel idagdag mo pangkain nyo pag nagutom kayo."

"Salamat po Tita babantayan ko po si Kenneth uuwi ko pa pong buo ang anak nyo."Birong sinabi ni Mariel.

"Oh sige sige na at habang hindi pa tanghali para hindi masyadon maaraw umalis na kayo ingat kayo hah. Kenneth hah alalahainin mo lahat ng mga nakikita mo para maalala mo lahat."

At circle

"Kenneth handa ka na ba ?" Tanong ni Mariel.

"A-Ano yun ?"Tanong ni Kenneth.

"Magbabike tayo ito yung ginawa natin dati diba, yung nasemplang pa nga ako."

"Si-sige ka-kahit wa-wala akong ma-maalalang na-nagbike ta-tayo."

"Arkila lang ako tapos tara na."

"Ma-marunong ba a-ako niyan?"Tanong ni Kenneth.

"Tignan natin ito na sakay na tayo."

"Be-bes ! alalayan mo ako."

"Wait lang, ano yung sinabi mo bes ? Bes naalala mo na ako?"Tanong ni Mariel.

"Hi-hi-hindi ba yu-yun yung ti-tinatawag mo sa-sa a-akin, gi-ginaya ko-ko lang."

"Be-bes e-enjoy pa-pala itong bike, ma-marunong ako."

"Oo bes yan yung gustong gusto mo dati, pinagtawanan mo nga ako nung nasemplang ako."

"Ta-talaga si-siguro ku-kung na-naalala ko ang la-lahat, wa-walang po-problema."

"Bes basta nandito lang kami para sayo at aalagaan ka namin."Sabi ni Mariel habang nagbabike sila sa gilid ng mabagal.

Habang nagbabike sila ay bigla na lamang bumuhos ang malakas na ulan at mabuti na lang ay may dala silang payong sumilong  muna sa saradong tindahan sa tabi, at tila ba yun ang naging daan para mas lalong magkakilala sila ni Mariel at ni Kenneth. Nagkwentuhan muna sila habang inaantay na tumila ang malakas na ulan.

"Be-bes ? Ba-bakit nakatitig ka sa-sa mu-mukha ko ? Ma-may mali ba o ma-may du-dumi ba sa mukha ko-ko ?"

"Wala lang bes, ang cute mo kasi eh yung feeling na katabi ko yung crush at bestfriend ko ang sarap sa feeling."

"A-ano pi-pinagsasabi mo?"Tanong ni Kenneth.

"Sa-sandali lang papainit ko yung ka-kamay ko-ko, ta-tapos i-ilalagay ko-ko sa mu-mukha mo."

"Bakit bes ?"

"Nilalamig ka pa-para uminit."

"Ay ang sweet naman talaga ng bes ko."

"Be-bes, ma-mahal ki-kita, pa-promise hi-hindi man ki-kita maalala pe-pero na-nadadama ko sa pu-puso ko na ma-matagal na ki-kitang na-nakilala."

Habang sinasabi nila yan ay unti-unting nagkakalapit ang mga labi nila sa isa't-isa at muntik na silang maghalikan pero nung kumidlat ay nagulat si Mariel at napayakap na lang kay Kenneth.

"Sorry bes."

"O-okay lang, di-dito ka la-lang sa-sa tabi ko bes."Sabi ng marahan ni Kenneth

"Salamat bes, mahal na mahal talaga kita bilang kaibigan."Sabay yakap ng mahigpit kay Kenneth.

Hindi na sila nakapuntang little bagiuo dahil pinatila lang nila ang malakas na ulan pero umaambon-ambon pa rin nung araw na yun kaya umuwi na lang sila.