Kind van de nacht

verrassing

Een paar dagen lang ziet Helena Blake niet.. 

Alles gaat goed op school, thuis gaat ook alles super. Maar toch blijft Helena onbewust zoeken naar hem, ze mist zijn aanraking en zijn aanwezigheid.

'Mam, mag ik naar die voorstelling? 

Het is aankomende zaterdag al.' 

'Helena, je weet wat ik vind van alleen in de nacht gaan naar zoiets.' 

'Maar mam, ik ga niet alleen, Blake heeft mij uitgenodigd.'bloost Helena 

'Als je me beloofd dat je gelijk terug komt, laat Blake je maar naar huis brengen. 

'Oh dankje mam!' Helena knuffelt haar moeder stevig. 

Lachend knuffelt haar moeder haar terug.

'Het is tijdens halloween toch? 

Moet je dan niet in een kostuum?' 

'Staat er niet bij, maar lijkt me wel een leuk idee.'zegt Helena nadenkend. 

Haar moeder staat op en pakt een doos die ze in de zijkamer had gezet. 

'Wat vind je hiervan?  

Het is een erfstuk bijna, zolang zit deze al in de familie.'

Haar moeder haalt een prachtige jurk uit de doos.  De jurk is van een stof dat net lijkt op de sterrenhemel, zo zwart en glanzend.  De jurk valt tot op de grond en heeft hele wijde mouwen die van kant zijn. 

'Er hoort officieel een corset onder, wie weet hebben we die ook.'

Even later is haar moeder aan het rommelen in de doos en haalt na een paar momenten nog meer prachtige dingen eruit waaronder een corset. 

'Zo droegen wij vroeger corsetten.'knipoogt mam. 

Het is een witte stalen baleinen corset, speciaal voor onder de jurk. 

'Prachtig mam! Mag ik gaan passen?' 

'Hier, nu is het compleet.' haar moeder geeft de jurk en corset aan Helena, en geeft daarna nog een bontkraagje en een schattig klein buideltje van zilverdraad.

Helena rent snel naar haar kamer en gaat zich omkleden.  Om haar outfit af te maken pakt Helena haar hakken en steekt haar haar op met een jaren 50 pin. Ze bekijkt zichzelf in de spiegel, de jurk en corset zitten als gegoten, en in haar haar steekt de pin uit waardoor je een vlinder in haar haar ziet. Tevreden loop ze naar beneden.

'Oh wat prachtig!.' ademloos bekijkt haar moeder haar trots. 

Blij draait Helena een rondje en legt het bontje op haar schouders. 

'Ik voel me net een filmster, mag ik dit dragen?' 

'Lieverd, het is van jou, mijn kado voor halloween.' 

Weer knuffelt Helena haar moeder. 

'Dankje mam, ik hou van je!. 

Ik zal er voorzichtig mee doen.' 

'Dankje lieverd, het staat je geweldig, je lijkt op je oma erin toen oma jou leeftijd was.'

Met een glimlach laat mam een zwart/wit foto zien waarop oma te zien is met dezelfde jurk aan.

Na even te genieten van het gevoel van de jurk verkleed Helena zich in iets makkelijks en gaat samen met haar moeder eten en een film kijken.