Kind van de nacht

Waarheid

Ongeveer een uur later bewegen de jongens pas, verdoofd staat Dro voorzichtig op en kijkt naar Blake.

‘Het word tijd dat ik hier weg ga en voor….voor  Sheya  zorg,’  zegt hij tegen zichzelf en tilt Sheya’s lichaam op in zijn armen en begint weg te strompelen.

Voordat Blake kan opstaan lijkt het alsof hij Helena voelt bewegen, hoopvol kijkt hij naar haar gezicht maar ziet dat er niks veranderd is. Langzaam staat hij op en pakt haar linker hand vast, op dat moment voelt hij toch een lichte beweging. Snel kijkt hij naar haar vingers die met de zijne zijn vervlochten en ziet heel licht een vinger bewegen alsof er een trilling door haar hand gaat.

‘Helena? Alsjeblieft word weer wakker!’

Nu voelt hij een trilling door haar lichaam gaan en zachtjes bewegen haar oogleden, na een paar minuten ziet hij dat ze eindelijk haar ogen opent en ze kijkt hem aan. Even kijkt hij verbaasd naar haar, ze lijkt opeens zo anders en dan ziet hij waarom. Haar huid is een tint lichter geworden en wat het meest veranderd is zijn haar ogen. Haar prachtige groen-grijze ogen zijn nu vermengd met gouden spikkels waardoor ze lijken te gloeien. Hij ziet haar verbaasd om zich heen kijken alsof ze niet weet waar ze is maar voordat hij kan praten kijkt ze hem weer strak aan.

'Sheya?' Vraagt ze met een verbazingwekkende sterke stem.

Even voelt Blake een steek in zijn borst als hij aan haar denkt, verdrietig kijkt haar Helena aan en schud zijn hoofd. Hij schrikt op als hij opeens een warme hand op zijn wang voelt en merkt dan pas op dat Helena hem troost.

'Laat het los, het is eindelijk over. Ik heb het niet op deze manier gewild maar voor ons is het eindelijk over,'

Blij maar ook verdrietig knikt hij als antwoord op haar woorden en helpt haar overeind. Even staat ze wiebelend op haar benen maar even later lijkt het alsof er geen gevecht is geweest. Wanneer ze haar handen over haar armen en benen laat glijden voelt ze dat haar shirt kapot is op haar buik. Nieuwsgierig kijkt ze naar het shirt en ziet twee scheuren op haar buik, ze tilt haar gescheurde shirt op maar ziet niks behalve twee witte littekens en meerdere grote bloederige vegen.

'Wat is er gebeurt?'  vraagt ze verbaasd aan hem met een angstige trilling in haar stem.

Blake kijkt haar vol ongeloof aan en staat snel op om ook naar haar buik te kijken, de littekens zijn nauwelijks zichtbaar. Het enige bewijs van het gevecht is al het oude bloed op haar huid. Door alle spanning zakt Helena bijna door haar benen maar weet zich nog net overeind te houden.

‘Haal me hier weg,’ zegt ze met een zachtere stem.

Snel ondersteunt hij haar en gaan richting zijn huis waar zijn oom en tante zullen wachten.

Eenmaal thuis aangekomen sluit Blake de deur met mijn voet zodat hij Helena niet los wilt laten, bij het geluid van de deur komen Lily en David naar de gang toe. Vragend kijken ze hun een voor een aan tot ze Helena’s buik zien. Lily’s ogen worden groot van angst en rent naar haar toe en pakt haar van Blake over. Helena glimlacht naar haar om te laten zien dat ze alleen moe is maar Lily blijft naar haar buik staren.

‘Wat is er gebeurd? Vertel op Blake,’ zegt David streng met een angstige ondertoon.

‘We hadden een confrontatie met Sheya en haar neef, Hij had al eens Helena gesproken en ze hadden een plan om Sheya te stoppen maar het plan lukte niet. Sheya draaide door en heeft Helena aangevallen,’ zegt Blake moeilijk slikkend, het beeld van de twee meiden dood op de grond is op zijn netvlies gebrand.

Woedend kijkt zijn oom hem aan maar zegt niks, Blake weet dat ze het een foute zet vinden dat ze een familielid van Sheya hebben vertrouwd maar ze kunnen er nu niks meer aan doen.Voorzichtig maar snel word Helena naar de woonkamer geleid en ze gaat op de bank liggen.